Ook hier is sprake van een typische soort van Nederlandse vorm van uitrookbeleid, omdat blijkbaar controle over de bevolking nodig is in de ogen van bepaalde overijverigen, die hun persoonlijke doctrine in ambtelijke kaders willen zien. Ze worden voor hun invloedrijke privé-mening nog betaald ook, als ambtenaar of op een andere invloedrijke plek. Daarom staan er sinds weken Malievelden vol met diverse soorten gewone mensen.
Sinds Tristan van der Vlist is de stok gevonden om de hond mee te slaan.