Ter afsluiting van zijn serie over het Gemeenschappelijk Landbouwbeleid interviewt Samuel Levie staatssecretaris van Landbouw Henk Bleker. Zijn laatste gesprekspartner maakt hem duidelijk wat Nederland wil. Toch zijn er aanwijzingen dat Nederland iets anders wil.
Volgens Bleker moet het Europese Landbouwbeleid dat in 2013 van kracht wordt, gebaseerd zijn op wettelijke normen en niet op subsidies en inkomensgaranties. De consument moet betalen voor de dingen die NGO's op de agenda hebben gezet, zoals duurzaamheid, dierwelzijn en landschapsschoon.
De facto zegt Bleker tegen zijn boeren dat ze het vanaf 2013 zelf moeten uitzoeken. Waar de overheid traditioneel een basis in hun bedrijven heeft gelegd door middel van garantieprijzen en inkomenssteun, is dat nu voorbij. Ze moeten gaan ondernemen en zelf de krenten in hun pap gaan verdienen. Het Gemeenschappelijk Landbouwbeleid vanaf 2013 is er om een omslag te maken. Boeren moeten echte ondernemers worden in plaats van alleen maar producenten die niet nadenken over hun afzet. Tevens moeten ze nog even pootje bijtrekken op wat punten van de NGO-agenda's. Het budget van 2013 is bedoeld om die twee doelstellingen te realiseren: het uitfaseren van de overheid als garantie-instituut en het installeren van de boer als door de overheid betaalde landschaps- en natuurbeheerder in gebieden waar we het graag mooi willen hebben maar waarvoor geen rendabele exploitatie kan worden gevonden.
Terwijl Bleker's critici pleiten voor een kleinschalige landbouw, stelt hij dat Europa, en dus ook Nederland, voor de wereldmarkt moet produceren. Daarin hebben we een verantwoordelijkheid te nemen, zegt hij. Er zijn binnenkort immers 9 miljard mensenmonden te voeden. Zoals hij onlangs verklaarde moet er hier en daar wat natuur worden beschermd, maar moet er voorts flink aan de stoomfluit worden getrokken. Dat kan alleen maar betekenen dat de Europese landbouw verder moet industrialiseren. De prijzen van landbouwproducten worden immers bepaald door de goedkoopste aanbieders op de wereldmarkt, zoals bijvoorbeeld Brazilië. Dat land is in staat om tegen lage prijzen, grote volumes tegen naar industrienormen hoge duurzaamheidswaarden te produceren. Europa kan achterstanden in kostprijs alleen compenseren door nog slimmere en nog intensievere methoden van landbouw toe te passen, zolang het er niet in slaagt zijn productie onderscheidend te laten zijn en de voorkeur van zijn consumenten te laten hebben.
Dit verklaart dan ook dat het Natuurbeleid van Bleker onder vuur ligt. Gisteren werd het bijvoorbeeld door de Staten van Brabant, een belangrijke boerenprovincie, afgewezen.
De vraag is of Nederland wil, wat Bleker wil. Na de stemming in Brabant wordt ook hij gedwongen zich dat af te vragen.
Dit artikel afdrukken
De facto zegt Bleker tegen zijn boeren dat ze het vanaf 2013 zelf moeten uitzoeken. Waar de overheid traditioneel een basis in hun bedrijven heeft gelegd door middel van garantieprijzen en inkomenssteun, is dat nu voorbij. Ze moeten gaan ondernemen en zelf de krenten in hun pap gaan verdienen. Het Gemeenschappelijk Landbouwbeleid vanaf 2013 is er om een omslag te maken. Boeren moeten echte ondernemers worden in plaats van alleen maar producenten die niet nadenken over hun afzet. Tevens moeten ze nog even pootje bijtrekken op wat punten van de NGO-agenda's. Het budget van 2013 is bedoeld om die twee doelstellingen te realiseren: het uitfaseren van de overheid als garantie-instituut en het installeren van de boer als door de overheid betaalde landschaps- en natuurbeheerder in gebieden waar we het graag mooi willen hebben maar waarvoor geen rendabele exploitatie kan worden gevonden.
Terwijl Bleker's critici pleiten voor een kleinschalige landbouw, stelt hij dat Europa, en dus ook Nederland, voor de wereldmarkt moet produceren. Daarin hebben we een verantwoordelijkheid te nemen, zegt hij. Er zijn binnenkort immers 9 miljard mensenmonden te voeden. Zoals hij onlangs verklaarde moet er hier en daar wat natuur worden beschermd, maar moet er voorts flink aan de stoomfluit worden getrokken. Dat kan alleen maar betekenen dat de Europese landbouw verder moet industrialiseren. De prijzen van landbouwproducten worden immers bepaald door de goedkoopste aanbieders op de wereldmarkt, zoals bijvoorbeeld Brazilië. Dat land is in staat om tegen lage prijzen, grote volumes tegen naar industrienormen hoge duurzaamheidswaarden te produceren. Europa kan achterstanden in kostprijs alleen compenseren door nog slimmere en nog intensievere methoden van landbouw toe te passen, zolang het er niet in slaagt zijn productie onderscheidend te laten zijn en de voorkeur van zijn consumenten te laten hebben.
Dit verklaart dan ook dat het Natuurbeleid van Bleker onder vuur ligt. Gisteren werd het bijvoorbeeld door de Staten van Brabant, een belangrijke boerenprovincie, afgewezen.
De vraag is of Nederland wil, wat Bleker wil. Na de stemming in Brabant wordt ook hij gedwongen zich dat af te vragen.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Liesbeth maakt een goede opmerking "Dus waarom dan ineens toch een one-size-fits-all mening over de productiviteit van de NL of Europese landbouw? Dan wordt het nl ondernemen, maar wel in de richting die wij voor u hebben bedacht. "
Het gaat om goed en professioneel ondernemerschap en niet om de politieke keuze bulk versus niche. Politici hebben (gelukkig) niks te zeggen over de ondernemers en hun visie.
Dan nog een puntje over 'kennis', ik kan niet vaak blijven benadrukken dat kennis verkoop verloop via (a) consultants die populair zijn of (b) indirect via de verkoop van high tech technologie. Gratis kennis weggeven is geen businessmodel. Daar gaan we als land juist op failliet.
Enkele linkjes naar dit onderwerp:
- http://wdeheij.blogspot.com/2010/10/zakelijke-modellen.html
- http://wdeheij.blogspot.com/2009/10/het-toegepaste-onderzoeksbeleid-de-lage.html
- http://wdeheij.blogspot.com/2009/11/innovatie-management-deel-8-je-hebt-een.html
Doe eens mee met Europa://
Geef je mening over Duurzame Voeding.
Gijs, "Wat dan wel, hier? Kennis ontwikkelen voor intensieve schone precisie-landbouw, en die kennis exporteren. Niet de bulk aan vet en eiwitten over de grens sturen, maar deskundigen, deskundigheid.
En naast die arealen waar we praktijkkennis van intensieve schone teelt opdoen graag extensieve, mooie, recreatief waardevolle cultuurlandschappen en natuur. Aub." Na die eerste twee goeie punten raak je zo in de war. How comes?
Eén voorbeeld: In Rusland gaan miljoenen ha momenteel uit productie. Jij wilt iets wat de realiteit momenteel verbiedt. Dan zul je er toch een of andere analyse op los moeten laten.
Peter, jij weet net zo goed als ik, woorden zijn machtig en hoewel ik het volledig eens ben met je opmerkingen hieronder, heb ik slecht bedoeld te duiden waar onze naoorlogse sociaaleconomische staatsstructuren vandaan kwamen. Toch was het een typisch Nederlandse mix gebaseerd op de vooroorlogse institutionele vormgeving, de saamhorigheid uit de bezettingsjaren en de verzuiling. Tevens dient men de effecten van de geleide loonpolitiek, met alles er op en er aan, die tot 1963 zou duren niet te vergeten. Wouter wil deze structuren nu achter ons laten. Vraag is dat verstandig? Zijn ze niet meer up to date? Feit is, er wordt altijd gepraat.
Waar jij het over hebt is de penetrante lucht van het populisme, xenofobie, sektarisme en protectionisme. Je zou met je analyse wel eens erg gelijk kunnen hebben.
Wouter, Hendrik, ik denk dat we het misschien niet eens kunnen worden over de juiste benaming, maar The Rise of the Unelected is een gevaarlijke zaak die onherroepelijk uit zal lopen op Gesundenes Volksempfindung. Kan dat gestopt worden? Ik denk het niet, te laat, we'll just have to weather the populist storms voor een a twee generaties en dan de scherven opruimen. Fasces cum securibus maakt weer opgang waardoor niet-gekozenen gewettigd maar om onzinnige redenen straffen mogen laten opleggen. Dus Hendrik ik geef je toch gelijk waar je "fascisme" gebruikt.
@Peter #31, neen het is niet corporatisme. Ons polder model zit heel geraffineerd in elkaar. Het lijkt een democratie, maar we hebben inderdaad een (te) sterke overheid. Op zich hebben we geen grote overheid, maar veel instanties (productschappen, CER, ... ) hebben een wettelijke status en daardoor houdt het systeem zich als 'sterk' overheid in stand. Een kleine overheid die in feite veel groter is omdat we semi-overheidsorganisaties gemaakt hebben.