Wie suiker mindert, gaat meer zoet ervaren. En dat maakt dat je minder zoet wilt eten, zegt neurowetenschapper Monica Dus op Inverse.
Mensen kunnen vijf verschillende smaken onderscheiden: zoet, umami, bitter, zout en zuur. Elk van deze smaken vertelt het lichaam iets over het voedsel dat het binnenkrijgt. Zo zegt zoetheid iets over de energie in het voedsel, zegt umami iets over de hoeveelheid eiwitten, zorgt een bittere smaak ervoor dat je toxische stoffen vermijdt, zegt een zoute smaak iets over het aantal elektrolyten dat je binnenkrijgt en helpt een zure smaak je pH-waarde in balans te houden.
Deze interacties tussen smaken en voedselmoleculen hebben onze hersenen lange tijd geleden geleerd en bepalen onze smaakvoorkeuren. Smaken die duiden op essentiële voedingsstoffen, zoals zoet en zout, sturen informatie naar hersengebieden die gelinkt zijn aan plezier, terwijl smaken die duiden op gevaarlijke stoffen, zoals bitter, informatie sturen naar hersengebieden die gelinkt zijn aan ongemak en pijn. Mensen worden dus geboren met een voorkeur voor zoet en zout en een afkeer voor bitter.
Recente studies hebben aangetoond dat je voedingspatroon deze interacties kan verstoren. Langdurig hoge suikerinname vermindert de respons van (zoete) smaakreceptoren en zenuwen naar de hersenen. Sensorische informatie, dus de smaak, wordt zogenoemd ‘decoupled’ van de echte voedingswaarde. Daardoor ga je meer suiker eten, om het idee te krijgen dat je genoeg energie binnenkrijgt.
Onderzoekers vrezen dat kunstmatige zoetstoffen je hersenen in de war sturen, omdat je wel de zoete smaak proeft, maar geen energie binnenkrijgt.
Draai dit mechanisme juist om en train je brein, zegt Dus. Als je je algehele suikerinname flink vermindert, ga je voedsel juist als zoeter ervaren. Te zoet zelfs, zodat je het bijna helemaal niet meer wilt eten. Een uitdaging is het wel. Aan 60 tot 70% van het voedsel dat in de supermarkt ligt, is suiker toegevoegd.
Ik denk dat Theo en ik meer van een bittertje houden, bij een Hollandse nieuwe natuurlijk.
Iets doet mij denken dat Theo meer van zuur houdt.
Dat is eruit gekweekt omdat ‘de mensen’ niet goed tegen dat bittertje kunnen en is de heerlijke smaak van witlof vervlakt, dat vinden de mensen prettiger.
Hebben ze met het bittertje in de grapefruits ook gedaan, zijn nu te zoet, dat vinden ‘de mensen’ nóg lekkerder.
Daarom is het aandeel bitterhop in de mainstreambieren ook gedaald.
Radijsjes zijn verworden tot smakeloze waterbommetjes omdat ook die karakteristieke pittige smaak ‘de mensen’ teveel schrik aanjoeg.
Omdat zij dat zelf ook zijn kiezen ‘de mensen’ voor zoet en laf.
Waar is het ouderwets "bittere" witlof gebleven?
Wat zou het zeggen als je een voorkeur voor bitter hebt, ben je dan toxisch derailed?