De studie die Wansink samen met marketingonderzoeker Collin Payne uitvoerde verschijnt binnenkort in ‘Annals of Internal Medicine’. De onderzoekers inventariseerde alle edities van het standaardkookboek ‘The Joy of Cooking’.
Vetter en zoeter
Recepten als brownies, maïssoep en goulash komen in alle edities voor. Zeventig jaar geleden bevatten de recepten gemiddeld 268 calorieën. Nu is dat opgelopen tot 437. De recepten werden vooral zoeter en vetter en er gingen minder porties uit één recept.
Kleffe popcorn
Wansink is van mening dat de omgeving voor een groot deel bepaalt wat en hoeveel we eten.
De hoogleraar aan Cornell University (VS) vindt het zorgelijk dat het caloriegehalte en de grootte van porties in kookboeken toenemen, laat hij in NRC Next weten.
Sensorische beloning
In Nederland is een dergelijk onderzoek niet gedaan. Hoogleraar Kees de Graaf onderkent het belang van portiegrootte bij het tegengaan van groeiende tailles. “Portiegrootte is een soort interne norm. Het laat zien welke hoeveelheid de norm is geworden. En eten is ook een sensorische beloning. Zolang er eten op je bord ligt en het ruikt lekker, dan glimlacht de sensorische beloning je tegemoet”
bron: VMT
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 4 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 4 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
En dan sta je daar in de vishal van Rungis om 03:00 's ochtends, en dan praat je met een groothandelaar over het dalen van de handel op die markt, en dan zegt die: "Weet je wat het probleem is? De mensen ETEN niet meer."
Ik vraag mij af of die portie-evolutie ook in "Ons kookboek" (het meest verkochte boek in Vlaanderen, voor de Bijbel)naar voren komt?
Het gaat ook wel andersom. Neem je 19e eeuwse kookboeken, dan gebruiken we nu veel minder eieren, boter, reuzel.
Het zou kunnen dat één van de oorzaken van het obesitasprobleem te vinden is in het genieten van eten. Er wordt namelijk steeds minder genoten van eten. Ik bedoel hiermee niet dat mensen hun eten minder lekker vinden, maar de tijd die ze er voor nemen.
Het mechanisme waarbij je lichaam een seintje doorgeeft aan je hersenen dat je genoeg caloriën binnen hebt gekregen werkt niet zo snel. Tussen de tijd dat je begint met eten, en je hersenen dat seintje ontvangen kun je, mits je door eet, meer eten dan je nodig hebt.
Kortom, als we langzamer eten, en dus meer genieten van het eten, hebben we waarschijnlijk minder gegeten en zitten we toch vol. Ik zou zeggen probeer het eens..
Ik ben benieuwd hoe anderen hier over denken...
dus eigenlijk in plaats van fastfood, slowfood ;)
(maar dan in een meer letterlijke betekenis van het woord)
Terug naar twintig keer kauwen per hap? ;-), maar je hebt beslist gelijk dat het makkelijk wegschrokken van eten niet tot verzadiging leidt, maar tot meer eten. Kaubedarf, zo'n mooi Duits woord, de kaken willen malen, daar moet je het voedsel aan aanpassen, dus echt kauwbaar eten, niet hapslikweg, zou de oplossing kunnen zijn? Terug naar Rousseau die de kinderen groot wilde brengen op louter rauwkost? En naar Bircher-Benner, de uitvinder van de muesli?