Vanmorgen kwam het Agrarisch Dagblad met het nieuws dat de Engelse super Tesco’s meer lokale produkten op het schap gaat zetten. Goed nieuws zou je zeggen. Eindelijk die leuke bijzondere seizoensgroenten en –fruitsoorten van dichtbij uit de buurt óók bij je super. Lekker makkelijk en logisch. En éindelijk ligt je lokale boer ook gewoon op het schap.
Maar is dat nou zo logisch? Graag jullie oordeel! Probleem 1: de boer komt van een koude kermis thuis want de marges van de supermarkt staan nu eenmaal niet toe dat een kleine lokale boer wordt beloond naar zijn kleinschalige en dus hoge kostprijs. Logisch dus dat boeren er helemaal niet zo happig op zijn.
Probleem 2: logistieke processen werken nu eenmaal zo dat er sprake is van centrale herverdeelpunten. In gewone taal, je lokale Ster-appel uit de buurt van Heerlen, gaat eerst via de centrale in Amsterdam (of waar dan ook) om daarna weer in Heerlen terecht te komen. Logisch dus dat er een beetje wordt gesjoemeld met de betekenis van het begrip ‘lokaal’. (Het artikel onder de doorclick is een beetje onrealistisch 'links', maar laat het probleem prima zien)
Mijn keuze mag dus duidelijk zijn: dit is geen voorbeeld om te volgen.
Vraag: waarom moet eigenlijk alles bij de supermarkt liggen? Waarom gaan we niet voor bijzondere dingen naar een kleine lokale winkel? Dat past nl. veel beter bij de schaal van hun economie en .... voor een bijzondere horloge ga je toch ook niet naar de supermarkt of de Makro?
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 2 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 2 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Nee dat is zo, maar een horloge koop je niet elke dag (ik niet). Je weet het antwoord zelf natuurlijk al: tijdgebrek. Die eeuwige race tegen de klok. Tja het is een dilemma, de boeren willen hun spullen kwijt maar zonder al te gek veel winstverlies, de consument wil zijn producten wel hebben maar wil er niet voor omrijden. Bio denken en bio doen, was het toch?
Precies: we zorgen er zelf voor dat er steeds minder variatie te vinden is. Maak van eten dus nou eens echt beleving en ga erop uit. En ... omdat we inderdaad geen tijd hebben (ook niet om te nemen), krijgen we zo tenminste eindelijk iets dat heel bijzonder is, maar wat je wel 2x in de maand kunt kopen ;-)
In de franse supermarkten is het al jaren zo en waarom kan het daar wel en hier niet?
Mevrouw Gerritsen, die Franse supers hebben een veel breder versaanbod dan de onze (met streekproducten uit het hele land zoals de Bresse-kip of Charentais meloenen), maar niet zozeer een echt lokaal aanbod. Sterker nog: in de buurt van supers vind je tegenwoordig een winkel met het lokale aanbod (met rijp geplukt fruit!) dat .... nog goedkoper is ook.
Overigens: waarom kan een Franse (of Belgische) super een veel ruimer aanbod voeren dan een Nederlandse? Omdat wat wij 'bijzonder' en 'duur' vinden veel meer dagelijkse kost is dan bij ons. En dat is toch echt een sociologische kwestie: 'wij' hebben een zuinigheidscultuur (je eet om te leven, doe dus maar gewoon) en 'zij' een genotscultuur (je eet om te genieten, dus het mag wat kosten). Zodra de jongere generaties de overhand krijgen wordt, denk ik, ook in Frankrijk het versaanbod kleiner. De jongere generatie heeft tenslotte netzomin als wij 'tijd'. Als fabrikant en super kun je hier alleen net wat meer verdienen omdat je kwaliteitslagen kunt aanbrengen in je aanbod.
Dat is het economische voordeel van de restanten van zo'n genotscultuur ;-)
De supermarkten hebben een kaalslag veroorzaakt onder de kleine zelfstandigen, zoals de groenteboer en de drogist. Hebben agrariërs een reden om de supermarkten te vertrouwen? Of zullen de supermarkten met hun prijzenslag de kleine boeren tegen elkaar uitspelen?
Volgens mij kunnen de boeren hun krachten beter bundelen en daarmee een tegenwicht vormen of zoals je wilt een autenthiek blijven.
Groet,
Arnoud