Amerikanen willen alles groot. Ook hun fruit. In Californië experimenteerde een perzikenteler met de watertoevoer naar zijn boomgaarden. Het leverde hem lelijke en kleine vruchten op, die blijken te barsten van de smaak.
Biologische fruitteler en auteur David "Mas" Masumoto teelt al jaren perziken en nectarines in Californië. Hij kampt, zoals zovelen van zijn collega's, met de droogte die de staat nu al voor het vierde jaar teistert.
'Opgeblazen fruit'
Op sommige percelen in zijn 32 hectare grote boomgaarden heeft hij dit jaar geëxperimenteerd met minder bewatering, tot 50% minder aan toe. Uitgangspunt bij het experiment: "Hoeveel water geven we eigenlijk tevéél om een cosmetische kwaliteit (lees: grootte) te bereiken? Kun je niet een kleine, water-efficiënte perzik telen die net zo intens smaakt?"
Masumoto kwam tot een schokkende ontdekking. "Ik realiseer me dat ik al jaren mijn vruchten met mest en water opblaas om ze kunstmatig groot te maken. Dit jaar hebben ze minder water gehad. Ze zijn klein, maar grote goedheid, wat zijn ze lekker. Het zijn waarschijnlijk de lekkerste perziken die ik ooit heb geproefd."
In The LA Times vertelt Masumoto dat het moeilijk is klanten en de markt er van te overtuigen dat afmeting niet alles is. Hij verwijst naar andere vruchten, zoals druiven, die ieder jaar groter lijken te worden. Aardbeien van vuistformaat. Amerikanen gaan voor groot, en denken niet na over wat het kost om die grootte te bereiken. Volgens Masumoto is dat vooral water.
'Petite peaches'
Met die blik keek hij nog eens naar zijn perziken. En realiseerde zich "als deze perziken van nature klein zijn, hoef ik ze niet zoveel water te geven. Ik kan ze gewoon natuurlijk laten groeien. Ik realiseerde me dat deze perziken helemaal niet groot willen zijn. Waarom zouden ze groot moeten zijn?
Masumoto slaagt er in zijn 'organic, ugly, fabulous' perziken en nectarines ondanks hun 'onvolkomenheid' te verkopen. Misschien zelfs wel dankzij. "Veel kopers zeggen: dit is heerlijk. Goed, dat betekent dat consumenten een beetje over hun afmetingsobsessie heen komen. We noemen ze 'petite peaches', want als ik ze droogte-resistente of water-besparende perziken zou noemen komt dat anders over... een deel is branding. Ze vertrouwen ons merk. Ze zeggen: 'Oh, dit is een Masumoto perzik, laten we die nemen'. En dan denken ze niet meer in termen van groot of klein."
Fotocredits: 'Organic, Ugly, Fabulous Pick-Up', Masumoto Family Farm, via facebook
Dit artikel afdrukken
'Opgeblazen fruit'
Op sommige percelen in zijn 32 hectare grote boomgaarden heeft hij dit jaar geëxperimenteerd met minder bewatering, tot 50% minder aan toe. Uitgangspunt bij het experiment: "Hoeveel water geven we eigenlijk tevéél om een cosmetische kwaliteit (lees: grootte) te bereiken? Kun je niet een kleine, water-efficiënte perzik telen die net zo intens smaakt?"
Masumoto kwam tot een schokkende ontdekking. "Ik realiseer me dat ik al jaren mijn vruchten met mest en water opblaas om ze kunstmatig groot te maken. Dit jaar hebben ze minder water gehad. Ze zijn klein, maar grote goedheid, wat zijn ze lekker. Het zijn waarschijnlijk de lekkerste perziken die ik ooit heb geproefd."
In The LA Times vertelt Masumoto dat het moeilijk is klanten en de markt er van te overtuigen dat afmeting niet alles is. Hij verwijst naar andere vruchten, zoals druiven, die ieder jaar groter lijken te worden. Aardbeien van vuistformaat. Amerikanen gaan voor groot, en denken niet na over wat het kost om die grootte te bereiken. Volgens Masumoto is dat vooral water.
'Petite peaches'
Met die blik keek hij nog eens naar zijn perziken. En realiseerde zich "als deze perziken van nature klein zijn, hoef ik ze niet zoveel water te geven. Ik kan ze gewoon natuurlijk laten groeien. Ik realiseerde me dat deze perziken helemaal niet groot willen zijn. Waarom zouden ze groot moeten zijn?
We noemen ze 'petite peaches', want als ik ze droogte-resistente of water-besparende perziken zou noemen komt dat anders over...Dat was mijn doorbraak: lieve hemel, ik heb ze misschien al die jaren overbewaterd. Waarom? Omdat we water zat hadden. Het was goedkoop. Het kostte bijna niets. En nu is dat niet meer zo."
Masumoto slaagt er in zijn 'organic, ugly, fabulous' perziken en nectarines ondanks hun 'onvolkomenheid' te verkopen. Misschien zelfs wel dankzij. "Veel kopers zeggen: dit is heerlijk. Goed, dat betekent dat consumenten een beetje over hun afmetingsobsessie heen komen. We noemen ze 'petite peaches', want als ik ze droogte-resistente of water-besparende perziken zou noemen komt dat anders over... een deel is branding. Ze vertrouwen ons merk. Ze zeggen: 'Oh, dit is een Masumoto perzik, laten we die nemen'. En dan denken ze niet meer in termen van groot of klein."
Fotocredits: 'Organic, Ugly, Fabulous Pick-Up', Masumoto Family Farm, via facebook
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 2 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 2 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Astrid, ik vind instinct meer iets van dieren.
Planten zijn ook een systeem waar bij je kunt kijken naar wat er aan suikers binnenkomt van licht en CO2 waarbij je met temperatuur een plantvorm kiest.
In januari kun je met een lagere temperatuur dezelfde tomaten telen als in de zomer met een hogere. De hoeveelheid licht per kg tomaat is dan hetzelfde, in de zomer is de productie per meter veel hoger, de temperatuur ook.
Hendrik, met de hypothese dat een plant wat betreft water en voedingszouten een pomp is is goed te werken.
Op Fuertaventura hadden ze gietwater met hoger NaCl, kleiner en met een betere smaak.
Ze gingen naar Engeland voor een speciale prijs; de teelt is er verdwenen.
Nee Jan? De hele natuur draait om overleven van de soort, als een plant geen zaad zou maken in moeilijke tijden om te overleven zou die uitsterven. Dat is een reactie op de omstandigheden. Bekijk deze docu bijv maar eens waar ze laten zien hoe planten reageren op bijv ongedierte die ze op komen eten en wat ze dan doen om te overleven: what plants talk about Het is een fascinerende documentaire die je laat zien dat onze flora slimmer is dan wij denken.
OT: in het dierenleven worden er bijv vanzelf meer mannetjes geboren als er teveel vrouwtjes zijn, sommige kikkersoorten willen zelfs tijdesn hun leven spontaan van geslacht veranderen als er teveel van 1 soort is. De enige soort op aarde die er zelf controle over heeft of ze hun familie voort wil laten bestaan is de mens, al het andere is gebaseerd op overleven van de soort. Helaas is de mens die daar nog weleens te vaak een stokje voor steekt.
Jan Mulder #8 "Planten hebben geen overlevingsinstinct; een plant is een pomp."
Hoe weet jij dat?
Bedankt Jan, ja, ik ben nog uit de tijd van dat Wasserbomben schandaal, en dat spaanse onderzoek was van 7 jaar geleden, het waren daar geen extra voedingszouten, maar gewoon NaCl, het wordt dus wel degelijk uitgebaat (maar was hier misschien al eerder bekend)!