Hulst komt in Nederland steeds meer voor, is te lezen in het Floronrapport over de staat van ons bos. Meer dan de helft van de plaatsen waar Hulst sinds 1900 is gezien, dateert van na 2000. Hoewel het onze enige inheemse wintergroene loofboom is, is het de vraag of dit een goede ontwikkeling is.
Ooit een kenmerk van oude bossen, bedreigt de opmars van hulst nu de biodiversiteit. Onder hun dichte wintergroene dek gedijen andere inheemse bosplanten niet door gebrek aan licht, en hun slecht verteerbare bladeren bemoeilijken de vestiging van bosplanten.
In onze tuinen planten we (vorstbestendige) cultivars, die weer door kunnen kruisen met wilde hulst. Het onderscheid tussen oorspronkelijk wilde hulst en verwilderde hulst-cultivars vervaagt, schrijft Floron, al is niet onderzocht of wilde populaties erdoor vervangen worden. Wel is duidelijk dat er steeds meer jonge hulststruiken te vinden zijn aan randen van woonwijken, bungalowparken en hun aangrenzende bossen. En die komen daar door de verspreiding van zaden door lijsterachtigen.
Eigenlijk zou je merels en lijsters voor de keus moeten stellen: kies of voor een leven in tuinen, óf voor een leven in het bos, maar leef en poep niet in alletwee.
Lees alles over reageren in de gespreksregels.