Waar bij ons vlees (of vis) veelal het hoofdbestanddeel van de maaltijd vormt, staan in de Japanse keuken groenten centraal. Daar eten ze grote hoeveelheden van, al te beginnen bij het ontbijt. Van vlees, vis, rijst of noodles nemen ze kleine hoeveelheden, ter aanvulling op de groenten (bij ons meestal andersom). Brood kennen Japanners niet, zuivel en suiker gebruiken ze nauwelijks (wij juist veel). Ook belangrijk: het Japanse menu bestaat overwegend uit verse, onbewerkte producten. Dit alles vanuit de gedachte dat je bent wat je eet (het Japanse principe ‘ishoku-dougen’). Dan kun je dus maar beter goede producten tot je nemen. Er staan ook veel gefermenteerde producten op het menu. Daarnaast geloven ze ook heilig in 80/20: eet tot je 80% vol zit (bij ons 120%). Dit wordt hara hachi bu genoemd.
Dan mag er toch wel een beetje meer (sporenelementenrijk zee-)zout bij? Ik vraag mij dus af op welk voedingspatroon de WHO hun zoutinname heeft gebaseerd.
Maar helaas, als ik Japanse toeristen bij ons zie, dan is het ineens veel bier en hamburgers, de nieuwe Japanner?