Maar ken je Mo nog?
Mohamed Bouazizi overleed vandaag precies 2 jaar geleden aan zijn brandwonden. Mo was de slimme en ondernemende Tunisiër die geen werk kon vinden en zelfs geen eten mocht verkopen om toch wat te verdienen. Voor zichzelf en voor de opleiding van familieleden.
Zijn zelfverbranding op 17 december 2010 ontketende de zgn. Arabische Lente, die geen vrijheidsstrijd maar een armoede- en voedselrevolutie is. Zijn daad verspreidde zich over heel Noord-Afrika en werkte uit tot in Egypte en Syrie.
De dood van Mo is een van de belangrijkste beelden van de vroege 21e eeuw. Zijn daad hing samen met een piek in de wereldvoedselprijzen. Sterk fluctuerende voedselprijzen zorgen voor onrust omdat armere mensen er geen bestaan op kunnen bouwen. Dat zorgt voor spanning. Wij merken een paar dubbeltjes of zelfs 1 euro méér per dag nauwelijks. Bijna de helft van de mensen op aarde leeft van minder dan $2,50 per dag. Hun inkomen halveert. Dat voelen ze tot diep in hun ziel.
Inmiddels beginnen we te begrijpen wat het betekent voor anderen, al zijn de meesten van ons Mo vermoedelijk al vergeten. Het is niet onwaarschijnlijk dat we het nog veel vaker gaan meemaken. Uiteindelijk hebben we er geen beelden meer voor nodig, maar zullen we begrijpen wat er gebeurt als mensen hun voedsel en waardigheid niet meer kunnen betalen. Uiteindelijk zullen ze het komen halen waar er genoeg van is.
Voorlopig is het daarom goed de beelden regelmatig in herinnering te roepen.
Fotocredits: Tunisian credits, Aslan Media
Dit artikel afdrukken
Zijn zelfverbranding op 17 december 2010 ontketende de zgn. Arabische Lente, die geen vrijheidsstrijd maar een armoede- en voedselrevolutie is. Zijn daad verspreidde zich over heel Noord-Afrika en werkte uit tot in Egypte en Syrie.
De dood van Mo is een van de belangrijkste beelden van de vroege 21e eeuw. Zijn daad hing samen met een piek in de wereldvoedselprijzen. Sterk fluctuerende voedselprijzen zorgen voor onrust omdat armere mensen er geen bestaan op kunnen bouwen. Dat zorgt voor spanning. Wij merken een paar dubbeltjes of zelfs 1 euro méér per dag nauwelijks. Bijna de helft van de mensen op aarde leeft van minder dan $2,50 per dag. Hun inkomen halveert. Dat voelen ze tot diep in hun ziel.
Inmiddels beginnen we te begrijpen wat het betekent voor anderen, al zijn de meesten van ons Mo vermoedelijk al vergeten. Het is niet onwaarschijnlijk dat we het nog veel vaker gaan meemaken. Uiteindelijk hebben we er geen beelden meer voor nodig, maar zullen we begrijpen wat er gebeurt als mensen hun voedsel en waardigheid niet meer kunnen betalen. Uiteindelijk zullen ze het komen halen waar er genoeg van is.
Voorlopig is het daarom goed de beelden regelmatig in herinnering te roepen.
Fotocredits: Tunisian credits, Aslan Media
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Huib, mijn zin was niet echt bedoeld om zonder context te analyseren. Die context gaat over schaarste of calamiteiten, dus onafhankelijk van economische groei.
Overigens denk ik dat onderdrukking meer een thema is dan armoede bij de rellen (zie ook nu de opstanden in India). De problemen worden dan pas echt groot na de 'bevrijding'; dat was ook het geval in bv Rusland. Moskou werd letterlijk een grote stinkende vuilnisbelt omdat de rotzooi niet meer werd opgeruimd; de mensen wilden al snel (en sommigen nog steeds) terug naar de tijd dat orde er gewoon was.
Het blijkt lang te duren voordat mensen democratie echt leuk gaan vinden.
Mo vond het wèl leuk.
Liesbeth, "je hoeft toch geen wetenschapper te zijn om een verband tussen hogere voedselprijzen en armoede te zien?"
Dat weet ik niet. in ieder geval is dat verband helemaal niet zo rechtlijnig.
In onze economie wordt al vaak gezegd dat consumenten meer moeten uitgeven om die draaiende te houden.
Cynisch gedacht wordt dat wel over i-pads en vakanties gezegd, maar niet over voedsel.
Maar voor arme landen gaat op dat goedkoop voedsel niet altijd het beste is voor
arme consumenten. Want als de boeren niets verdienen heeft de onderwijzer ook niets te doen etc.
Het beste is dat prijzen én lonen op redelijk niveau zijn.
Daar heb je dus een draaiende economie voor nodig. Want als die er is kunnen de onrendabele boeren elders werk zoeken.
Waarom is dat er allemaal niet? Vanwege slecht bestuur? Ja, maar waarom is er slecht bestuur - omdat er armoede is? Dat zijn de kringlopen volgens mij.
Er zijn oook externe oorzaken. Bijv tariefescalatie: grondstoffen (olie, ijzererts, soja) mogen ggratis ingevoerd worden bij rijke landen. Hoe verder bewerkt (theezakjes, gebrande koffiebonen, varkensvlees) hoe hoger de heffingen.
Liesbeth,
Hier zijn ook hogere voedselprijzen, en toch geen armoede.. tenminste als er met auto's naar voedselbanken gegaan wordt en er voor 70 miljoen aan vuurwerk de lucht in gaat. En al helemaal geen voedselrellen. In landen beneden de Sahel is er ook armoede en ook een stijging van voedselprijzen en geen voedselrellen, er is dus meer aan de hand.
Hogere voedselprijzen komen niet per se ten goede aan boeren (eigenlijk helemaal niet): de hele keten pakt geld, en de effecten van speculatie zijn natuurlijk helemaal desastreus. De boeren in arme landen zijn zover ik weet voor een groot deel zelfvoorzienend (zowel in aantallen als grondopbrengst van de boer). Dit zijn een aantal redenen waarom hogere voedselprijzen niet tot een betere positie van de boer leidt. Daarnaast moet de boer zelf ook meer betalen voor voedselproducten die hij zelf niet verbouwd.
Een scriptie is een beperkt onderzoek, mijn focus als beleidswetenschapper lag op de kansen om verduurzaming te versnellen. Dus bij welke spelers in de keten zijn in beweging naar een duurzamer systeem en hoe kun je dat faciliteren. Het sluiten van kringlopen werd daarin gezien als één van de onderdelen die verduurzaming inhoudt, net als betere verdienmodellen, minder milieubelasting, volksgezondheid, dierenwelzijn. Je hebt gelijk dat elk van deze thema's een eigen (scriptie)onderzoek waard is. Maar dat mogen misschien meer agro-technische studenten doen.
Er is dan misschien geen causaal verband tussen voedselprijzen en rellen; maar je hoeft toch geen wetenschapper te zijn om een verband tussen hogere voedselprijzen en armoede te zien? D.w.z. voor de niet-boeren. Wat dat betreft is het mij niet duidelijk; als de meeste mensen die nu in armoede leven boeren zijn, zijn hoge voedselprijzen gunstiger dan lage voedselprijzen (en dat zou ook verklaren waarom er geen causaal verband met rellen is). Maar volgens mij zijn de armsten juist mensen zonder grond, geen boer dus. Grameen (micro-krediet) richtte zich daarom - in tweede instantie - juist niet op boeren.
En Sander, ik ben ook nog heel benieuwd waarom je in je onderzoek naar duurzame veehouderijsystemen niet specifiek naar voeren obv afval-/reststromen hebt gekeken? Het is toch juist een duurzaam argument om dieren te kunnen voeren obv ingrediënten die weinig of niet concurreren met humane voeding? Dat lijkt me bij uitstek het duurzaamheidsargument om varkens dichtbij bevolkingscentra te houden. Overigens is de trend idd andersom; het hoge specialisatie- en productieniveau vraagt steeds optimalere en constantere rantsoenen, m.n. bij zeugen. En bij mestvarkens kan maar weinig op tegen maïs en soja.
Mijn eigen scriptie ging dan toevallig over de duurzame varkenshouderijsystemen. Voeren met reststromen heb ik daarbij echter niet uitvoerig behandeld. Voeren met reststromen is natuurlijk wel mogelijk, maar volledig voeden (en al helemaal als je dezelfde groei/vleeseigenschappen wilt behouden) lijkt mij inderdaad lastig. Voeden met reststromen heeft daarom altijd te maken met een doel-middel verhouding. Excuus voor de off topic.. Maar ik geef Jopie gelijk dat de 'wetenschappelijkheid' op foodlog erg varieert per onderwerp.