Michelle Obama laat voor de komende president van de VS een stevig verankerde moestuin achter. Obama begon de moestuin in 2009 in haar campagne voor gezond en 'echt' eten. De moestuin werd de afgelopen jaren gestaag groter. Bij staatsdiners werden groenten uit de tuin geserveerd, staatsleiders kregen een potje honing uit de bijentuin mee en de lokale voedselbank kreeg het vers dat overbleef van de 900 kilo jaarlijkse opbrengst. Deze week onthulde Obama haar 'nalatenschap': de tuin is uitgebreid naar 260 m2, voorzien van stenen looppaden, gemetselde zitjes en dankzij een donatie van $2,5 miljoen is het onderhoud de komende 17 jaar gegarandeerd.
Treehugger - The White House will now have a 'permanent' kitchen garden
Lees ook
Ik heb Michelle daar echt niet voor nodig gehad, ik heb de mazzel dat ik wel een tuin heb, maar had er het GOK forum en het boek van Jelle Medema(Makelijke Moestuin)voor nodig en dat komt weer van het squarefoot gardening wat al veel langer bestaat dan Michelle, die het aan de foto te zien ook daarvan heeft.
En het mooie, een makkelijke moestuin kun je zelfs op een bakonnetje doen................
Toen ik in 2009 in de Volkskrant las, dat Michelle een moestuin begon, was ik stomverbaasd dat dát nieuws was. Een vrouw, die 6200 kilometer hier vandaan een schop in de aarde zet, waarom was dat wereldnieuws? Een vrouw die een moestuin begint, waarom staat dat in bij ons in de krant? Toch heeft zij op dat moment ook een zaadje bij mij geplant. Het heeft daar drie jaar in het duister gelegen. Ik had helemaal niks met moestuinen of wat voor tuin dan ook. In 2012 echter stelde ik me tot doel om 1 pond bruine bonen te kweken, omdat ik echt niet wist hoe ze groeiden en dol ben op bruinebonensoep. Ik was me steeds meer gaan realiseren dat het toch wel heel bijzonder is dat je alleen maar naar de supermarkt hoeft te lopen om tientallen soorten groenten en fruit te kunnen kopen. Geen idee hoe ik die bonen zou moeten kweken, ik had niet eens een tuin die groot genoeg was voor drie koppen sla. Aan het eind van het jaar had ik echter 2250 gram bonen die gegroeid waren bij twee gastvrije moestuiniers en snapte ik het spreekwoord 'je eigen boontjes doppen'. Daar was ik wel even mee bezig! Het bracht me behalve de oogst geluk, rust en tevredenheid ook nieuwe vrienden. Net nadat ik de tere plantjes had geplant werd ik 's nachts wakker door de eerste voorjaarsstorm. Opeens zat ik rechtop in mijn bed, o jee, mijn bonen! Nooit eerder geschrokken door zoiets teers. Ze bleken bij dageraad het prima doorstaan te hebben. Ik maakte vier pannen heerlijke soep en de rest was om in het nieuwe jaar weer opnieuw in de grond te stoppen. Ik heb het proces gefotografeerd en beschreven en dat zou best wel eens een leuk boekje kunnen worden, met veel dank aan Michelle, die de kiem gelegd heeft.
Henric, ik weet best dat het nodig is, en ik vind het heus mooi dat ze het doet. En dat het er ook nog een beetje uit moet zien, want het is tenslotte de tuin van het Witte Huis. Het is de vreselijke discrepantie tussen doel en middelen die me tegen de haren in gaat. Wat nog versterkt wordt door de "vertaling" naar onze lokale munteenheid, waarvan er 15 in een dollar gaan. Ik zou hier voor dat bedrag 31 (zegge éénendertig) fraaie 120m2 bungalows, compleet met ieder 7000m2 tuin aan kunnen leggen. Dat is niet uit de lucht gegrepen, dat heb ik uitgerekend. Jaja, koopkracht, ontwikkelingsgraad, blablablabla, je kunt dat niet vergelijken. Maar hoe een luxe probleem in een luxe samenleving wordt aangepakt door er een obscene hoeveelheid geld tegenaan te gooien, dat, zoals de Yanks zouden zeggen, gets my goat.
Harry: je hoeft niet rijk te zijn voor een moestuin, wel voor alle mooie looppaden, zitjes en 1 of meerdere tuinmannen..........ik zal het allemaal zelf moeten doen: hout bij de bouwmarkt, makkelijke moestuinmix en compost bij iemand in de buurt die het verkoopt, zaden bij Vreeken en zelf aan het werk. Kosten zijn een stuk lager, kost alleen maar mijn tijd en je moet er maar zin in hebben. Ik wordt er niet voor betaald, hooguit met groente die "gelukt" is, het Witte Huis heeft gewoon een luxeprobleem en heeft daar geld voor om het op te lossen, niks meer.
Het is pure symbool politiek, omdat echte politiek voor gezonder voedsel wordt tegengehouden door de machtige drank- en voedsel industrie. Om niet helemaal met lege handen te staan heeft Mevr Obama dan maar een tuintje laten aanleggen.
Zelf voedsel verbouwen is leuk en leerzaam, maar praktisch gezien nergens voor nodig. Amerikaanse supermarkten hebben volop verse groenten beschikbaar. Als mensen dat niet willen kopen, gaan ze het zeker niet zelf verbouwen.