De afgelopen decennia zijn er veel van dit soort 'punaises', zoals ze in Frankrijk worden genoemd, bij gekomen. Op ieder stukje grond, natuur of akkerland, kom je ze tegen in diverse kleuren en maten, vooral in de wat zuidelijkere gebieden. Soms erg veel en moet je moeite doen om ze buitenshuis te houden. Ze hebben allemaal een voorkeur voor blad, fruit of andere insecten. Er zijn al veel natuurlijke predatoren die het vooral op de eitjes gemunt hebben zoals wespen maar ook lieveheersbeestjes. Vogels weten inmiddels dat ze niet te eten zijn, evenals mijn zus die samen met een framboos zo'n punaise in haar mond kreeg: 'nog nooit zoiets bitters geproefd', nu bekijkt ze iedere framboos voordat ze hem opeet. Niet alleen deze wantsen, maar ook andere ongewenste exoten krijgen na verloop van tijd met vijanden te maken, zo ook de larven van de buxusmot die zowel in de grond als daarboven niet meer veilig zijn, tenminste als er nog voldoende ondergrondse jagers (roofinsecten, kleine zoogdieren) en wespen en meesjes zijn. Ik zie de zwart-gerande motten nog wel, maar de afgelopen jaren blijft het bij een enkeling.
Ook bij deze nieuwe wants zou ik zeggen: geen roofinsecten introduceren, maar gewoon op z'n beloop laten en accepteren dat ze hier en daar met het fruit mee snoepen.