Een van onze correspondenten van de buitendienst (jazeker, Foodlog heeft correspondenten) wijst ons op twee berichten in het blad Biologica, de Allerhande van de Natuurvoedingswinkels.
Wilde vruchten en getemde vis
Utrecht - Het decembernummer van Biologica dat niet schroomt om drie paginagrote advertenties van een kwakzalverij op te nemen waarin ondermeer van een houten snijplank wordt beweerd dat deze ‘de energie en verbondenheid met het voedsel versterkt’ heeft nieuws.
Er zijn nieuwe blikjes vispate van tonijn en makreel. Niks bijzonders, ware het niet dat de redactie van Biologica er over zegt: ‘Uiteraard biologisch verantwoord; de vissen zijn gekweekt.’
Mogelijk is het ons ontgaan, maar sinds wanneer wordt makreel gekweekt? En wat is er precies biologisch verantwoord aan de kweek van tonijn?
Gekweekte tonijn is in feite gemeste wilde tonijn. Tonijn wordt niet in gevangenschap geboren maar jong gevangen en uitgezet in enorme kooien in zee – zuid oost Azie - waarin de vis wordt vetgemest. Deze gemeste tonijn brengt veel geld op in Japan. Het lijkt een betere methode om tonijn te ‘produceren’ dan de verwoestende wilde visserij die een paar soorten ernstig bedreigt. Maar voor de tonijnmesterij is een gigantische hoeveelheid vette vis nodig. Er wordt van ver vis voor aangevoerd. En geen commercieel minder interessante soorten maar sardines en de vis waar men zich in Europa nu ook al weer zorgen over maakt: haring! Hoezo ‘uiteraard biologisch verantwoord’?
En dan is er de biologische jam van wilde vruchten ‘diep uit de natuurgebieden in de bergen van Servie’. Biologica: ‘vrucht voor vrucht geplukt door vaardige vrouwenhanden en op met hout gestookte fornuizen tot jams bereid. En dat proef je.’
Wat proef je dan precies? De vaardige vrouwenhanden, het houtvuur of de stuk voor stuk pluk?
Goed, laten we dat houden op een staaltje minder geslaagde reclametekstschrijverij. Maar wilde vruchten biologisch? Dat mag toch niet van Skal en de richtlijnen van Brussel? Wild is wild en biologisch is gecontroleerd, dus kweek, zo willen de regels. Biologica is een onbetrouwbare informatiebron voor de natuurvoedingsconsument.
Martien, dan ga ik zelf maar eens uitzoeken hoe het zit met de biocertificering van wilde producten.
Ik begrijp niet waarom het zo ingewikkeld uit te leggen is.
Je zult de consumenten de kost moeten geven die er zo langzamerhand niets meer van geloven. De jongere generatie ziet claims en reclame als vermaak, muzak, een noodzakelijk kwaad dat dan maar beter leuk of mooi kan zijn. Zoals het broodje kammewattes van vroeger, de nog steeds bestaande FF Apeldoorn bellen-reclames en de wulpse dames met HM-ondergoed op alle albri's deze week.
Tav biologisch geldt hetzelfde als makrelen plotseling biologisch blijken te kunnen zijn (jij wou toch niet beweren dat dat wel kan hoop ik?)
Tav SKAL: natuurlijk, de VWA deelt de boete uit omdat zij de politie-agent zijn en SKAL de wetgever. Zo flauw wou ik alleen niet zijn; ik heb er zelfs niet over gecommuniceerd. Via anderen zijn andere fouten van Gort door de VWA afgehandeld