Naast het internet dat wij allemaal kennen en gebruiken bestaat er nog een internet. Wetenschappers noemen het het 'wood wide web' en het ligt gewoon onder onze voeten. In de vorm van schimmels. Via de myceliumdraden van schimmels blijken planten met elkaar in contact te staan, informatie te kunnen uitwisselen en zelfs voedingsstoffen te kunnen transporteren. Dat schrijft Nick Fleming in een uitgebreid artikel op BBC Discoveries.
Hoe meer we te weten komen over deze ondergrondse netwerken, des te meer we ons beeld van planten bij moeten stellen. Planten staan daar niet stilletjes in hun eentje te groeien. Door hun ondergrondse netwerken kunnen ze hun buurplanten helpen door voedingsstoffen en informatie uit te wisselen. En ze kunnen onwelkome indringers afweren door giftige stoffen via het netwerk te transporteren.
Mycorrhiza
Naar schatting onderhoudt zo'n 90% van alle planten een wederzijds gunstige relatie met schimmels. De 19e eeuwse Duitse bioloog Albert Bernard Frank noemde de samenwerkingsverbanden tussen de wortelselsels en mycelia 'mycorrhiza'. In de symbiose tussen planten en hun schimmels levert de plant koolhydraten (suikers) aan, en helpt de schimmel de plant aan water en stoffen als fosfor en stikstof. Planten met gemycorrhizeerde wortelstelsels groeien beter dan planten zonder.
De schimmelnetwerken blijken ook te helpen het immuunsysteem van hun gastheren te versterken. Door de mycorrhizering van het wortelstelsel wordt de productie van allerlei verdedigingsstofjes in gang gezet. Dit zorgt er voor dat bij een latere bedreiging het immuunsysteem sneller en efficiënter reageert. Planten worden dus resistenter tegen ziekten.
Donorbomen
Maar nu dat wood wide web. Dat heeft wetenschappers lang voor raadsels gesteld. In 1997 was het de Canadese Suzanne Simard (University of British Columbia) die éen van de eerste bewijzen vond. Zij toonde aan dat de Douglas spar en de witte berk koolstof kunnen uitwisselen via mycelia. Zo lijken grote bomen kleine, jonge boompjes te helpen via het schimmelinternet: boompjes in de schaduw, die te weinig licht krijgen om zelf in hun behoeften te voorzien, kregen koolstof van grote 'donor'-bomen.
Koolstofdiefstal
Daarna vonden andere wetenschappers dat planten ook fosfaten en stikstof op die manier kunnen uitwisselen. De daaropvolgende stap was dat onderzoekers vaststelden dat planten ook kunnen communiceren via de mycelia. Dat werd bij verschillende planten (tomaten, snijbonen) vastgesteld. Werd bij de ene plant een bedreiging aangebracht (ziekte, vraatinsect), 'wist' de andere dat binnen afzienbare tijd en werden er voorzorgsmaatregelen genomen. Maar ook het omgekeerde komt voor: planten blijken aan cybercrime te kunnen doen via het schimmelinternet. Zo kunnen planten die zelf geen chlorofyl hebben (en dus niet kunnen fotosynthetiseren) via het schimmelinternet koolstof 'stelen' van de bomen waarmee ze in verbinding staan.
Wood wide web
Voldoende aanleiding, alles bij elkaar, om het 'wood wide web' in het leven te roepen. "Deze schimmelnetwerken zorgen voor een snellere en effectievere communicatie tussen planten", zegt chemisch ecoloog Kathryn Morris in BBC Discoveries. "Wij denken daar niet zo aan omdat we over het algemeen alleen zien wat er zich bovengronds afspeelt. Maar de meeste planten die je kunt zien staan ondergronds met elkaar in verbinding, niet direct via hun wortels, maar via hun mycelische connecties."
Het schimmelinternet vertegenwoordigt zo één van de belangrijkste lessen uit de ecologie: zelfs soorten die schijnbaar niets met elkaar te maken hebben zijn onderling verbonden, en zijn mogelijk afhankelijk van elkaar. "Ecologen weten al enige tijd dat organismen meer onderling samenhangen en interafhankelijk zijn", zegt Lynne Boddy. Het wood wide web lijkt een cruciale rol te spelen in deze connectiviteit.
Moderne monoteelten in de landbouw zouden er misschien in de toekomst toch wat van moeten leren en toepassen in de vorm van wat multicropping - meerdere gewassen door of naast elkaar telen - wordt genoemd. Vooralsnog is dat vloeken in de kerk omdat zulke vormen van teelt in ieder geval op dit moment veel meer menselijke arbeid vergen en dus veel duurder zijn. Een voordeel zou echter gelegen kunnen zijn in een hogere resistentie van de gewassen (die minder bestrijdingsmiddelen nodig hebben) en - verrassend genoeg - groeivoordelen.
Fotocredits: 'Mycelium as seen under a log', TheAlphaWolf, via Wikimedia
Dit artikel afdrukken
Hoe meer we te weten komen over deze ondergrondse netwerken, des te meer we ons beeld van planten bij moeten stellen. Planten staan daar niet stilletjes in hun eentje te groeien. Door hun ondergrondse netwerken kunnen ze hun buurplanten helpen door voedingsstoffen en informatie uit te wisselen. En ze kunnen onwelkome indringers afweren door giftige stoffen via het netwerk te transporteren.
Mycorrhiza
Naar schatting onderhoudt zo'n 90% van alle planten een wederzijds gunstige relatie met schimmels. De 19e eeuwse Duitse bioloog Albert Bernard Frank noemde de samenwerkingsverbanden tussen de wortelselsels en mycelia 'mycorrhiza'. In de symbiose tussen planten en hun schimmels levert de plant koolhydraten (suikers) aan, en helpt de schimmel de plant aan water en stoffen als fosfor en stikstof. Planten met gemycorrhizeerde wortelstelsels groeien beter dan planten zonder.
De schimmelnetwerken blijken ook te helpen het immuunsysteem van hun gastheren te versterken. Door de mycorrhizering van het wortelstelsel wordt de productie van allerlei verdedigingsstofjes in gang gezet. Dit zorgt er voor dat bij een latere bedreiging het immuunsysteem sneller en efficiënter reageert. Planten worden dus resistenter tegen ziekten.
Donorbomen
Maar nu dat wood wide web. Dat heeft wetenschappers lang voor raadsels gesteld. In 1997 was het de Canadese Suzanne Simard (University of British Columbia) die éen van de eerste bewijzen vond. Zij toonde aan dat de Douglas spar en de witte berk koolstof kunnen uitwisselen via mycelia. Zo lijken grote bomen kleine, jonge boompjes te helpen via het schimmelinternet: boompjes in de schaduw, die te weinig licht krijgen om zelf in hun behoeften te voorzien, kregen koolstof van grote 'donor'-bomen.
Koolstofdiefstal
Daarna vonden andere wetenschappers dat planten ook fosfaten en stikstof op die manier kunnen uitwisselen. De daaropvolgende stap was dat onderzoekers vaststelden dat planten ook kunnen communiceren via de mycelia. Dat werd bij verschillende planten (tomaten, snijbonen) vastgesteld. Werd bij de ene plant een bedreiging aangebracht (ziekte, vraatinsect), 'wist' de andere dat binnen afzienbare tijd en werden er voorzorgsmaatregelen genomen. Maar ook het omgekeerde komt voor: planten blijken aan cybercrime te kunnen doen via het schimmelinternet. Zo kunnen planten die zelf geen chlorofyl hebben (en dus niet kunnen fotosynthetiseren) via het schimmelinternet koolstof 'stelen' van de bomen waarmee ze in verbinding staan.
Wood wide web
Voldoende aanleiding, alles bij elkaar, om het 'wood wide web' in het leven te roepen. "Deze schimmelnetwerken zorgen voor een snellere en effectievere communicatie tussen planten", zegt chemisch ecoloog Kathryn Morris in BBC Discoveries. "Wij denken daar niet zo aan omdat we over het algemeen alleen zien wat er zich bovengronds afspeelt. Maar de meeste planten die je kunt zien staan ondergronds met elkaar in verbinding, niet direct via hun wortels, maar via hun mycelische connecties."
Het schimmelinternet vertegenwoordigt zo één van de belangrijkste lessen uit de ecologie: zelfs soorten die schijnbaar niets met elkaar te maken hebben zijn onderling verbonden, en zijn mogelijk afhankelijk van elkaar. "Ecologen weten al enige tijd dat organismen meer onderling samenhangen en interafhankelijk zijn", zegt Lynne Boddy. Het wood wide web lijkt een cruciale rol te spelen in deze connectiviteit.
Moderne monoteelten in de landbouw zouden er misschien in de toekomst toch wat van moeten leren en toepassen in de vorm van wat multicropping - meerdere gewassen door of naast elkaar telen - wordt genoemd. Vooralsnog is dat vloeken in de kerk omdat zulke vormen van teelt in ieder geval op dit moment veel meer menselijke arbeid vergen en dus veel duurder zijn. Een voordeel zou echter gelegen kunnen zijn in een hogere resistentie van de gewassen (die minder bestrijdingsmiddelen nodig hebben) en - verrassend genoeg - groeivoordelen.
Fotocredits: 'Mycelium as seen under a log', TheAlphaWolf, via Wikimedia
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 2 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 2 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Hoera, dat is nog eens een belangwekkend verhaal. Veelzeggend dat t bij de 'Discoveries' langskomt, want als bosbouwer kreeg ik er tig jaar terug al les in. Het was in die context iets wat vooral bij bomen hoorde. Realiseerde me toen pas veel later dat door de vrijwel absolute scheiding tussen de agro en de bosbouw de mycorrhizae helemaal uit beeld zijn geraakt. En roep sindsdien af en toe dat we ons zouden moeten voorstellen hoe Europa er pak 'm beet 1.000 jaar terug uit heeft gezien - grotendeels bebost - en dat daarmee de bodem vergeven was van de schimmels, met dus al die functies in al die ecosystemen. Als referentiekader. En sinds het primaat van de agro-monocultuur liggen ze dus te verpieteren, wachtend op 'ontdekking'. Alsof t een nieuw wondermiddel is. Het ís een wonder natuurlijk. Waar echt gezonde (agr0-)ecosystemen 'gewoon' niet buiten kunnen.
Belangwekkend, dat moet nog blijken. En hoe het bos in Europa er uit heeft gezien. Daarover vliegen de experts mekaar steeds opnieuw weer in de haren, heb ik afgelopen jaar nog weer eens gezien. Of agro/ecosystemen er iets aan hebben met alle haast die we hebben? Ik betwijfel het zeer. Fransjan, leg eens uit hoe werkt dat bij die landbouw en kunnen we er met zijn allen van eten? Ik bedoel natuurlijk een nieuw bouwplan wat werkt! Weet je wat ze in Groningen zeggen? Wat niet kan is nog nooit gebeurd. Alleen wat heb je er aan.
@Hendrik #2 je dat nog moet blijken of het belagen is en of "agro/ecosystemen er iets aan hebben."
En dan gaat het bijvoorbeeld over een essentieel natuurfenomeen als mycorrhiza schimmel. Iets dat in een ecosysteem in menselijke termen zowel als een zenuwstelsel werkt alsook een verlengd haarvatensysteem voor de plant waarmee het in symbiose leeft, inclusief levering van nutriënten uit diepere bodem lagen dan plantenwortels reiken.
Dat zijn geen uitvindingen waarvan de werkzaamheid of zelfs het bestaan van hoeft te worden betwist, het is een ontdekking van iets dat altijd bestaan heeft.
Door het gebruik van fungiciden, schimmelbestrijdingsmiddelen zijn, op waar evt schadelijke schimmels preventief uitgeroeid is, ook nuttige schimmels verdwenen, net als met andere nuttige organismen als bacteriën en wormen gebeurt door weer andere landbouwgiffen al dan niet in combinatie met kunstmest.
In een ander lijntje serveer je steenmeel af als een hype van wat 'gelovigen'. Ga dit soort dingen eens als de samenstellende delen van de natuurlijke ecosysteemdiensten zien, waaruit je niet zomaar onderdelen uit weg kan laten zonder gevolgen voor de gezondheid en uiteindelijk het productievermogen van het gehele systeem.
In dit lijntje wordt in #2 een WUR rapport aangehaald waaruit ik citeer hoe belangrijk het is om synergie na te streven.."Een interessante waarneming bij het onderzoek aan fosfaatmobiliserende micro-organismen is dat er bij
gelijktijdige inoculatie met mycorrhiza en fosfaatmobiliserende vrijlevende micro-organismen additieve effecten
kunnen optreden, waarbij inoculatie met meerdere typen organismen de gewasgroei en fosfaatopname meer
stimuleert dan enkelvoudige inoculatie."
Welk orgaan of lichaamsfuncties kun jij eigenlijk missen zonder dat er iets misloopt?