In de wijngaarden van Champagne Bonnaire scharrelen op dit moment zes varkens rond. Het is nog een experiment, maar de resultaten zijn overtuigend: de varkens eten het onkruid, trekken de wortels uit en woelen de grond een paar centimeter om. Geen plekje wordt overgeslagen. Daar kan een mechanische onderhoudsbeurt niet tegenop.
Het gaat om Nieuw-Zeelandse Kune-Kune-varkens. Een klein-blijvend ras, dat 35 tot 45 kilo weegt en gemakkelijk onder de draden door kan waarlangs de druivenranken zullen groeien. Een elektrisch hek om het perceel (van 14 are, 1.400 vierkante meter), een schuilplaats en waterpunt is eigenlijk alles wat nodig is. Voer nauwelijks, de varkens scharrelen grotendeels hun kostje zelf bij elkaar.
Maar dan de voordelen! Geen verdichting van de grond door zware machines, álles homogeen schoongemaakt en niet alleen de paden, geen problemen met steilere stukken, geen schade aan wijnstokken of gereedschappen, geen fossiele brandstoffen en, mooier nog, gratis organisch materiaal dat gunstig is voor de bodem dankzij de uitwerpselen.
Vier varkens doen 10 dagen over een klein wijngaardje. Zou je percelen van meerdere hectaren, zoals die van de grote Champagnehuizen, op deze manier willen onderhouden, dan heb je een paar honderd varkens nodig.
Lees alles over reageren in de gespreksregels.