Intensieve (hoogproductieve) landbouw is wat mij betreft ook de beste optie, om dezelfde redenen als Laurens Sloot noemt. Daar horen dan wel een aantal voorwaarden bij. Immers, het - terechte - argument is dat door intensieve landbouw, arealen gespaard kunnen worden voor natuur. Leg dat dan ook ruimtelijk vast, zorg er dan ook voor dat er een ecologische structuur komt waarin natuur prioriteit nummer 1 is, zoals in de intensieve landbouwgebieden voedselproductie prioriteit nummer 1 is. Voorwaarde 2 is dat je ook bij intensieve landbouw moet blijven werken aan minimaliseren van de negatieve externe effecten. Het mag geen vrijbode zijn om dan maar 'los' te gaan. Een derde voorwaarde - in ieder geval in NL - lijkt mij dat je moet streven naar intensieve landbouwgebieden waar toch een zekere basiskwaliteit voor landschap of natuur is te waarborgen. Van collega-ecologen leer ik dat dat heel belangrijk is voor het vergroten van de robuustheid van het eco-systeem. Denk aan hagen, kruidenrijk grasland, bouwplanverruiming.