De Tweede Kamer vroeg minister Carola Schouten van Landbouw of ze vindt dat Nederlandse akkerbouwgrond beschermd zijn tegen aankoop door buitenlandse bedrijven, beursgenoteerde ondernemingen en beleggers.
In een brief aan de Kamer antwoordt ze voorlopig geen aanleiding te zien voor zorgen. Nederlandse landbouwgrond is bijna geheel in Nederlandse handen, schrijft ze de Tweede Kamer. Schouten formuleert dat als volgt: "Het risico op snelle overname van grote gedeelten van de Nederlandse landbouwgronden lijkt eveneens beperkt. Uit cijfers van de agrarische grondmarktmonitor van Wageningen Economic Research (WEcR) en van het Kadaster blijkt dat jaarlijks maar ongeveer een procent van de landbouwgronden buiten de familie van eigenaar veranderen. Daarnaast is het eigendom van Nederlandse landbouwgronden gefragmenteerd waardoor grote transacties van aanzienlijke stukken land niet voor de hand liggen.
De kans dat via vennootschappen grote posities in het Nederlands landbouwareaal zijn ingenomen, is ook klein. Van de ruim 2 miljoen hectare landbouwgrond is 85% in handen van een groot aantal natuurlijke personen (voornamelijk agrariërs). Private niet-natuurlijke personen (vennootschappen) bezitten ongeveer 8%. Daarmee is het door de WEcR en kadaster gesignaleerde risico dat via vennootschappen aanzienlijke buitenlandse posities zijn opgebouwd ook beperkt.
In de jaren 2015 tot 2017 is per jaar gemiddeld ongeveer 1.100 hectare landbouwgrond aangekocht door - veelal Europese - buitenlandse ingezetenen. Verhoudingsgewijs gaat het om ongeveer 0,06% van alle landbouwgrond. Er zit geen stijgende lijn in het aantal of volume van de transacties. Volgens de ministers blijkt voorts dat er nauwelijks grond beschikbaar is die buiten boerenfamilies om op de markt komen. Jaarlijks verandert ongeveer 1% van de gronden buiten de familie van eigenaar. Het innemen van grote positie wordt bovendien bemoeilijkt omdat de 2 miljoen hectare landbouwgrond voor 85% in handen is van veel verschillende eigenaren.
Rijksoverheid - Kamerbrief reactie op motie vitale landbouwgronden
In een brief aan de Kamer antwoordt ze voorlopig geen aanleiding te zien voor zorgen. Nederlandse landbouwgrond is bijna geheel in Nederlandse handen, schrijft ze de Tweede Kamer. Schouten formuleert dat als volgt: "Het risico op snelle overname van grote gedeelten van de Nederlandse landbouwgronden lijkt eveneens beperkt. Uit cijfers van de agrarische grondmarktmonitor van Wageningen Economic Research (WEcR) en van het Kadaster blijkt dat jaarlijks maar ongeveer een procent van de landbouwgronden buiten de familie van eigenaar veranderen. Daarnaast is het eigendom van Nederlandse landbouwgronden gefragmenteerd waardoor grote transacties van aanzienlijke stukken land niet voor de hand liggen.
De kans dat via vennootschappen grote posities in het Nederlands landbouwareaal zijn ingenomen, is ook klein. Van de ruim 2 miljoen hectare landbouwgrond is 85% in handen van een groot aantal natuurlijke personen (voornamelijk agrariërs). Private niet-natuurlijke personen (vennootschappen) bezitten ongeveer 8%. Daarmee is het door de WEcR en kadaster gesignaleerde risico dat via vennootschappen aanzienlijke buitenlandse posities zijn opgebouwd ook beperkt.
In de jaren 2015 tot 2017 is per jaar gemiddeld ongeveer 1.100 hectare landbouwgrond aangekocht door - veelal Europese - buitenlandse ingezetenen. Verhoudingsgewijs gaat het om ongeveer 0,06% van alle landbouwgrond. Er zit geen stijgende lijn in het aantal of volume van de transacties. Volgens de ministers blijkt voorts dat er nauwelijks grond beschikbaar is die buiten boerenfamilies om op de markt komen. Jaarlijks verandert ongeveer 1% van de gronden buiten de familie van eigenaar. Het innemen van grote positie wordt bovendien bemoeilijkt omdat de 2 miljoen hectare landbouwgrond voor 85% in handen is van veel verschillende eigenaren.
#12 Het probleem is dat Nederland steeds meer in het buitenland gaat kopen en niets meer zelf maakt dat alle grote bedrijven in buitenlandse handen komen dat de energie voorziening in buitenlandse handen komt en op termijn ook de grond onder onze voeten.
Het is een soort kolonisatie van Nederland via de vrije markt, het zal misschien een paar decennia duren maar dan heb je ook wat (spijt wellicht)
Nederland heeft ooit in Brussel de Kaderrichtlijn Bodem van tafel gekregen met het argument dat juist Bodem geen onderdeel van de interne markt is omdat grond niet verplaatsbaar is naar andere landen.
Wel grappig dat we ons dan nu druk maken over wie er in het kadaster staat als eigenaar van grond, die je niet kunt verplaatsen. Dus dan is een Belg of een Amerikaan of een Chinees of een Rus eens geen aandeelhouder in AirFrance-KLM of een Nederlandse voetbalclub maar van een aantal polders in Nederland. Is technisch niet zo moeilijk als je ASR van de beurs weet te halen.
Wat gaat er dan mis of kan er mis gaan? Dat men de pachtende boeren verplicht hun melk naar China te sturen in plaats van naar Duitsland, zodanig dat dit tot meer schaarste leidt dan wanneer men de zuivel bij RFC inkoopt? En dat de overheid dan geen exportverbod durft op te leggen?
En wat is er mis met een beursgenoteerde onderneming als ASR die grond in eigendom heeft en verpacht aan boeren, zodat boeren minder eigen vermogen nodig hebben (in ruil voor een stukje rendement uit grondprijsstijging). ?
Het lijkt me dat de discussie over die essentie zou moeten gaan.
ref. #10 Het volgende bijgevoegd wat uitverkoop van top-landbouwgrond aan buitenland betreft: bron PZC: " Lonink en De Clercq: Samenwerking Terneuzen-Gent dé kans voor Zeeland .
Ik verzin het niet.
"Buitenlanders nauwelijks geïnteresseerd in Nederlandse landbouwgrond ???"
Ik kan het Nederland niet eens kwalijk nemen. Krijg nog jaarlijks te horen als in uit Zeeuws-Vlaanderen bel; : ‘Oh u belt uit België !".
Schijnt te maken te hebben met de kwaliteit van het hoger bijzonder onderwijs in Holland..
1. Driekwart Zeeuws-Vlaamse kust (tot voor enkele decennia voornamelijk landbouwgrond) is in handen van Belgische (gebroeders Lippens uit Knokke) en ander investeerders. De nieuwe jachthaven van Cadzand, gesubsidieerd met Nederlands geld, in handen van de Antwerpenaren;
zou me niet verwonderen dat er al coke binnenkomt.
2. En dankzij de refo-terreur in GS, heeft de Schelde maar 1 oever.. Er wordt niet op Walcheren of de Bevelanden landbouwgeond ontpoldert, maar ten gunste van de Belgen (Antwerpse haven, die continue nieuwe Schelde verdiepingen eist) alleen hier op deZVL- linkeroever..
3. Wie de moeit neemt om in Google Maps eens Sas van Gent op te zoeken en het beeld vergroot, ziet een middeleeuws versnipperde infrastructuur rond Gent met tienduizenden kleine stukjes grond die uitbreiding voor de stad Gent onmogelijk maken. B&W Terneuzen voeren op dit moment gesprekken met Gent om links en rechts van het Kanaal van Terneuzen en Gent grootschalig (duizend hectaren ?) uitstekende landbouwgrond beschikbaar te maken voor de uitbreiding van Gent gericht op 50-100.000 inwoners..
Nee, klopt.., in Holland zijn buitenlandse investeerders niet geïnteresseerd, maar in dit stukje dat er bij bengelt des te meer.
Schouten ? Volgens mij weet die ook niet dat Zeeuws-Vlaanderen geen deel van België is...
Zal waarschijnlijk ook wel op de middelbare school ook 'Aardrijkskunde' hebben laten vallen..
Misschien kan MOB hier nog een lintje verdienen vanwege behoud van bio-diversiteit.
In Vaud (Zwitserland) is alles streng gereguleerd. Je kan als buitenlander geen grond met een landbouwbestemming kopen. Ook de burgers van Vaud mogen alleen landbouwgrond kopen als zij een landbouwschoolopleiding hebben (dus een potentiële boer zijn) en binnen 20 km van het perceel wonen.
De landbouwgrondprijzen zijn ook min of meer vastgesteld. In mijn regio ongeveer 15.000 euro per ha.
De enige "speculanten" zijn (hobby) boeren met een droom en een diploma.