3
Fotocredits: ‘Feet on scale’, Bill Branson, National Cancer Institute

Flash Gezondheid‘Hersenen obese mensen maken dikker’

Hersenen van mensen met obesitas registeren onvoldoende dat er gegeten is. Dat veranderde niet na gewichtsverlies, aldus nieuw onderzoek van Amsterdam UMC en Yale University.

Een slangetje door de neus vulde de maag van proefpersonen met glucose, vet of kraanwater (controle). Met 2 soorten hersenscans bekeken de onderzoekers wat er in een aantal hersengebieden gebeurde. Bij obese mensen veranderde de activiteit in de hersengebieden die met eten te maken hebben niet meetbaar. Ook kwam er geen extra dopamine vrij, wat bij de mensen zonder overgewicht wel zo was.

De onderzoekers zien de communicatiestoornis tussen het maagdarmstelsel en de hersenen als mogelijke verklaring waarom mensen met ernstig overgewicht vaak meer eten dan nodig, wat aansluit bij verhalen uit de praktijk. Ook kan het bijdragen aan de verklaring van het jojo-effect, snelle gewichtstoename na afvallen.

Met 60 proefpersonen en een tijdspanne van 3 maanden zijn harde conclusies moeilijk te trekken. Hersenaanpassingen kunnen tijd kosten, dus het is de vraag hoe dit zich in een langere periode verhoudt. Ook reageerde elk individueel persoon (met of zonder obesitas) verschillend.

Volgens voedingsonderzoeker Paul Smeets van de Wageningen Universiteit onderstreept de studie vooral dat afvallen niet makkelijk is. Smeets is benieuwd naar de langere termijn én de vraag: wanneer veranderen de hersenen dan? Hoogleraar obesitas Liesbeth van Rossum van het Erasmus MC onderstreept dat begeleiding belangrijk is. "Het laat zien dat mensen met obesitas niet op zichzelf kunnen vertrouwen als het gaat over de vraag of ze vol zitten of niet."

Hersenen van mensen met obesitas registreren onvoldoende dat er eten in hun maag zit, 14 jun 2023
  • Waardeer dit artikel door het te delen:
Laden...
Theo Jonkhart
Theo Jonkhart Anders zou ik het niet zeggen, want sommige zaken liggen vaak nèt even anders en
  • #3
  • 15 jun '23
  • 17:47

Er zijn aanwijzingen te over dat blootstelling aan sommige hormoonsverstoorders de regulatie van het energiemetabolisme verstoren Joep. Bij gewone mensen met een normaal dieet en leefpatroon werd dit vastgesteld. Met proeven bij zwangere muizen bleek dat muizenkinderen al snel obesitas ontwikkelden.
ScienceDirect

Joep Goossens
Joep Goossens Consument, gepensioneerd
  • #2
  • 15 jun '23
  • 16:51

Zou mij niet verbazen als ook dit te maken heeft met toenemende blootstelling aan Endocrine Disruptors, hetgeen moeilijk te bewijzen is. Zelfs plastic (FL) is al verdacht.

Theo Jonkhart
Theo Jonkhart Anders zou ik het niet zeggen, want sommige zaken liggen vaak nèt even anders en
  • #1
  • 14 jun '23
  • 14:54

Dan zaten de hersenen van mensen toen obesitas nog een zeldzaamheid was zeker heel anders in elkaar? Zijn de hersens dan in 50 jaar opeens razendsnel geëvolueerd? Junkfood, suiker en linolzuur overdaad was toen een zeldzaamheid trouwens.

Niet zeldzaam was dat iedereen per trapfiets zijn eigen trommeltje met bruine boterhammen en een (sinaas)appel mee naar school of werk nam en dit nuttigde onder begeleiding van een halfje melk/karnemelk.

Teveel en te vaak ultra geraffineerd ‘voedsel’ zoals witbrood, crackers, chips, kristalsuiker, HFCS, zetmeel, frisdrank, ijsjes, vruchtensappen, puddingtoetjes, donuts, liga’s, pizza’s, kaasbroodjes brengen het lichaam ernstige schade toe.

Maar weinigen zijn zich ervan bewust dat het hormoon LEPTINE een voorname rol speelt bij de ontwikkeling van obesitas. Het wordt geproduceerd door de vetcellen en is even belangrijk als insuline bij het bepalen van de kansen om diabetes-2 of verschillende andere chronische ziekten te krijgen. Leptine is ook de regelaar van hoeveel je eet en hoeveel vet je verbrandt. Leptine resistentie in het bijzonder zet het lichaam aan tot de productie en het maar niet weg willen gaan van visceraal vet rond de middel.

Leptine resistent worden is kinderlijk eenvoudig en dat doe je ongeveer zo:

Eet lekker veel HFCS, alle andere suikers, Ω-6 vetten ipv VV, geraffineerde graanproducten, mais- en potato chips. En vergeet vooral Koning Alcohol niet (wordt volautomatisch omgezet in suiker).
Dit zoete brouwsel metaboliseert tot vet en koekt vast in je vetcellen. Dit proces creeërt op zijn beurt een stijging van leptine. Op den duur ontstaat leptine resistentie. Ongeveer zoals het lichaam insuline resistent wordt.

Eenmaal leptine resistent geworden luisteren de HERSENEN niet langer naar de signalen om te stoppen met eten en vet te verbranden. Als resultaat gier je om meer snacks, koek en snoep, en blijft je lichaam – ook als je al meer dan genoeg hebt gehad – vet opslaan.
Als het lichaam deze overdaad structureel opslaat, krijg je hoge bloeddruk, hoog cholesterol, vaataandoeningen, atherosclerose en een verhoogde dikte van de hartwanden. Ook stuw je de zorgkosten, dus ook mijn ziektekostenpremie, nog verder omhoog. Dat vind ik nog wel het ergste eigenlijk nu ik daar over nadenk.

Dit zet je mogelijk weer op het juiste spoor:

Ruil al dit geraffineerde ‘voedsel’ (inclusief FF) in voor niet door voedseltechnologen verpest echt eten met een flink aandeel RAUWE of kort gekookte groenten waar kanker een bloedhekel aan heeft. Koken vernietigt veel van de waardevolle voedingsstoffen waarvan er so-wie-so al minder dan vroeger in de hedendaagse – ook verse – zelfbereide kost zit.

Nog zoiets: het schijnt dat chronisch slaaptekort het niveau van de peptide GHRELINE ook omhoog stuwt, waardoor je onnodig honger krijgt. Insuline speelt ook een rol bij de ghreline productie. Bij insuline resistentie blijft ghreline niveau zelfs na een maaltijd verhoogd — gevolg chronische trek in vooral koolhydraten, buitensporige voedselinname en ongewenste gewichtstoename.

Wat extra vervelend is is dat obesitas naast gezondheid Het Klimaatplan ook nog eens danig in de weg zit.

Er zijn berekeningen gemaakt van de extra uitstoot van broeikasgassen (kooldioxide, methaan en lachgas) door het verhoogde oxidatieve metabolisme, de verhoogde voedselproductie en
-consumptie en de toegenomen brandstof die wordt gebruikt om het grotere lichaamsgewicht van mensen met obesitas te vervoeren.

In vergelijking met een persoon met een normaal gewicht, ontdekten onderzoekers dat iemand met obesitas 81 kg/j extra kooldioxide uitstoot produceert door een hoger metabolisme, een extra
593 kg/j aan kooldioxide uitstoot door een groter voedsel- en drankverbruik en een extra 476 kg/j aan kooldioxide uitstoot door auto- en luchtvervoer. Over het algemeen wordt obesitas geassocieerd met ongeveer 20 procent hogere uitstoot aan broeikasgassen in vergelijking met mensen met een normaal gewicht. Heb je dat ook nog.

Ik vind een reactie niet ok

Help de schrijver de juiste toon te vinden waarop je naar hem of haar wilt luisteren.
Klik op de naam van de schrijver en gebruik het "Stuur een mail" veld op zijn of haar profiel om je bericht te versturen.

sluit

Log in om te reageren en duimen uit te delen. Nog geen account? Meld je nu aan!

Lees alles over reageren in de gespreksregels.