De krant verwijst naar een artikel in Nature waarin 4 wetenschappers aangeven dat allereerst overexploitatie van dieren en planten en vervolgens landbouw de belangrijkste oorzaken zijn van de teruglopende biodiversiteit. Op 10 aspecten is landbouw de op één na meest bedreigende activiteit van mensen omdat het de leefgebieden van wilde soorten laat verdwijnen. Dát staat in Nature.
Het artikel is verschenen ter voorbereiding van het World Conservation Congress van de internationale unie voor natuurbescherming IUCN. Het congres vindt volgende maand plaats op Hawaï. Daar spreekt een keur aan wetenschappers en hoogwaardigheidsbekleders, van de Amerikaanse kardinaal Peter Turkson tot prins Albert van Monaco en de Britse primatologe Jane Goodall.
Onzin, twit een voorvechter van de intensieve landbouw in Nederland:
@IUCN @trouw Met andere woorden. Men kan beter 111 jaar lang kip eten (gebaseerd 20 kg p/j) dan één keer vanuit Europa vliegen naar Hawaii
— Caroline vander Plas (@lientje1967) August 11, 2016
In een ander verhaal dat ik gisteren las, bleek niet terrorisme maar juist klimaatverandering weer het belangrijkste probleem. Volgens de jeugd in Europa zijn noch het klimaat, noch terrorisme van belang. Het verlies van biodiversiteit staat niet eens op hun lijstje. Werkloosheid en de economie zijn het allergrootste probleem.
Wie heeft de grootste en kan het verste plassen? Helaas maakt de vaststelling van de kampioen geen enkel praktisch verschil. Omdat iedereen zijn vraagstuk het belangrijkst vindt, hoeven we niets te doen.
Elkaar bestrijden en overtuigen van het grootste probleem is een gezelschapsspel, een vorm van zingeving. De problemen zelf doen er eigenlijk niet toe.
Op 4 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Het wedstrijdje verpissen is het grootste probleem. Volgens mij is het een combinatie van problemen die qua ernst elkaar niet veel ontlopen, met misschien een rangvolgorde en die elkaar beïnvloeden. (Klimaat en biodiversiteit zijn de beide de ergsten denk ik en landbouw speelt hier een rol als probleem en oplossing, waarbij beide beïnvloed worden door het algehele consumentisme. En hierbij maken de burger/consumenten de te makkelijke keuzes).
Wijzen naar elkaar en vergelijkingen maken tussen Hummers en kippen, of tussen kippen en een vliegtuig is natuurlijk volkomen zinloos. Als er al een wedstrijd gelopen moet worden om de gouden medaille voor het grootste probleem van de aarde, dan is de winnaar de achterliggende oorzaak van al deze problemen samen; het succes en daardoor dominantie van de soort homo sapiens.
Daar wordt nauwelijks over gepraat, "want je kunt er toch niks mee". Dat mag zo zijn, maar de aarde zal daar dan wel zelf mee afrekenen. Voor de aarde ben ik niet zo bang, de positie van de mens op die aarde, ach, die zal wel wat veranderen de komende honderd jaar. Joel Cohen wijdt er hier een paar regels aan, het zijn maar een paar van de probleempjes die hij schetst, want wie gaat die toename van urbanisatie met 2,5 miljoen mensen per dag voeden en van energie voorzien? Over de populatie in 2050 is nog wel een aardige schatting te maken, de VN projecteert 8,5 tot 11 miljard mensen. Voor 2150 ligt dat een stuk ingewikkelder, de modellen lopen uiteen van 10 tot 25 miljard mensen. Interessant als je die aantallen afzet tegen het aantal mensen dat ooit op deze planeet heeft geleefd, ruim 100 miljard. En het aantal van nu natuurlijk, 7 miljard, waarvan slechts een half miljard tot "the flying people" behoort. Aan het eind van WWII zaten we op ruim 2 miljard.
Voor nu blijven we natuurlijk gewoon kip eten, gewoon vliegen en gewoon autorijden. Niet alleen wij, maar veel meer mensen, elk jaar meer. Vandaag pakken een kwart miljoen mensen het vliegtuig van en naar Schiphol alleen. Boeing kan het nauwelijks bijhouden en gaat volgend jaar naar een productie van meer dan 40 737's per maand. 10 per week. Elke week. Alleen Boeing.
Maar we blijven denken dat Shell het gedaan heeft, of de boeren, of de vliegtuigbouwers, of Volkswagen. Helaas, het zijn wij, met z'n allen. Weten we ook wel, daarom aanbidden we nieuwe goden als Tesla en Yingli. Die gaan het allemaal oplossen zodat we nog 111 jaar kip kunnen blijven eten. Adolf dacht dat het nog wel duizend jaar ging duren, dat valt nog maar te bezien.
Wanneer intensieve landbouw het probleem is, dan is kunstmest het probleem. Zonder kunstmest kan er geen intensieve landbouw zijn.
En om het nog schaamtelozer te maken: inmiddels is het uitvergroten van het ene probleem ten koste van het andere doodgewoon een industrie geworden waarin je je brood kunt verdienen.
...Me...
?