's Werelds nieuwste én grootste onkruiddatabase laat zien hoe landbouw werkte toen er nog geen kunstmest, veredeling en gewasbescherming was. Daar kan de toekomst iets van leren.
De database is samengesteld op basis van kennis die resulteert uit dertig jaar samenwerking tussen archeologen en ecologen van de Universiteiten van Sheffield en Oxford. Hij bevat bijna 1.000 soorten 'onkruid' uit traditionele landbouwsystemen in Europa, West-Azië en Noord-Afrika.
Dit waardevolle archief staat vol met details over de eigenschappen van planten die wij onkruid zouden noemen dat tussen gewassen groeide. In de moderne landbouw, waar alles tot in detail wordt beheerd en ongewenste planten worden weggehaald, is het lastig om veranderingen in de natuur en planten op lange termijn bij te houden. Door historische onkruidpopulaties te onderzoeken, in plaats van de enkelvoudige gewassen op zichzelf kunnen onderzoekers vaststellen hoe de telende mens zijn landbouwpraktijk in de loop van de tijd aan zijn technische mogelijkheden heeft aangepast.
Het model stelt agronomen en plantenonderzoekers in staat om het vermogen van planten om zich aan te passen aan veranderende omstandigheden vast te stellen en te ontdekken waar en voor welke soorten de grenzen zitten. Dat helpt ons niet alleen om oude landbouwsystemen beter te begrijpen, maar ook om te bedenken hoe we de natuurlijke eigenschappen van planten kunnen gebruiken om met klimaatverandering en bodemdegradatie om te gaan.
Lees alles over reageren in de gespreksregels.
