Jack van Messel, importeur van biologisch Zuid-Amerikaans rundvlees, schiet de schijnbaar overijverige controles van de NVWA tegen buitenlands rundvlees in het verkeerde keelgat. Nederlands rundvlees is doorgaans gevoeliger voor de STEC-besmetting waarop de NVWA streng controleert. Toch vindt de voedselwaakhond die voornamelijk op buitenlands rundvlees. Daar is iets aan de hand, vermoedt van Messel.
Rosselkhoznadzor, de Russische Voedsel en Warenautoriteit, staat bekend om zijn grillige en opportunistische manier van controleren. Als er een tekort aan varkensvlees in Rusland ontstaat, wordt er nauwelijks gecontroleerd door Rosselkhoznadzor, maar ontstaan er overschotten, dan vinden de Russische ambtenaren ineens larven van de West-Indische fruitvlieg op het spatbord van de vrachtauto en wordt de lading geconfisqueerd, vernietigd of teruggestuurd naar het land van herkomst.
Over de discutabele razzia’s van Rosselkhoznadzor zijn honderden anecdotes te vertellen. In Nederland prijzen we ons gelukkig met de Nederlandse Voedsel en Warenautoriteit (NVWA). Dat is een transparante en eerlijke autoriteit die zich niet voor het karretje van de Nederlandse vee- en vleessector laat spannen. Maar toch - ik heb dit uit de eerste hand - wringt er iets bij de NVWA als het gaat om die onvolprezen eerlijkheid.
Shigo Toxin producerende E.coli
De meeste lezers weten dat ik mij bezighoud met de import van rundvlees uit Zuid-Amerika. Ook ben ik zeer geïnteresseerd in de combinatie veilig, gezond, duurzaam en diervriendelijk rundvlees. Om dat doel na te streven, heb ik mij onder meer moeten verdiepen in de veiligheidsaspecten van rundvleesproductie. Die veiligheid kan een producent beheersen door een goed HACCP plan te implementeren, bijvoorbeeld om het risico op ziekteverwekkende bacteriën, ook wel pathogenen genoemd, te beperken.
'10% STEC’s op Nederlands rundvlees'
Nou heb ik onlangs die openbare RASFF geraadpleegd en wat blijkt: de NVWA vindt regelmatig STEC’s in geïmporteerd rundvlees en vrijwel nooit in Nederlands rundvlees. Mijn eerste reactie was dat dit logisch is, want Nederland staat bekend als het beste jongetje van de klas. Echter, de RIVM schrijft dit op haar website: “Uit slachthuisonderzoek in Nederland blijkt dat bij 10 procent van de onderzochte runderen aan de slachtlijn STEC aangetoond kon worden.”
Ik heb de afgelopen dagen meerdere voorlichters aan de lijn gehad en niemand kon verklaren, waarom de NVWA alleen STEC’s vindt in geïmporteerd rundvlees.
Ook het aantal ziektegevallen als gevolg van STEC besmettingen is opmerkelijk: de NVWA beweert dat het eten van rundvlees een hoog risico heeft als gevolg van die STEC’s. Maar als tienduizenden consumenten dagelijks carpaccio of filet americain eten, hoe kan het zeer geringe aantal door STEC veroorzaakte ziektegevallen (volgens de RIVM 0.22-0.35 ziektegevallen op 100.000 inwoners) verklaard worden?
Dat er geen duizenden consumenten dagelijks ziek worden na het eten van met STEC besmet rundvlees, is verklaarbaar: STEC’s zijn minder gevaarlijk dan de NVWA en het RIVM ons doen geloven.
Maar dat de NVWA alleen STEC’s vindt in geïmporteerd rundvlees, lijkt mij onmogelijk.
Misschien is het tijd om de NVWA te verhuizen naar het Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport. Want het heeft er alle schijn van dat er sprake is van belangenverstrengeling tussen het Ministerie van Economische Zaken en de Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit.
Deze column verscheen onder de titel 'Rosselkhoznadzor' in de gisteren verschenen printversie van vakblad Topvers, Busser & Ten Hove
Dit artikel afdrukken
Over de discutabele razzia’s van Rosselkhoznadzor zijn honderden anecdotes te vertellen. In Nederland prijzen we ons gelukkig met de Nederlandse Voedsel en Warenautoriteit (NVWA). Dat is een transparante en eerlijke autoriteit die zich niet voor het karretje van de Nederlandse vee- en vleessector laat spannen. Maar toch - ik heb dit uit de eerste hand - wringt er iets bij de NVWA als het gaat om die onvolprezen eerlijkheid.
Shigo Toxin producerende E.coli
De meeste lezers weten dat ik mij bezighoud met de import van rundvlees uit Zuid-Amerika. Ook ben ik zeer geïnteresseerd in de combinatie veilig, gezond, duurzaam en diervriendelijk rundvlees. Om dat doel na te streven, heb ik mij onder meer moeten verdiepen in de veiligheidsaspecten van rundvleesproductie. Die veiligheid kan een producent beheersen door een goed HACCP plan te implementeren, bijvoorbeeld om het risico op ziekteverwekkende bacteriën, ook wel pathogenen genoemd, te beperken.
De NVWA vindt regelmatig STEC’s in geïmporteerd rundvlees en vrijwel nooit in Nederlands rundvleesBekende pathogenen zijn listeria, salmonella, campylobacter en E.coli. Met name die laatste staat volop in de belangstelling bij de NVWA. De NVWA controleert al het rundvlees dat in Nederland wordt geproduceerd en geïmporteerd op zogenaamde Shigo Toxin producerende E.coli (STEC). Elke keer dat de NVWA STEC’s vindt, wordt dat gemeld in een Europese database, de RASFF (Rapid Alert System Food and Feed).
'10% STEC’s op Nederlands rundvlees'
Nou heb ik onlangs die openbare RASFF geraadpleegd en wat blijkt: de NVWA vindt regelmatig STEC’s in geïmporteerd rundvlees en vrijwel nooit in Nederlands rundvlees. Mijn eerste reactie was dat dit logisch is, want Nederland staat bekend als het beste jongetje van de klas. Echter, de RIVM schrijft dit op haar website: “Uit slachthuisonderzoek in Nederland blijkt dat bij 10 procent van de onderzochte runderen aan de slachtlijn STEC aangetoond kon worden.”
Ik heb de afgelopen dagen meerdere voorlichters aan de lijn gehad en niemand kon verklaren, waarom de NVWA alleen STEC’s vindt in geïmporteerd rundvlees.
Ook het aantal ziektegevallen als gevolg van STEC besmettingen is opmerkelijk: de NVWA beweert dat het eten van rundvlees een hoog risico heeft als gevolg van die STEC’s. Maar als tienduizenden consumenten dagelijks carpaccio of filet americain eten, hoe kan het zeer geringe aantal door STEC veroorzaakte ziektegevallen (volgens de RIVM 0.22-0.35 ziektegevallen op 100.000 inwoners) verklaard worden?
Dat de NVWA alleen STEC’s vindt in geïmporteerd rundvlees, lijkt mij onmogelijkBelangenverstrengeling
Dat er geen duizenden consumenten dagelijks ziek worden na het eten van met STEC besmet rundvlees, is verklaarbaar: STEC’s zijn minder gevaarlijk dan de NVWA en het RIVM ons doen geloven.
Maar dat de NVWA alleen STEC’s vindt in geïmporteerd rundvlees, lijkt mij onmogelijk.
Misschien is het tijd om de NVWA te verhuizen naar het Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport. Want het heeft er alle schijn van dat er sprake is van belangenverstrengeling tussen het Ministerie van Economische Zaken en de Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit.
Deze column verscheen onder de titel 'Rosselkhoznadzor' in de gisteren verschenen printversie van vakblad Topvers, Busser & Ten Hove
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 4 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 4 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Ditmaal met je eens, Jack: de NVWA zou liefst helemaal onafhankelijk dienen te zijn, en in elk geval niet onder EZ door zakelijke (export)belangen beïnvloed.
Een conclusie die al vele malen getrokken is, ook na de Q-koorts.
Merkwaardig hier: dat Rusland herhaaldelijk expliciet NVWA-keuringen voor onze export naar hen eiste, die VWS en EZ voor ons Nederlanders zélf dus blijkbaar niet nodig achtte.
Een soort "eigen bevolking laatst" dus.
En vwb. die STEC/EHEC: ik wens het niemand toe.
Wordt overigens in verband gebracht met de mestvergistingsinstallaties die men volop aan het bouwen is: Broeikamers voor nieuwe bacteriemutaties. Ook hier: export boven volksgezondheid.
Twee vragen nog:
1. Eerder meldde je dat er nog nooit een zending Zuid-Amerikaans vlees geretourneerd zou zijn. Hoe zit dat?
2. Worden in Zuid-Amerika geen CAFO's gebruikt om het vee af te mesten?
Die staan nu niet bepaald zo goed bekend qua antibioticagebruik, met alle
resistentieproblematiek en STEC/EHEC ten gevolge.
Mijn column, die ik eind mei geschreven heb (het duurt even voordat een vakblad gedrukt en verspreid wordt) behoeft enige nuance. Op 2 juni heeft de vleessector (waaronder de Vereniging voor de Nederlandse Vleeswarenindustrie, de Centrale Organisatie voor de Vleessector en mijn beroepsgroep, de Dutch Meat Importers Association) overleg gevoerd met de top van de NVWA. Reden voor het overleg was de 'oorlog' die de NVWA verklaard had aan de gehele sector, dit nadat de NVWA de EU wet- en regelgeving voedselveiligheid 'ineens' anders ging interpreteren, dit op verzoek van de politiek, die nul verstand van vleesproductie heeft maar overtuigd was dat Selten geen incident was.
Mocht uit het overleg van 2 juni een werkbaar controlemiddel voortkomen, dan is mijn column overbodig. Mocht de door de NVWA verklaarde 'oorlog' voortduren, dan hoop ik dat onze technocratische regering in Brussel en de Nederlandse rechter de onzinnige en geheel overbodige 'spijkers op laag water' NVWA controles afschieten.
Dick, over je vragen, tot een paar jaar geleden werd er niet afgemest in Z-A. Op verzoek (!) van de EU inmiddels wel. Een grove schande, want grassfed is veiliger, gezonder, duurzamer en diervriendelijker dan grainfed.
Over het terugsturen, dat gebeurt sinds kort sporadisch. Alleen in Rotterdam/Nederland. Door de NVWA. Vandaar dat meer en meer importeurs uitwijken naar Hamburg, alwaar men wel controleert zoals voorheen/gebruikelijk. Dat importvlees komt dan gewoon over de weg (wel met extra emissies) naar Nederland......
Op RASFF staan alleen incidenten die effect kunnen hebben op meerdere landen. Kan het zo zijn dat de NVWA en RIVM alleen STEC vinden op Nederlands vlees dat alleen in Nederland blijft? Dit zetten ze dan niet op RASFF omdat het niet nodig is.
Simone, een terechte opmerking, waar ik mij ook over heb verwonderd. Immers, een groot deel (ongeveer 50%) van het importvlees wordt doorgeleverd naar andere lidstaten. Maar 90-95% van bijvoorbeeld Nederlands kalfsvlees gaat ook naar het buitenland. En diegene die mij en jou kan wijsmaken dat Nederlandse kalveren/kalfsvlees geen last heeft van STEC moet nog geboren worden. Dat impliceert mijn column ook: de NVWA is erg happig om dat 'buitenlandse' vlees op de RASFF lijsten te krijgen en/of de NVWA is terughoudend met onze vrinden in Apeldoorn en Nieuwerkerk aan de IJssel op die RASFF lijsten te vermelden. Een Dreyfus affaire in de maak. En ik speel wel voor Emile Zola ;-)
Namens de NVWA reageerde vandaag Benno Bruggink.