De boeren zien €11 miljoen aan hun neus voorbijgaan, bijna 15%.
De NAJK, de organisatie van jonge boeren die nauw betrokken was bij de invulling van de €75 miljoen, is onaangenaam verrast. "Als dit de bedoeling was, hadden ze dit van begin af aan moeten communiceren”, zegt Sietse Draaijer van NAJK.
Ook de Tweede Kamer was niet op de hoogte van Schoutens verruiming van de regeling. CDA'er Jaco Geurts: "Dat we jonge ondernemers steunen is goed. Maar als je geld belooft aan jonge boeren opeens aan jonge vissers geeft, moet je wel een goede onderbouwing hebben. Die wacht ik af”. Met andere woorden: prima om vissers geld te geven, maar waarom hebben de boeren het opeens niet meer nodig.
Coalitiepartijen VVD en CU zijn niet tegen de ondersteuning van de jonge vissers.
Omdat Nederland het nogal verprutst heeft voor de pulsvissers, kreeg Schouten voor het eerst een motie van wantrouwen, ingediend door de PVV. De motie werd weggestemd, evenals de motie van FvD dat Schouten moet aftreden 'als ze de pulsvisserij niet toegelaten krijgt'.
De minister vindt dat de regering vissers in de kou heeft gezet door in Europees verband a-sociaal te opereren. De vissers zitten nu met de gebakken peren.
In vrijwel iedere sector is het aan bedrijven zelf om te bepalen of en hoe ze innoveren, maar bij de visserij moeten innovaties blijkbaar eerst gedeeld worden met heel de EU. pic.twitter.com/VGD3FvV5Qw
— Laurens Sloot (@SlootLau) February 21, 2019
Ik weet inhoudelijk te weinig over visserij om er een mening over te hebben maar voel wel een zekere sympathie voor die sector, ik denk ook dat ze wel wat steun kunnen gebruiken als ze geinvesteert hebben in iets wat nu afgeschaft wordt en ze na de brexit ook nog visserijgronden kwijtraken. Maar of dat geld nu bij de jonge boeren vandaan gehaald moet worden vind ik nogal dubieus. Zowiezo heb ik het idee dat veel steungeld meer ingezet wordt als zoethoudertje bij onderhandelingen dan dat je er als ondernemer iets mee opschiet het grootste gedeelte beland bij onderzoeksprojecten en adviesbureau's die meer bezig zijn met hun eigen verdienmodel als met het oplossen van de problematiek.