Naar aanleiding van een opmerking hier stuurde hij foodlog.nl de originele brief die hij naar de NRC stuurde en die daarin afgelopen weekend werd afgedrukt. Ook stuurde hij ons de uitgebreidere tekst die vandaag in het Agrarisch Dagblad wordt afgedrukt. U vindt die tekst hieronder.
"Cruciaal is de zin over concurreren op voedselveiligheid ipv prijs. Laat de NRC nu net die zin er uit hebben gehaald", schreef Van der Weijden ons.
Ik schreef in het lijntje over Bleker's antibioticabeleid hier dat de consument uitgaat van voedselveiligheid. Daar is helemaal geen meerwaarde van te maken. Consumenten eisen het eenvoudigweg omdat ze daar vanuit moeten kunnen gaan.
Is er toch ruimte voor 'antibiotica-vrij vlees' en is - zoals Van der Weijden stelt - de super zo stom om er geen concurrentie-factor van te maken?
Ik blijf voorlopig bij mijn mening: de norm moet veranderen. Het is geen concurrentiebevorderende factor, zoals de keuze tussen chocolade die je met of zonder nootjes kunt kopen. Niemand kiest tussen voedselveilig en voedselonveilig vlees. Marketeers noemen dat een 'dissatisfier', een factor waar je domweg aan moet voldoen en waar je niet op kunt concurreren. Auto's met kapotte remmen verkoop je niet. Alles moet het doen zoals het hoort. Met vlees is het net zo, je verkoopt het of je verkoopt het niet.
En als we het uit deze affaire iets willen slepen en er onze dierhouderij beter door willen laten worden dan elders, dan kunnen we eisen stellen aan het niet-EU product dat de EU binnenkomt. Dat doen we ook met Chinese auto's. Als ze niet door botstests komen, komen ze hier de markt niet op.
Heldere voorstellen daartoe werden vorig geformuleerd door Geu Siebenga, een vooraanstaand agri-bankier, met wie ik daarover een interview deed.
OOK SUPERMARKTEN MOETEN ANTIBIOTICA AANPAKKEN
Het gebruik van antibiotica in de veehouderij bedreigt de voedselveiligheid. Daarom moeten ook de supermarkten in actie komen.
DOOR WOUTER VAN DER WEIJDEN
In kippen- en varkensvlees en zelfs in groenten worden de laatste jaren steeds meer bacteriën aangetroffen die resistent zijn tegen antibiotica. Het gaat vooral om Staphylococcen (MRSA), Campylobacter en zogenaamde ESBL bacteriën.
De bacteriën zijn deels afkomstig van patiënten die in buitenlandse ziekenhuizen hebben gelegen, deels uit de Nederlandse veehouderij, waar het gebruik van antibiotica de laatste tien jaar sterk is toegenomen. Dat probleem wordt inmiddels erkend door de overheid, de vee- en vleessector en de KNMvD.
Het vorige kabinet heeft een doel gesteld van 50% reductie in 2013. Staatssecretaris Bleker dreigt dat hij - als de doelstelling niet wordt gehaald - de verkoop van antibiotica zal weghalen bij de dierenartsen. Dat dreigement kan helpen, maar de diergeneesmiddelensector heeft al bezwaar gemaakt. Daar is men kennelijk zelf resistent geworden; tegen maatschappelijke kritiek. Experts betwijfelen of de 50% reductie zal worden gehaald. En dan te bedenken dat 50% lang niet genoeg is om het probleem op te lossen.
Als overheid en sector te weinig doen, wordt het tijd dat de supermarkten in actie komen. Zij zijn wettelijk verantwoordelijk voor de veiligheid van de levensmiddelen in hun schappen. De laatste jaren hebben zij met kiloknallers geconcurreerd op prijs. Dat is kortzichtig. Ze kunnen beter gaan concurreren op voedselveiligheid. Komen supermarkten niet in beweging, dan ligt er een taak voor de Consumentenbond of TROS Radar. Zij kunnen supermarkten eenvoudig onder druk zetten: neem steekproeven van kippen- en varkensvlees en groenten, laat ze op resistente bacteriën onderzoeken en maak openbaar welke supermarkten slecht en welke goed scoren. Dat zou de hele voedselketen activeren om in hoog tempo orde op zaken te stellen. De goeden hoeven dan niet meer te lijden onder de kwaden.
Milieuorganisaties hebben met zulke naming and shaming resultaat geboekt toen het ging om residuen van bestrijdingsmiddelen in groenten en fruit. Mede daardoor zijn Nederlandse groenten en fruit enkele jaren geleden zelfs aanbevolen door Greenpeace Duitsland. Het zou aardig zijn als Nederlands vlees over een paar jaar wordt aanbevolen door Duitse consumentenorganisaties.
Wouter van der Weijden
Stichting Centrum voor Landbouw en Milieu
bron: agd.nl
Een goede marktwerking [zou] moeten zorgen [...] voor een keuze aan producten die voldoen aan de normen die we stellen op het gebied van milieu, dierwelzijn en een faire beloning voor arbeid en risico. En dat tegen de best mogelijke kostprijzen. Producten die niet aan die te stellen eisen voldoen zouden moeten worden belast. Die belasting zou moeten worden gebruikt om ‘short cuts’ te ondervangen. Die willen we immers niet, want we vinden ze ‘onduurzaam’. Dan moeten we daar ook consequenties aan verbinden.“
Daar ligt een overheidstaak. In het gewriemel tussen afzonderlijke partijen loopt dit soort dossiers muurvast. De enige die lef moet tonen is de overheid, want het gaat om algemeen verbindende normen die voor een goede marktwerking moeten zorgen.
De Haagse moet naar Brussel. In plaats daarvan gaat de staats onder de Nederlandse kaasstolp praten met de media en drie hoogleraren. Als de supers dan toch wat moeten zouden ze samen met de intensieve dierhouderij en de slagers naar Den Haag kunnen gaan om hem in Brussel aan het werk te zetten. Da's een zinvol voorstel en daar zou wat druk bij kunnen helpen.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
@Erik Ik ben niet zo van de Anne Mulder-school. Zie het lijntje over de dikke dommerikken.
Koken/opvoeden vs. Bold & Beautiful is een keuze waarvan de verantwoordelijkheid wat mij betreft volledig bij de consument mag komen te liggen, evenals het niet kunnen/willen lezen van declaraties.
@Erik Dan zijn we het hartgrondig eens.
Volgens mij probeer ik ook steeds aan te geven dat de schuldvraag weinig relevant is en dat we allemaal ons steentje hebben bijgedragen. Dat bedoelde ik ook met het 'prisoners' dilemma'. Als individuele partij kan je weinig doen, want dat leidt tot existentiële problemen.
Voor een individuele boer heb je het dan over een groot persoonlijk drama in de vorm van een faillissement, voor de CEO van een grote voedselproducent leidt het tot ontevreden aandeelhouders, wat inleidende gesprekken met de RvC en een persbericht waarin zijn vertrek diplomatiek wordt omzwachteld.
Toch denk ik dat het te makkelijk is om de verantwoordelijkheid bij de consument te leggen. Voor veel mensen is eten een noodzakelijk kwaad. Koken mag geen tijd kosten, want we moeten nog naar de Bold & the Beautiful kijken of naar de fitness. De meeste mensen vinden zakjes, pakjes, blikjes, doosjes dus een uitkomst en als ze al naar de declaratie kijken, dan kunnen ze er geen touw aan vastknopen. Bovendien hebben ze een blind vertrouwen in de overheid als hoeder van hun belangen. Dus als er op een verpakking staat dat het een gezonde keuze is, dan is dat waar.
Dat schept verplichtingen voor diezelfde overheid. Op z'n minst zou je een andere taakinvulling mogen verwachten dan die die we hebben gezien bij het antibioticaprobleem en de Q-koorts, waarbij risico's worden genomen t.a.v. volksgezondheid t.b.v. individuele bedrijfsbelangen.
Verder ben ik met je eens dat gezond eten niet alleen een kwestie is van nutriënten en dat het psycho-sociale minsten zo belangrijk is.
@Erik, ik vind dat mensen onvoldoende worden geinformeerd over een gezond voedingspatroon. Het is bijna altijd gericht op kcal in plaats van gezonde voeding. Ik denk dat er weinig mensen weten dat light product niet echt een nuttig product is.
Ik kan dat niet helemaal beoordelen, maar (een deel van) de industrie maakt nog megawinsten en zou daar voor in de plaats ook betere producten kunnen leveren. Maar dat kan niet omdat de aandeelhouders dan niet tevreden zijn.
@Liesbeth de s.: je doet die Toni wel te kort door hem t betichten van de elite te fourageren. In mijn vaders jeugd kostte een liter benzine 10 cnt, evenveel als een ei destijds, dus 50 cnt voor een ei is helemaal niet veel, zelfs niet voor de paupers. Die Toni houdt zich heel mooi aan het people, planet en profit van Wijffels, als ik het zo bekijk tenminste, want kritiek op hem heb ik nog niet gelezen.