Generaties lang genoten de inwoners van het Japanse eiland Okinawa de reputatie tot de langslevende mensen op aarde te behoren. Okinawa was een 'blue zone' waar mensen oud werden dankzij hun voedzame, zij het karige, eetpatroon, regelmatig bewegen en nauwe familie- en gemeenschapsbanden. Maar het ouderdomsparadijs is verleden tijd. Hoewel de Japanse bevolking als geheel nog wel langer leeft dan ooit tevoren, beginnen de inwoners van Okinawa vroeger dood te gaan. En dat ligt aan de jongere generaties, die de traditionele leefwijzen de rug toekeren.
In 1980 was de levensverwachting voor een mannelijke inwoner van Okinawa minstens 84 jaar en voor een vrouw 90 jaar, het hoogst in heel Japan. Maar in 1990 stonden de Okinawanese mannen op de 5e plaats van de 47 Japanse gewesten, en in 2020 nog maar op de 36ste plaats. Vrouwen stonden tot 2005 op de eerste plaats, maar in 2020 op de zevende.

Inmiddels worden de mannelijke inwoners van Okinawa gemiddeld 80,27 jaar oud en de inwoonsters 87,44 jaar.

"Wij geloven dat het probleem is dat jongere mensen niet langer in de voetsporen van de eerdere generaties treden", zegt de 89-jarige Makoto Suzuki, cardioloog en medeoprichter van het Okinawa Research Center for Longevity Sciences. "De inwoners van Okinawa zijn beïnvloed door de voedings- en levensstijlkeuzes van andere samenlevingen, met name die van de Verenigde Staten."

Na de overgave van Japan aan het einde van de Tweede Wereldoorlog, werd op Okinawa een grote Amerikaanse legerbasis gevestigd waar duizenden manschappen gelegerd waren. Die brachten een cultuur van fastfood en televisie kijken met zich mee en dat liet de lokale bevolking niet onberoerd. Het traditionele eetpatroon van kleine porties met veel groente, vis, tofu en af en toe een klein stukje vlees week voor een snelle hap.

Ook verloor het Japanse concept van 'ikegai' - de reden die iemand heeft om voor te leven - aan vanzelfsprekendheid. Suzuki ziet zijn werk als arts als zodanig: "Het is belangrijk voor mij om mensen die ziek zijn te helpen en ik zie ze niet als mijn patiënten, maar als mijn vrienden." De jongere generaties zijn meegegaan in de haastcultuur die het Japanse vasteland kenmerkt. Familie en gemeenschap hebben aan belang ingeboet. Dat ze daar minder lang door leven, nemen de jongere Okinawanezen op de koop toe. Het traditionele leefpatroon mag dan stressvrij klinken en tot een lang leven leiden, het wijkt te veel af van het dagelijks 'hurry, hurry'-leven vol overuren, snacks en na het werk uit drinken gaan met collega's.