Een wateroplosbaar 'etiket' voor voedingsproducten moet verpakkingsafval en vervalsing tegengaan. Koreaanse onderzoekers ontwikkelden een voedseletiket op basis van een wateroplosbare inkt. Het etiket kan direct op het oppervlak van groente en fruit en andere daarvoor geschikt verse producten worden geprint, in de vorm van een QR-code.
De inkt reflecteert licht zodanig dat er voor de kleuren geen traditionele, vaak vervuilende, kleurstoffen of pigmenten nodig zijn. Bovendien is de inkt veilig en niet-toxisch. De wateroplosbaarheid draagt bij aan de vermindering van plastic afval, aangezien traditionele labels vaak moeilijk te verwijderen en niet biologisch afbreekbaar zijn.
De QR-code bevat niet alleen uitgebreide productinformatie, maar bemoeilijkt ook vervalsing. De QR-code valt immers niet fysiek los te peuteren en er zijn microteksten in verwerkt. Deze microteksten maken het bijna onmogelijk om het etiket te repliceren.
Het etiket helpt bovendien bij het waarborgen van de voedselveiligheid doordat het als een vochtigheidsindicator fungeert. Wanneer de inkt aan een hoge vochtigheid wordt blootgesteld, tast dat de structuur van de QR-code aan. Die wordt dan onleesbaar en dat is een duidelijk signaal voor consumenten dat het product mogelijk niet meer in optimale staat is. Het nadeel? Als de code beschadigd is, kan de consument ook niet meer checken wat hij precies in handen heeft.
Deze super glimmende Granny is overduidelijk met onafwasbare* wax gecoat (waarop met name in de US nu veel kritiek te vinden is), Die wax laag maakt ook het afspoelen van event gif-restant op de schil onmogelijk....
(waxen wordt bij veel meer fruit toegepast om de houdbaarheid te vergroten, zelfs druiven... het meeste bij verre import fruit)
*tenzij 10 min dompelen in een bakzout oplossing, en dan afgebortseld)
Als de vochtigheid te hoog is is de code niet meer leesbaar........niet op de producten printen dus, want voedsel wordt voor het grootste deel koel bewaard, waar altijd wel vocht aan te pas komt, al is het maar dat je iets uit de koeling meepakt dat er daarna condens op zit. Afhankelijk van hoe lang het duurt eer de print verpest is is het bij de kassa misschien al niet meer te scannen.
Ook zijn er supermarkten die het groente en fruit vernevelen om het langer goed te houden.
En hoe zeker weten ze zo zeker dat de inkt veilig en niet-toxisch is? Hoe lang hebben ze het getest, 1 dag, een week, een jaar, paar jaar? Neemt het fruit de inkt niet op en wat doet het dan in de vrucht?
Klinkt mooi, maar gewoon biologisch afbreekbare stickertjes lijken me toch handiger............
Help de schrijver de juiste toon te vinden waarop je naar hem of haar wilt luisteren.
Klik op de naam van de schrijver en gebruik het "Stuur een mail" veld op zijn of haar profiel om je bericht te versturen.
Lees alles over reageren in de gespreksregels.