We maken ons op Foodlog nogal eens vrolijk om berichten in Allerhande van Albert Heijn. Maar er zijn meer van dit soort gratis bladen van winkeliers en ze zouden allemaal goed gelezen moeten worden. Om door te kunnen vertellen wat er aan moois en aan onzin in staat.
Een van onze correspondenten van de buitendienst (jazeker, Foodlog heeft correspondenten) wijst ons op twee berichten in het blad Biologica, de Allerhande van de Natuurvoedingswinkels.
Wilde vruchten en getemde vis
Utrecht - Het decembernummer van Biologica dat niet schroomt om drie paginagrote advertenties van een kwakzalverij op te nemen waarin ondermeer van een houten snijplank wordt beweerd dat deze ‘de energie en verbondenheid met het voedsel versterkt’ heeft nieuws.
Er zijn nieuwe blikjes vispate van tonijn en makreel. Niks bijzonders, ware het niet dat de redactie van Biologica er over zegt: ‘Uiteraard biologisch verantwoord; de vissen zijn gekweekt.’
Mogelijk is het ons ontgaan, maar sinds wanneer wordt makreel gekweekt? En wat is er precies biologisch verantwoord aan de kweek van tonijn?
Gekweekte tonijn is in feite gemeste wilde tonijn. Tonijn wordt niet in gevangenschap geboren maar jong gevangen en uitgezet in enorme kooien in zee – zuid oost Azie - waarin de vis wordt vetgemest. Deze gemeste tonijn brengt veel geld op in Japan. Het lijkt een betere methode om tonijn te ‘produceren’ dan de verwoestende wilde visserij die een paar soorten ernstig bedreigt. Maar voor de tonijnmesterij is een gigantische hoeveelheid vette vis nodig. Er wordt van ver vis voor aangevoerd. En geen commercieel minder interessante soorten maar sardines en de vis waar men zich in Europa nu ook al weer zorgen over maakt: haring! Hoezo ‘uiteraard biologisch verantwoord’?
En dan is er de biologische jam van wilde vruchten ‘diep uit de natuurgebieden in de bergen van Servie’. Biologica: ‘vrucht voor vrucht geplukt door vaardige vrouwenhanden en op met hout gestookte fornuizen tot jams bereid. En dat proef je.’
Wat proef je dan precies? De vaardige vrouwenhanden, het houtvuur of de stuk voor stuk pluk?
Goed, laten we dat houden op een staaltje minder geslaagde reclametekstschrijverij. Maar wilde vruchten biologisch? Dat mag toch niet van Skal en de richtlijnen van Brussel? Wild is wild en biologisch is gecontroleerd, dus kweek, zo willen de regels. Biologica is een onbetrouwbare informatiebron voor de natuurvoedingsconsument.
Dit artikel afdrukken
Een van onze correspondenten van de buitendienst (jazeker, Foodlog heeft correspondenten) wijst ons op twee berichten in het blad Biologica, de Allerhande van de Natuurvoedingswinkels.
Wilde vruchten en getemde vis
Utrecht - Het decembernummer van Biologica dat niet schroomt om drie paginagrote advertenties van een kwakzalverij op te nemen waarin ondermeer van een houten snijplank wordt beweerd dat deze ‘de energie en verbondenheid met het voedsel versterkt’ heeft nieuws.
Er zijn nieuwe blikjes vispate van tonijn en makreel. Niks bijzonders, ware het niet dat de redactie van Biologica er over zegt: ‘Uiteraard biologisch verantwoord; de vissen zijn gekweekt.’
Mogelijk is het ons ontgaan, maar sinds wanneer wordt makreel gekweekt? En wat is er precies biologisch verantwoord aan de kweek van tonijn?
Gekweekte tonijn is in feite gemeste wilde tonijn. Tonijn wordt niet in gevangenschap geboren maar jong gevangen en uitgezet in enorme kooien in zee – zuid oost Azie - waarin de vis wordt vetgemest. Deze gemeste tonijn brengt veel geld op in Japan. Het lijkt een betere methode om tonijn te ‘produceren’ dan de verwoestende wilde visserij die een paar soorten ernstig bedreigt. Maar voor de tonijnmesterij is een gigantische hoeveelheid vette vis nodig. Er wordt van ver vis voor aangevoerd. En geen commercieel minder interessante soorten maar sardines en de vis waar men zich in Europa nu ook al weer zorgen over maakt: haring! Hoezo ‘uiteraard biologisch verantwoord’?
En dan is er de biologische jam van wilde vruchten ‘diep uit de natuurgebieden in de bergen van Servie’. Biologica: ‘vrucht voor vrucht geplukt door vaardige vrouwenhanden en op met hout gestookte fornuizen tot jams bereid. En dat proef je.’
Wat proef je dan precies? De vaardige vrouwenhanden, het houtvuur of de stuk voor stuk pluk?
Goed, laten we dat houden op een staaltje minder geslaagde reclametekstschrijverij. Maar wilde vruchten biologisch? Dat mag toch niet van Skal en de richtlijnen van Brussel? Wild is wild en biologisch is gecontroleerd, dus kweek, zo willen de regels. Biologica is een onbetrouwbare informatiebron voor de natuurvoedingsconsument.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Er worden plannen gemaakt om op krill te gaan vissen. De gewone kleine vis die normaal wordt gevangen om kweekvis te voeren raakt namelijk overbevist. Krill is min of meer het staplefood van het poolecosysteem.
Analoog aan Wouter Klootwijks vraag onlangs: Ik schrik hier van. Zij we al zo ver?
Wie massaal op krill gaat vissen roeit daarmee de walvis uit. Het is hun enige voedsel. De tijd dat alleen Jappen de walvis naar het leven staan is blijkbaar voorbij.
Ik zou wel eens op zo'n pluktocht door de wildernis van Servië meewillen. Hoeveel tonnen fruit moeten er wel niet geplukt worden uit de natuur om al die leuke potjes jam mee te vullen? Dat alleen al geloof ik niet. Je mag hopen dat de vruchten uit biologische kweek komen.
Maar Djiezus, sat een onzin schrijven die reklameschrijvers toch. Ik hoop dat ze heel hard zitten te lachen terwijl ze die onzin bij elkaar bedenken, anders lijkt me de weg naar prozac en burnout onvermijdelijk.
Wat betreft de krill: wie staan er weer vooraan om de krill weg te vangen en complete ecosystemen te ontwrichten (niet alleen de walvissen worden hierdoor bedreigd)? Nederlandse rederijen! Je gaat je onderhand schamen een Nederlands paspoort te hebben.
Och, Nico, dat valt wel mee hoor.
De Polen hadden indertijd het voortouw in de Krillvisserij (zo'n 15 jaar geleden). Helaas konden ze die aan de straatstenen niet kwijt.