Otto, je stelt jezelf dezelfde vraag als ik. Wanneer weet je of de trek in iets wordt veroorzaakt door je lichaam of door iets anders?
Ik drink al jaren geen bier meer, chips eet ik ook nooit. De trek verdwijnt echter nooit. Echt zin in groente heb ik nooit, ik eet het omdat ik denk dat het verstandig is. Dan is het heel eenvoudig om te zeggen dat ik niet goed naar mijn lichaam kan luisteren natuurlijk, maar dan komt bovenstaande vraag weer terug.
Henric, dat vereist, naar wat ik nu denk te weten: training en aanleg. Voor mij voelt 't hetzelfde als leren vertrouwen op intuïtie. Wanneer is 't je intuïtie en wanneer je wensdenken of iets anders? Ik ben er zo'n 1,5 jaar mee aan het trainen geslagen, via meditatielessen om ruis te onderscheiden en mindfulnessoefeningen door de dag heen om me bewust te worden van mijn lichaam en emoties op dat specifieke moment.
Langzamerhand kan ik steeds meer merken wat m'n intuïtie zegt, wanneer ik m'n intuïtie genegeerd heb (bewust of onbewust), en wat mijn (emotionele) behoeften zijn of waren. Het is complex om aangeleerd gedrag, in mijn geval vertrouwen op mijn ratio af te leren en toe te staan om af en toe eens een keuze te maken op basis van mn intuïtie en zien wat er van komt. Ik heb er maar half talent voor merk ik, tegelijk word ik er wel beter in door consequent te oefenen.
Zo zie ik het ook met naar je lichaam luisteren. Het is heel subtiel, kan erg makkelijk overschreeuwd worden door het brein/gewoontes/emoties/omgeving. Dat van kinds af aan aangeleerd krijgen is het makkelijkst. Talent hebben scheelt een heleboel. Op latere leeftijd aanleren vergt veel bewuste oefening en discipline.