Omgekeerde wereld. In het Nationaal Park Hoge Veluwe is een wolf gesignaleerd, maar die wolf is daar niet welkom. Seger Emmanuel baron van Voorst tot Voorst, directeur van de Hoge Veluwe wil geen wolf in zijn park. Hij plaatste al hekken om dat te voorkomen. Naar blijkt uit de vondst van enkele dode moeflons, was dat tevergeefs. Honderd jaar geleden werden de moeflons - oorspronkelijk voorkomend op Sardinië en Corsica - uitgezet op de Hoge Veluwe, om het park te beheren. Van Voorst tot Voorst wil de moeflons 'inheems' laten verklaren. Dan kan hij maatregelen nemen zodra er "gevaar van buitenaf optreedt". De wolf is inheems, beschermd en werd zwaar betreurd door boswachters toen ze hemelsbreed 20 kilometer verder bij de Planken Wambuis bleek doodgereden met kleintjes in haar buik.
Met die uitheemse dieren en een hek eromheen is het een park of dierentuin, geen 'Nationaal' park waarin de natuur van de Veluwe zorgvuldig is samengebracht. Wolven horen er wel bij, mensen auto's en fietsen niet, maar het park is sowieso veel te klein.
Heel Nederland is sowieso te klein.
Maar, vertel eens , wat is de meerwaarde van een natuurgebied, als gewone mensen er niet eens zou mogen komen? Moet Jan met de pet daarvoor belasting betalen, zodat alleen een eliteclubje mag zien hoe een wolf een schaap omlegt?
Natuurbeheer is altijd al een elitaire aangelegenheid geweest. Wat dat betreft is timmermanszoon Seger Emmanuel baron van Voorst tot Voorst echt een trendbreuk.
Het eigenaarschap van natuurgebieden is altijd iets van de elite geweest, niet het beheer en onderhoud ervan. De landbouwgrond in zo'n landgoed onderhielden de boeren door het gewoon te gebruiken, voor in de natuurbeheer gebieden zelf wordt uit de staatskas gegraaid.
Help de schrijver de juiste toon te vinden waarop je naar hem of haar wilt luisteren.
Klik op de naam van de schrijver en gebruik het "Stuur een mail" veld op zijn of haar profiel om je bericht te versturen.
Lees alles over reageren in de gespreksregels.
