image

Een prachtig voorbeeld van hoe ambtenarij de biodiversiteit van onze voeding om zeep helpt in Le monde van 2 januari.

De Franse FIOD-ECD - de beruchte dienst 'Répression des Fraudes' - heeft een vereniging voor het behoud van bijzondere (= vrijwel verdwenen, maar verder volstrekt 'gebruikelijke') groentezaden beboet en hun koopwaar uit de handel genomen.

De vereniging heet Kokopelli - naar de vruchtbaarheidsgod. De moeite waard als je om de saaiheid van je supermarktaanbod te doorbreken op zoek bent naar bijvoorbeeld 'andere' tomaten (550 soorten!) of sla (130 soorten).

Dominique Guillet is voorzitter van Kokopelli, een groep moestuingaardeniers die simpelweg oude eetplantensoorten in stand proberen te houden door ze weer in de tuin van mensen te krijgen. Voor deze hobby - ik kan me ergere voorstellen - werd Guillet eind december veroordeeld tot een boete van ruim € 17.000. Omdat ..... .... deze lieden planten verkopen die niet bestaan.

De zaden die je kunt kopen in het winkeltje van Kokopelli in Alès (voor hen die willen gaan: het is niet ver van Nîmes in de Gard) bleken niet voor te komen in de officiële registers. Logisch dat ze uit de handel worden gehaald, denk je dan. Die FIOD-ECD-mensen doen gewoon hun werk: ons beschermen tegen misschien wel giftige planten en zorgen voor kwaliteit van de zaden.

OK, dat is zo. Maar ... het gaat hier veelal om planten die 5/600 - wellicht nog meer - jaar lang verbouwd en gekweekt zijn. Ergens tussen WO I en WO II verdwenen ze. Het doek viel waarschijnlijk pas definitief in de jaren '50 van de vorige eeuw.
Zou nou nooit iemand in al die jaren hebben ontdekt dat ze giftig of anderszins slecht zijn?

Ze zijn alleen maar verdwenen omdat ze niet efficiënt genoeg waren: te lage opbrengst, te veel verlies, te lastig te vervoeren, te kort shelf life. Daar heeft de druk van economische efficiency in de tuinbouw voor gezorgd.

Nu een paar decennia later een paar 'gekken' ze weer willen gaan verbouwen en de laatste zaden uit overwoekerde oude tuinen en naar de natuur 'ontsnapte' planten weer in hun tuinen wilden zetten, slaat dat efficiency-denken nogmaals terug: de verfokte, efficiënte rassen zijn 'echt' en de echte 'oorspronkelijke' bestaan niet meer.

To be or not to be, is een kwestie van op een lijst staan.
Ik kan het even niet achterhalen, maar het is mogelijk dat Kokopelli gedwongen is het genetisch materiaal te vernietigen (de Franse wet biedt die ruimte). Als dat zo is, wordt zelfs echt bestaan bepaald door de virtualiteit van een lijstje. Da's toch raar?

Ik ga er volgende week even heen, en hoop dat ze stiekum wat zaadjes hebben achtergehouden ;-)

Bij deze dus: ik ben vanaf morgen voor komende week regelmatig lang offline.
Dit artikel afdrukken