Zoiets zou niet mogen bestaan, maar in Nederland is het een feit. In het stikstofdossier gaat het al jaren over de vraag of de modellen die de wetgever gebruikt niet vol rekenregels zitten, die eigenlijk niet kloppen met de werkelijkheid. In zulke gevallen komen er cijfers uit waarvan mensen denken dat ze voor iets 'hards' en 'echts' staan omdat cijfers nu eenmaal de indruk wekken 'echt' te zijn. Op de lagere school leren we immers al dat taal zacht is, maar cijfers hard zijn.
Nu is het zo dat stikstof in de vorm van ammoniak volgens de scheikundelessen op de middelbare school wordt gebonden door water. Volgens de stikstofmodellen die in de Nederlandse wet- en regelgeving zijn verankerd komt er echter ammoniak uit de Noordzee. Dat kan helemaal niet, zegt emeritus hoogleraar Han Lindeboom (WUR) al een tijdje. De Telegraaf vroeg het RIVM, dat het model voor de wetgever beheert, hoe het zit. Het Instituut antwoordt dat Lindeboom een punt heeft, maar dat er over wetenschap nu eenmaal altijd discussie is. Onze minister voor stikstof en natuur vraagt onderwijl de provincies wel door te gaan met hun stikstofbeleid op basis van wetten en rekenregels waarover de inkt van de wetenschap nog steeds niet is opgedroogd.
Voor het vertrouwen en wetten zijn de opmerkingen van het RIVM en de verantwoordelijke minister natuurlijk nogal dodelijk en dom.
Afgelopen donderdag weer aandacht voor de #StikstofVanZee/#meetcorrectie fout in #Aerius. Dit geeft een veel lagere #stikstof opgave in alle #kustgebieden. Duidelijkheid is snel nodig. Er circuleert maanden een conceptrapport buiten ons zicht, wat gebeurd hier? @hanlindeboom1 pic.twitter.com/SB9YqsrFWx
— Nico Verduin (@NicoVerduin) July 2, 2023
Lees alles over reageren in de gespreksregels.