De Vogelbescherming en de christelijke natuurbeweging A Rocha willen de kerken inschakelen bij de bescherming van de weidevogels in Nederland. De Nederlandse kerken verpachten gezamenlijk zo'n 30.000 hectare landbouwgrond aan boeren, schrijft Trouw. De natuurbewegingen willen de kerkelijke gemeenten en parochies bewust maken van de mogelijkheid een concrete bijdrage aan verduurzaming en natuurbehoud te leveren.
Trouw - Kerken, red uw weidevogels
In het verkiezingsgedrang weinig opgemerkt, blijkt van Dam op 17 maart een Kamerbrief geschreven te hebben over de weidevogelproblematiek. Interessante kost.
Zo blijken we momenteel zo'n 30 miljoen landbouwsubsidie te besteden om 9.500 gruttonesten "agrarisch te beheren". Oftewel meer dan 3.000 euro per gruttonest, waarvan dan misschien 1 op de 10 kuikens het redt. Gewichtsgewijs dus nog duurder dan neushoorn.
Van Dam noemt zelfs al additionele technische noodgrepen als de inzet van drones en broedmachines: de industriële landbouw-show must go on, koste wat kost.
Dat weidevogels functioneren als de bekende kanarie in de kolenmijn moet blijkbaar nog even indalen.
Het wachten is nog op een nieuw uitwisselingsprogramma met China:
wij een paar reuzenpanda's, zij een paartje vliegende panda's...
Spinozaprijswinnaar Piersma:" De grutto, onze nationale vogel, is een vliegende panda".
"‘Vijfentachtig procent van de grutto’s broedt alleen in Nederland,’ zegt Piersma.
‘Dit is ónze vogel. En als hij uitsterft, is het dus onze schuld.’
Groei, groei, groei
De voortekenen zijn niet goed. Volgens de laatste schattingen zijn er nog maar
vijfendertigduizend paartjes over, een afname van meer dan negentig procent ten opzichte van 1960. En elk jaar gaat het verder achteruit.
De oorzaak? Piersma wijst op de grazige weiden binnen de dijk. ‘De boeren hier moesten steeds maar efficiënter en dus vaak groter worden van Europa. Meer koeien en een hogere melkproductie per landbouwhectare. Al die dieren moeten gevoed worden, en dat betekent vaker maaien."
"‘De Grutto gaat, grauwe gans komt,’ luidde het persbericht van het Centraal Bureau voor de Statistiek. De oorzaak: intensieve landbouw.
Hoogleraar Theunis Piersma pleit voor een radicale omslag. "
"Met de agro-business, de industriële landbouw, zijn we namelijk werkelijk als idioten bezig.
We helpen de bodem naar de klote, de agrariërs leveren een enorme bijdrage aan de klimaatverandering, en kijk naar de gevolgen voor de volksgezondheid.
Al deze dingen hangen samen.’"
#3 Wouter, helaas is er grote samenhang tussen de stand van het aantal weidevogels en wat mensen zoal uitspoken. Pogingen van de enkeling ten spijt hebben verlies van habitat, verdroging van landerijen, urbanisatie, monocultuur, maaibeheer, intensivering van landbouw, eutrofiëring en nog een handvol zaken alles te maken met de dramatische achteruitgang van het aantal weidevogels. De kievit is de minste van de zorgen, die gedijen elders goed al staan ze inmiddels in diverse landen op de rode lijst. Maar voor de grutto is Nederland ernstig verantwoordelijk. Een groot deel van de wereldpopulatie broedt hier. In 1960 hadden we er nog 240.000, een paar jaar geleden nog 40.000. Nederland heeft daarmee ernstig negatieve invloed op de wereldpopulatie. De wolken goudplevieren in midden Nederland zullen ook wel nooit meer terugkomen, net als de kieviten, grutto's en kluten die ik in het centrum van Walcheren met honderden hoorde kwetteren. Ik was toen 12 jaar oud en dat is heel lang geleden. Dat weidegebied stond toen nog de hele winter blank en was ook in de zomer vaak kletsnat. Inmiddels drooggemalen natuurlijk.
Wil je ze terug? Even bij Westkapelle kijken of de zuidkust van Schouwen Duiveland. Daar is de habitat hersteld en ik verbaas me er dan altijd over dat binnen een paar jaar het hele spul er weer zit, waar ze vandaan komen is een raadsel, maar van visdiefje en grutto tot stern, lepelaar en kluut, ze zitten er allemaal weer.
En de veldleeuwerik, tja, die vrolijke tjilper broedt elke zomer in de sloot bij mij, samen met een koppel gele kwik. De sloot doorsnijdt troosteloos kaal landbouwland zover het oog reikt. Elk jaar vraag ik me af of ze weer terug komen, maar tot nu toe gebeurt dat elke keer weer. Het valt op. Veertig jaar geleden toen ik net als Belderbos langs de weilanden fietste, maar niet in Utrecht maar door Walcheren, hadden we nog meer dan een miljoen veldleeuweriken, sommige tellingen kwamen op anderhalf miljoen. Je hoorde ze overal.
Vandaag hebben we nog ruim 50.000 broedparen. Breek me de bek niet open Wouter, over wat mensen zoal uitspoken.
Hier net over de grens in Duitsland zijn nog tal van kieviten, 's zomers ook leeuweriken. Bij ons zie ik er sporadisch een of twee.
Omdat ik hier in Twente nooit een grutto zie, ben ik daar even wat over gaan lezen.
Wat blijkt, een grutto eet tot wel 1200 emelten per dag! Zijn er wel genoeg emelten in onze weiden? En is het gras in het voorjaar wel hoog genoeg voor de grutto om zich schuil te houden? Hier in Twente vind ik helemaal geen hooilanden meer die pas gemaaid worden als de grassen en bloemen de maximale hoogte bereikt hebben. Hoe is het in de nattere gebieden van ons land?
Vogelgroep Reusel is niet de enige: slechts 6 van de 55 geringde kievitskuikens levend teruggevonden.