Het publiek vertrouwt de waarheid over voeding niet meer. Dat is lastig. Fred Brouns, professor in de voedingsleer in Maastricht, presenteerde gisteren zijn oplossing.
De voedingsmiddelenindustrie zou ons belazeren. De overheid, EFSA's en NVWA's zouden het laten gebeuren. Het Voedingscentrum en de wetenschap lopen volgens publieksgoeroe's en twitter aan de leiband van de macht en de industriële belangen van het grote geld. De Maastrichtse voedingswetenschapper professor Fred Brouns presenteerde gisteren in Utrecht zijn oplossing om die impasse te doorbreken. Slaagde hij in zijn missie?
Gezonde Voeding: Wie is verantwoordelijk?
Brouns sprak gisteren voor de Nederlandse Academie van Voedingswetenschappen in Utrecht. Dat deed hij onder de titel Gezonde Voeding: Wie is verantwoordelijk? “The Good the Bad and the Ugly”. De Academie maakte zelf een verslag. Kort samengevat stelt Brouns dat we wetenschappers moeten vertrouwen en moeten luisteren naar de instituten die daar erkend mee omgaan.
We nemen het verslag hier integraal over om Foodlog te vragen: heeft Brouns de oplossing gevonden of maakte hij het alleen maar erger? Dat laatste is niet ondenkbaar. De beschuldigde zei immers: u gelooft mij niet, daarom vraag ik u mij te geloven.
De redactie van dit blad ziet in het voorstel van Brouns aanleiding om een vervolgvraag te stellen. Heeft de voedingswetenschap niet domweg een communicatieprobleem? De beoefenaren claimen het recht op de waarheid, terwijl het publiek intuïtief weet dat de waarheid gelaagd is, daar direct toegang toe heeft en er dus ook mee aan de haal gaat en zich er zelf een mening over vormt. Als dat laatste in onze digitale samenleving een feit is, is de vraag hoe wetenschappers, bedrijven en overheden mensen die méér willen weten dan de autoriteit hen aangeeft, kunnen helpen zich hun mening feitelijker te laten vormen. Opleggen werkt niet meer in de niet alleen geëmancipeerde maar ook nog eens totaal digitaal verbonden 21e eeuw.
Brouns in de woorden van de verslaggever van de Academie:
Fraude in de voedselketen en in de wetenschap, onbewezen beweringen van de voedselindustrie, gebrekkige overheidscontrole; wie kan je nog vertrouwen? Tijdens de drukbezochte publiekslezing van de Nederlandse Academie van Voedingswetenschappen afgelopen donderdag, legt hoogleraar Fred Brouns de vinger op de zere plek: “mensen creëren hun eigen waarheid omdat ze niemand meer geloven”. Hij waarschuwt iedereen om zich niet langer gek te laten maken door shocking nieuws op tv, kranten en internet, maar te rade te gaan bij geregistreerde voedingswetenschappers.
In de huidige tijd waar voeding een wereld-business is, blijkt fraude aan de orde van de dag. Alle spelers willen winst maken en worden soms valsspelers op zoek naar de mazen van de wet. Dit leidt tot voedselschandalen zoals paardenvlees in rundvlees en misleidende gezondheidsclaims. Er zijn ontelbare verontrustende berichten in de media over giftige en kankerverwekkende stoffen in onze voeding. De publiekelijk strijd hierover is volgens Brouns de reden dat zelfs overheid en wetenschappers niet meer worden geloofd. “Daarom gaan we steeds vaker op zoek naar onze eigen waarheid; er wordt heel wat bij elkaar gegoogled”, aldus Brouns.
Hij realiseert zich dat een boude uitspraak van een dokter of pseudo-voedingsexpert de consument snel op het verkeerde been zet. Maar let op: “Ook Dr. Oz wordt aangestuurd door commerciële belangen”. Vervolgens waarschuwt de professor voor zogenaamde voedingsdeskundigen, gewichtsconsulenten en lifestyle coaches die volgens hem “onmogelijk op basis van een schriftelijke cursus van een paar maanden voedingsonderzoek goed kunnen interpreteren. Hierdoor worden vaak adviezen gegeven die bij echte voedingswetenschappers de wenkbrauwen doen fronsen”. Daarom roept Brouns iedereen op te rade te gaan bij geregistreerde experts, zoals de European Food Safety Authority, het Voedingscentrum, de Nederlandse Vereniging van Diëtisten en de Nederlandse Academie van Voedingswetenschappen. Hij sluit af met een tip: “als je leest over een vreselijk gevaar of een groot gezondheidsvoordeel, wees dan op je hoede. Wetenschappelijke gefundeerde formuleringen zijn namelijk zelden ‘sexy’, eerder saai en behoudend!”
Brouns onderbouwt bovenstaande uitspraken met tal van voorbeelden, waaruit blijkt dat de media niet tot nauwelijks aan ‘fact-checking’ doet. Zijn stelling: “There is good press about bad science and bad press about good science” vat het samen. Eén verontrustend nieuwtje haalt makkelijk de voorpagina, terwijl vervolgonderzoeken die later het tegendeel bewijzen massaal genegeerd worden. Bovendien vindt hij het onacceptabel dat in de (social) media iedereen van alles kan roepen, terwijl de overheid beweringen van de industrie streng controleert.
Zo wordt er op internet en in enkele populaire boeken ten onrechte gespuid dat tarwe ziekmakend is omdat er lectinen en gluten in zitten die een “lekkende darm” veroorzaken, leidend tot vele ziekten. Dit heeft de consumenten zo beïnvloed dat de vraag naar glutenvrij nu een ware hype is. De broodconsumptie in Nederland is zelfs afgenomen. Brouns: “En dat terwijl aangetoond is dat het regelmatig eten van volkoren producten het risico op diabetes en hart- en vaatziekten aanzienlijk vermindert.”
Een ander voorbeeld is de recente berichtgeving dat energiedrankjes gevaarlijke hoeveelheden cafeïne bevatten. Je zou er zelfs acuut hartfalen van kunnen krijgen. Het werkelijke cafeïnegehalte in deze drankjes is minder dan de helft van het gehalte in koffie. “Onjuiste bangmakerij die leidt tot verkeerde interpretaties en maatregelen. Het echte probleem is dat deze drankjes in het uitgaansleven vaak worden afgewisseld met veel alcohol en party drugs”, aldus Brouns.
In zijn lezing uitte Brouns forse kritiek op de zware stem die volgens hem nauwelijks opgeleide cursisten hebben in de openbare meningsvorming over voedingswaarheden. Om die te onderbouwen, presenteerde hij het volgende overzicht van het aantal cursusuren waarin zij hun expertise vormen:
Fotocredits: Professoren protesteren tegen bezuinigingen, uitsnede, Marie-II
Dit artikel afdrukken
Gezonde Voeding: Wie is verantwoordelijk?
Brouns sprak gisteren voor de Nederlandse Academie van Voedingswetenschappen in Utrecht. Dat deed hij onder de titel Gezonde Voeding: Wie is verantwoordelijk? “The Good the Bad and the Ugly”. De Academie maakte zelf een verslag. Kort samengevat stelt Brouns dat we wetenschappers moeten vertrouwen en moeten luisteren naar de instituten die daar erkend mee omgaan.
We nemen het verslag hier integraal over om Foodlog te vragen: heeft Brouns de oplossing gevonden of maakte hij het alleen maar erger? Dat laatste is niet ondenkbaar. De beschuldigde zei immers: u gelooft mij niet, daarom vraag ik u mij te geloven.
De redactie van dit blad ziet in het voorstel van Brouns aanleiding om een vervolgvraag te stellen. Heeft de voedingswetenschap niet domweg een communicatieprobleem? De beoefenaren claimen het recht op de waarheid, terwijl het publiek intuïtief weet dat de waarheid gelaagd is, daar direct toegang toe heeft en er dus ook mee aan de haal gaat en zich er zelf een mening over vormt. Als dat laatste in onze digitale samenleving een feit is, is de vraag hoe wetenschappers, bedrijven en overheden mensen die méér willen weten dan de autoriteit hen aangeeft, kunnen helpen zich hun mening feitelijker te laten vormen. Opleggen werkt niet meer in de niet alleen geëmancipeerde maar ook nog eens totaal digitaal verbonden 21e eeuw.
Brouns in de woorden van de verslaggever van de Academie:
Fraude in de voedselketen en in de wetenschap, onbewezen beweringen van de voedselindustrie, gebrekkige overheidscontrole; wie kan je nog vertrouwen? Tijdens de drukbezochte publiekslezing van de Nederlandse Academie van Voedingswetenschappen afgelopen donderdag, legt hoogleraar Fred Brouns de vinger op de zere plek: “mensen creëren hun eigen waarheid omdat ze niemand meer geloven”. Hij waarschuwt iedereen om zich niet langer gek te laten maken door shocking nieuws op tv, kranten en internet, maar te rade te gaan bij geregistreerde voedingswetenschappers.
In de huidige tijd waar voeding een wereld-business is, blijkt fraude aan de orde van de dag. Alle spelers willen winst maken en worden soms valsspelers op zoek naar de mazen van de wet. Dit leidt tot voedselschandalen zoals paardenvlees in rundvlees en misleidende gezondheidsclaims. Er zijn ontelbare verontrustende berichten in de media over giftige en kankerverwekkende stoffen in onze voeding. De publiekelijk strijd hierover is volgens Brouns de reden dat zelfs overheid en wetenschappers niet meer worden geloofd. “Daarom gaan we steeds vaker op zoek naar onze eigen waarheid; er wordt heel wat bij elkaar gegoogled”, aldus Brouns.
Hij realiseert zich dat een boude uitspraak van een dokter of pseudo-voedingsexpert de consument snel op het verkeerde been zet. Maar let op: “Ook Dr. Oz wordt aangestuurd door commerciële belangen”. Vervolgens waarschuwt de professor voor zogenaamde voedingsdeskundigen, gewichtsconsulenten en lifestyle coaches die volgens hem “onmogelijk op basis van een schriftelijke cursus van een paar maanden voedingsonderzoek goed kunnen interpreteren. Hierdoor worden vaak adviezen gegeven die bij echte voedingswetenschappers de wenkbrauwen doen fronsen”. Daarom roept Brouns iedereen op te rade te gaan bij geregistreerde experts, zoals de European Food Safety Authority, het Voedingscentrum, de Nederlandse Vereniging van Diëtisten en de Nederlandse Academie van Voedingswetenschappen. Hij sluit af met een tip: “als je leest over een vreselijk gevaar of een groot gezondheidsvoordeel, wees dan op je hoede. Wetenschappelijke gefundeerde formuleringen zijn namelijk zelden ‘sexy’, eerder saai en behoudend!”
Brouns onderbouwt bovenstaande uitspraken met tal van voorbeelden, waaruit blijkt dat de media niet tot nauwelijks aan ‘fact-checking’ doet. Zijn stelling: “There is good press about bad science and bad press about good science” vat het samen. Eén verontrustend nieuwtje haalt makkelijk de voorpagina, terwijl vervolgonderzoeken die later het tegendeel bewijzen massaal genegeerd worden. Bovendien vindt hij het onacceptabel dat in de (social) media iedereen van alles kan roepen, terwijl de overheid beweringen van de industrie streng controleert.
Zo wordt er op internet en in enkele populaire boeken ten onrechte gespuid dat tarwe ziekmakend is omdat er lectinen en gluten in zitten die een “lekkende darm” veroorzaken, leidend tot vele ziekten. Dit heeft de consumenten zo beïnvloed dat de vraag naar glutenvrij nu een ware hype is. De broodconsumptie in Nederland is zelfs afgenomen. Brouns: “En dat terwijl aangetoond is dat het regelmatig eten van volkoren producten het risico op diabetes en hart- en vaatziekten aanzienlijk vermindert.”
Een ander voorbeeld is de recente berichtgeving dat energiedrankjes gevaarlijke hoeveelheden cafeïne bevatten. Je zou er zelfs acuut hartfalen van kunnen krijgen. Het werkelijke cafeïnegehalte in deze drankjes is minder dan de helft van het gehalte in koffie. “Onjuiste bangmakerij die leidt tot verkeerde interpretaties en maatregelen. Het echte probleem is dat deze drankjes in het uitgaansleven vaak worden afgewisseld met veel alcohol en party drugs”, aldus Brouns.
In zijn lezing uitte Brouns forse kritiek op de zware stem die volgens hem nauwelijks opgeleide cursisten hebben in de openbare meningsvorming over voedingswaarheden. Om die te onderbouwen, presenteerde hij het volgende overzicht van het aantal cursusuren waarin zij hun expertise vormen:
Fotocredits: Professoren protesteren tegen bezuinigingen, uitsnede, Marie-II
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Mijn probleem is dat ik 'de wetenschap' best wel wil geloven, maar dat ik ook zie dat veel wetenschap en regelgeving bepaald niet onpartijdig is door selectief onderzoek betaald door het bedrijfsleven en enorme druk vanuit datzelfde bedrijfsleven als het om regelgeving gaat.
De vraag is dan ook of ik soms een 'dure wetenschapper' wel kan vertrouwen. Om kort door de bocht te gaan: een boer met 30 jaar ervaring in landbouw en een boerenklompenverstand vertrouw ik eerder dan een wetenschapper waarvan de resultaten in de praktijk echt iets anders er uit zien dan in een laboratorium.
De gevestigde orde is een hoog goed, laat dat duidelijk zijn. Los daarvan lijkt zij te blijven hangen in ouderwetse dogma's en gedraagt zij zich als een holbewoner die de huidige wereld als verbaasde toeschouwer ziet en niet bij machte is daar een onderdeel van te worden. De maatschappij lijkt hen te ontglippen.
De geregistreerde experts vertonen een verlangen naar de Romeinse tijd waarin de pater familias bij wet de macht en het aanzien genoot waar deze experts zo naar hunkeren.
Misschien wordt het tijd dat zij zich afvragen waarom Kris Verburgh en dr Oz wel gehoord worden en zij niet. Die mensen doen iets daadwerkelijk veel beter, los van de inhoud.
En is het tijd de wetmatigheid van aanzien en macht voor de gevestigde orde achter zich te laten, te streven naar volledige transparantie en een veel betere interactie met de consumenten na te streven, dichtbij en niet op afstand. In die zin zou de gevestigde orde het digitale tijdperk ook kunnen zien als een vriend in plaats van een vijand. En kan zij op een dergelijke basis weer vertrouwen en daarmee aanzien en macht terug winnen. Verongelijkt wijzen naar een ander is in ieder geval niet het goede weerwoord en klinkt nogal wanhopig. Alsof zij de weg kwijt is.
Zie het ook als een sort schreeuw van vanhopigheid, in plaats van, waarom gebeurt dit eigenlijk? Stap van je troon af en luister, wees open en eerlijk. Prachtig om te zeggen dat een voedingdeskundige met 20 lessen geen expertise heft maar hoeveel lessen (wat zijn dat eigenlijk) lessen heft een 'erkende' voedingswetenschapper? En hoeveel daar van is theorie en praktijk. Dat wordt even vergeten gemakshalve. Als je de literatuur kent (universitair) ken je de praktijk....?? Als wetenschapper zeg ik: B.ll Sh.t als ik op basis van papieren-kennis mijn mening moet verdedigen ben ik nergens. Er moet een praktische ervaring in zitten. En dat mist nog al eens bij voedingswetenschappen (of welke wetenschap dan ook!).
Een beroemde Nederlandse voedingswetenschapper met een wereldwijde reputatie op het gebied van vetzuren zei me ooit: "de media zijn een vorm van vermaak, daar kun je geen echte wetenschap en kennis bespreken." Tijdens diens afscheid als hoogleraar merkte zijn nog in leven zijnde, maar inmiddels oude promotor op dat "er veel te veel over wetenschap en gezondheid in de kranten wordt geschreven. Daar moeten we als wetenschappers veel terughoudender in zijn." Mensen die om me heen zaten - onder hen veel wetenschappers - keken me verrast en vragend aan om in mijn gezicht mijn reactie te lezen.
De wereldberoemde wetenschapper heeft een column in een bekende kwaliteitskrant en is regelmatig op radio, TV en in de krant te horen, zien en lezen. Een en ander omdat hij wordt gezien als de autoriteit die zijn kennis duidelijk en overtuigend weet over te brengen ten aanzien van alle nieuws dat met voeding en gezondheid te maken heeft. Ooit stelde hij in de media - niet daartoe uitgenodigd, maar ten behoeve van het vullen van zijn column - dat groenten niet helpen tegen kanker. Wetenschappelijk gezien is dat een correcte uitspraak. Het is immers niet bewezen. Dat met veel autoriteit melden in de media is even vermakelijk en waar als schadelijk en triest, want groenten zijn prima voor mensen.
NB: de citaten komen uit mijn geheugen. De woorden vermaak en media vielen beslist zo. De rest is een accurate benadering van de daadwerkelijk gesproken woorden.
@Dick, die kennen we allemaal inderdaad ;-)