Het lichaam lijkt zelf in staat aan te geven welke voedingsstoffen het nodig heeft om beter te worden. Onderzoekers van Yale University ontdekten dat muizen met een bacteriële infectie overleefden als ze weinig aten en overleden als ze glucose kregen. Bij virale infecties beschermde glucose juist en bleek het blokkeren van de toevoer dodelijk. Dit betekent dat verschillende vormen van infecties en de immuunrespons van ons lichaam daarop, om verschillende voedingsstoffen vraagt. De effecten stonden los van de ernst van de ontsteking en het specifieke pathogeen. De onderzoekers denken daarom dat het lichaam weet dat het specifieke voedingsstoffen nodig heeft om de eigen immuunrespons genezend te laten werken.
NewScientist - What you eat when you?re sick may determine if you?ll get better
Lees ook
-
32
+Van Ranst ziet ‘gouden randjes’ aan pandemie, Biden vertelt zich 6 aug 2021
-
1
+‘Ik heb griep!’ ‘Welnee, je bent gewoon verkouden’ 11 okt 2018
-
11
+‘Dik worden speelt rol bij smaakpapillenverlies’ 3 apr 2018
-
0
+‘Sportpil’ verhoogt uithoudingsvermogen muizen zonder training 5 mei 2017
- 1 Alcohol lijkt te zorgen voor honger 11 jan 2017
- 0 ‘Hulpmolecuul’ maakt antibioticaresistentie ongedaan 16 mrt 2016
- 2 Azijn mogelijk alternatief voor antibiotica bij brandwonden 16 sep 2015
- 3 Kou blijkt schakelaar tussen wit en bruin vet 6 jan 2015
- 15 Muizen bang voor mannen: onderzoeksgegevens in gevaar 29 apr 2014
- 0 Ibuprofen vermindert vergeetachtigheid na wiet - bij muizen 22 nov 2013
Henric, dat vereist, naar wat ik nu denk te weten: training en aanleg. Voor mij voelt 't hetzelfde als leren vertrouwen op intuïtie. Wanneer is 't je intuïtie en wanneer je wensdenken of iets anders? Ik ben er zo'n 1,5 jaar mee aan het trainen geslagen, via meditatielessen om ruis te onderscheiden en mindfulnessoefeningen door de dag heen om me bewust te worden van mijn lichaam en emoties op dat specifieke moment.
Langzamerhand kan ik steeds meer merken wat m'n intuïtie zegt, wanneer ik m'n intuïtie genegeerd heb (bewust of onbewust), en wat mijn (emotionele) behoeften zijn of waren. Het is complex om aangeleerd gedrag, in mijn geval vertrouwen op mijn ratio af te leren en toe te staan om af en toe eens een keuze te maken op basis van mn intuïtie en zien wat er van komt. Ik heb er maar half talent voor merk ik, tegelijk word ik er wel beter in door consequent te oefenen.
Zo zie ik het ook met naar je lichaam luisteren. Het is heel subtiel, kan erg makkelijk overschreeuwd worden door het brein/gewoontes/emoties/omgeving. Dat van kinds af aan aangeleerd krijgen is het makkelijkst. Talent hebben scheelt een heleboel. Op latere leeftijd aanleren vergt veel bewuste oefening en discipline.
Otto, je stelt jezelf dezelfde vraag als ik. Wanneer weet je of de trek in iets wordt veroorzaakt door je lichaam of door iets anders?
Ik drink al jaren geen bier meer, chips eet ik ook nooit. De trek verdwijnt echter nooit. Echt zin in groente heb ik nooit, ik eet het omdat ik denk dat het verstandig is. Dan is het heel eenvoudig om te zeggen dat ik niet goed naar mijn lichaam kan luisteren natuurlijk, maar dan komt bovenstaande vraag weer terug.
Wel Henric, ik neem even aan dat je niet geheel serieus bent, maar toch: is dat je lichaam die dat aangeeft, of je hoofd met ideeën, gewoontes en emoties?
Het is voor een lichaam sowieso handig als het juist is geconditioneerd. Als je opgroeit in de jungle zal je lichaam niet snel signalen afgeven om chips of bier te willen, aangezien je dat niet gewend bent. Hoe meer je chips en bier eet, hoe meer het lichaam leert: als ik dorst heb, geef ik aan dat ik bier wil, en als ik zout en/of energie nodig heb, geef ik aan dat ik chips wil. Dat is nog buiten de emotionele en sociale kant ervan, chips als emotie-eten of bier als er wat vrienden langskomen (of om spanning proberen kwijt te raken) valt niet onder 'naar je lichaam luisteren'.
Ik probeer naar mijn lichaam te luisteren, al valt het niet mee. Met drinken lukt het aardig, alleen drinken als ik dorst heb, niet eerder (of later). De rest wil nog niet zo lekker. Lijkt me makkelijker als je veel rust hebt en weinig afleiding.
Ik sprak eens iemand die zei altijd naar zijn lichaam te luisteren, dat kon hij goed. Hij gaf een voorbeeld, hij eet altijd vegetarisch, behalve als hij eens in de zoveel weken een onbedwingbare trek krijgt in biefstuk. Dan haalt ie even een goeie biefstuk, maakt het goed klaar en eet 'm met smaak op. Om daarna weer vegetarisch te eten totdat hij er weer trek in krijgt. Klinkt als een redelijke mogelijkheid dat het echt het lichaam is dat signalen afgeeft dat ijzer of B12 of iets waar vlees vol mee zit aangevuld moet worden. Maar goed, nog niet wetenschappelijk ofzo.
Ik heb regelmatig heel veel zin in bier en chips, meer specifiek paprikaribbelchips. En regelmatig ook sterke behoefte aan frikandellen speciaal, patat flip en wit brood met roomboter en hagelslag. Ik kan me niet voorstellen dat dit goed is. Maar misschien versta ik mijn eigen lichaam verkeerd.
Zoals mijn moeder vroeger al zei: "Waar het lichaam om vraagt, dat kan niet verkeerd zijn". Toen ik als kind een keer diarree had, had ik erg veel zin in geroosterd brood met rookworst. Norit-behoefte?