Niet alleen de boeren in Frankrijk verkeren in crisis. Het land zucht al sinds president Chirac onder bestuurlijke crises die onoplosbaar lijken. Het centrale gezag heeft daardoor gaandeweg aan vertrouwen verloren, maar - behalve de boeren - zei het publiek het vertrouwen nog niet openlijk op. Inmiddels spreekt de alternatieve site Cercle des volontaires van 'eerste tekens van revolutie' naar aanleiding van een week 'Nuit Debout' ('een nacht niet naar bed') bijeenkomsten op de Place de la République in Parijs. Ook Le Monde ziet die mogelijkheid.
Een van de Nuits Debout afgelopen week wilde 's nachts het aperitief nemen met premier Manuel Valls in zijn woning in Parijs, een aanpak die overeenkwam met het avondbezoek van boze Franse boeren aan hun minister van Landbouw in Le Mans. The Guardian ziet de burgerlijke variant die nu doorzet en zich verspreidt naar andere steden als een opleving van de energie achter Occupy. Zowel links als rechts in Frankrijk bagatelliseren de tegenkrachten, maar lijken niet te weten hoe ze met de protesten om moeten gaan. Vanwege de IS-aanslagen in Parijs zijn bijeenkomsten als Nuit Debout officieel verboden.
The Guardian - Nuit debout protesters occupy French cities in revolutionary call for change
Een van de Nuits Debout afgelopen week wilde 's nachts het aperitief nemen met premier Manuel Valls in zijn woning in Parijs, een aanpak die overeenkwam met het avondbezoek van boze Franse boeren aan hun minister van Landbouw in Le Mans. The Guardian ziet de burgerlijke variant die nu doorzet en zich verspreidt naar andere steden als een opleving van de energie achter Occupy. Zowel links als rechts in Frankrijk bagatelliseren de tegenkrachten, maar lijken niet te weten hoe ze met de protesten om moeten gaan. Vanwege de IS-aanslagen in Parijs zijn bijeenkomsten als Nuit Debout officieel verboden.
Dick. Het heeft met de Fransen zelf te maken, dat wij het niet oppikken, denk ik. Velen demonstreren en staken er wel, zonder een echte uitweg en oplossing. Ze protesteren vaak om het protesteren. Ze hopen op een Staat die eeuwig blijvende voor hen zorgt. Het is een land met doorlopend hogere begrotingstekorten dan de Europese norm en ze komen ermee weg. Het is een land met al 10% werkloosheid toen er nog geen crisis was in 2008. En dat is de afgelopen 10 jaar.
Frankrijk waant zich een Grande Nation, nog steeds een wereldmacht. Met grandeur.
In de jaren 70 en begin-80 maakten de Franse (en Italiaanse) auto-industrie van die roestbakken, die niet konden concurreren met Duitse en Japanse fabrikanten. Protectionisme helpt nooit. Pas toen de Franse fabrikanten gewoon kwalitatief spul gingen maken, keerde het tij. (Roestbakken als de Simca's en Talbot's). Een Peugeootje 205 in 1984 was een redding, anders was het met dat merk en bedrijf gedaan.
M.b.t. de Franse boeren idem dito. Ze produceren overschotten. En willen weer gepamperd worden als tijdens de opkoopprogramma's van de jaren 70, om koelhuizen en andere opslagplaatsen vol te kunnen storten. Gesubsidieerd. Wat is dat voor mentaliteit? Aan de andere kant is de geglobaliseerde liberale vrijhandel m.b.t. de meest primaire landbouw iets raars. Dus heb je productiebeheersing nodig.
Dat gestaak van de Franse piloten van Air France was toch ook stuitend. Staken vanuit weelde. Het soms zelfs staken vanuit decadentie (,terwijl de wereld om hen heen echt crepeert). Wanneer is er eigenlijk geen revolutie en protest in Frankrijk? Volgens mij in elk decennium wel vanaf de Franse Revolutie van 1789.
Als je die protesten van mei 68 achteraf beschouwt, waren toch ook eigenlijk belachelijk. het is doorlopend belachelijk. Al ruim 2 eeuwen lang.
Ik denk daarom dat we er eigenlijk geen acht meer op slaan.
Eigenlijk wel bijzonder. In de Nederlandse pers is Nuit debout nog nauwelijks opgepakt, terwijl het toch echt iets voorstelt. De bewoners van de Place de la République zijn het zat vanwege het lawaai. Filosoof Alain Finkielkraut hoort kennelijk bij het oude Frankrijk en werd van het plein geweerd, terwijl de voormalige Griekse minister Varoufakis nou juist heel welkom was. Dat schrijven Le Figaro en -20160417]Le Point.
De grootste struikelblokken waren de zgn. Loi Khomry (een wet op het arbeidsrecht die de belangen van de werkgever meer faciliteert) en de Panama-papers. De werkeloosheid onder jonge mensen in Frankrijk is hoog. Ze willen geen flexibele, maar vaste banen. Vandaag spreekt Manuel Valls met de jeugd, meldt Le Figaro.