Eén fantastisch eerste kwartaal en volle terrassen zijn bij lange na niet voldoende om de Nederlandse horeca uit het slop te trekken. Een chronisch personeelsgebrek, terug te betalen coronasteungelden én een overaanbod van horecazaken zal onverbiddelijk tot een sanering gaan leiden.
Van de honderdduizend al dan niet gedwongen ontslagen horecamedewerkers die tijdens de coronacrisis hun heil elders moesten zoeken, keerde maar 44% terug. En de horeca kampte al met meer vacatures dan de overige sectoren. Met als gevolg dat op dit moment veel horecazaken een of meerdere dagen per week gesloten blijven. Er is simpelweg geen personeel te vinden.
Dat komt onder meer doordat de horeca een slecht imago heeft. Lange werkdagen, funest voor je sociale contacten, weinig geschoolde medewerkers en veel flexcontracten. "In Frankrijk is het een eer om te worden bediend door de gérant, de hoofdkelner," zegt de Haarlemse horecaondernemer Hildo Makkes van der Deijl. "In Nederland wordt de horeca gezien als een studentenbaantje. En veel ondernemers trekken bij voorkeur zo jong mogelijke medewerkers aan, want die kosten niks. En dat zie je natuurlijk terug in de geboden service."
Hoewel, dat kan ook anders. Zo investeren sommige horecaondernemers juist extra in arbeidsvoorwaarden als training, opleiding en extra's om hun medewerkers te binden en te behouden. Scholingsbudgetten om barista of sommelier te worden, abonnementen op de sportschool, goede schoenen voor op het terras, het helpt allemaal een beetje.
Nog verder ging strandpaviljoenhouder Frank de Reu van Puur in Groede. Waar De Reu 's zomers geen arbeidskrachten kan vinden (voor de grotendeels uit Duitsers bestaande toeristentoestroom), komt het Oostenrijkse Salzburgerland juist 's winters, in het skiseizoen handen te kort. Eureka! Waarom niet samen mensen fulltime aannemen en ze afwisselend in Nederland en Oostenrijk detacheren? Nou, er zitten nog wel wat praktische haken en ogen aan, maar na 2 jaar komt de kruisbestuiving tussen de Oostenrijkse toerismeschool Klessheim en KHN regio Zeeland nu langzaam op gang. "De Oostenrijkse studenten gaan tijdens de zomervakantie stage lopen in Zeeland. En dan bekijken we hoe wij onze vaste mensen in de winter gaan inzetten in Salzburgerland, waar veel Nederlanders gaan skiën."
Maar dan resteert er nog een probleem. Als gevolg van de inflatie dendert de koopkracht achteruit. Combineer dat met de hoge energieprijzen waar de horeca als grootverbruiker hard mee geconfronteerd wordt én de nog terug te betalen coronasteun (uitgestelde belastingen). Retailexpert Paul Moers schetst een somber beeld. "Nu de portemonnee op slot gaat, hebben we 10 tot 20 procent te veel horeca. Ik voorzie dat 15 procent zou kunnen verdwijnen en dat heeft ook zijn weerslag op de detailhandel. En ik vrees dat het geen zachte, economische landing wordt." De oplossing? "Je moet kwaliteit leveren, willen de mensen er nog voor betalen. Bij de geringste twijfel blijven ze weg," aldus Moers.
Dat komt onder meer doordat de horeca een slecht imago heeft. Lange werkdagen, funest voor je sociale contacten, weinig geschoolde medewerkers en veel flexcontracten. "In Frankrijk is het een eer om te worden bediend door de gérant, de hoofdkelner," zegt de Haarlemse horecaondernemer Hildo Makkes van der Deijl. "In Nederland wordt de horeca gezien als een studentenbaantje. En veel ondernemers trekken bij voorkeur zo jong mogelijke medewerkers aan, want die kosten niks. En dat zie je natuurlijk terug in de geboden service."
Hoewel, dat kan ook anders. Zo investeren sommige horecaondernemers juist extra in arbeidsvoorwaarden als training, opleiding en extra's om hun medewerkers te binden en te behouden. Scholingsbudgetten om barista of sommelier te worden, abonnementen op de sportschool, goede schoenen voor op het terras, het helpt allemaal een beetje.
Nog verder ging strandpaviljoenhouder Frank de Reu van Puur in Groede. Waar De Reu 's zomers geen arbeidskrachten kan vinden (voor de grotendeels uit Duitsers bestaande toeristentoestroom), komt het Oostenrijkse Salzburgerland juist 's winters, in het skiseizoen handen te kort. Eureka! Waarom niet samen mensen fulltime aannemen en ze afwisselend in Nederland en Oostenrijk detacheren? Nou, er zitten nog wel wat praktische haken en ogen aan, maar na 2 jaar komt de kruisbestuiving tussen de Oostenrijkse toerismeschool Klessheim en KHN regio Zeeland nu langzaam op gang. "De Oostenrijkse studenten gaan tijdens de zomervakantie stage lopen in Zeeland. En dan bekijken we hoe wij onze vaste mensen in de winter gaan inzetten in Salzburgerland, waar veel Nederlanders gaan skiën."
Maar dan resteert er nog een probleem. Als gevolg van de inflatie dendert de koopkracht achteruit. Combineer dat met de hoge energieprijzen waar de horeca als grootverbruiker hard mee geconfronteerd wordt én de nog terug te betalen coronasteun (uitgestelde belastingen). Retailexpert Paul Moers schetst een somber beeld. "Nu de portemonnee op slot gaat, hebben we 10 tot 20 procent te veel horeca. Ik voorzie dat 15 procent zou kunnen verdwijnen en dat heeft ook zijn weerslag op de detailhandel. En ik vrees dat het geen zachte, economische landing wordt." De oplossing? "Je moet kwaliteit leveren, willen de mensen er nog voor betalen. Bij de geringste twijfel blijven ze weg," aldus Moers.