NGO Urgenda spande een zaak aan tegen de Staat der Nederlanden. Die zou als bestuurder van het publiek belang niet genoeg doen om klimaatverandering tegen te gaan. Urgenda won. Dat schept een precedent waarvan de gevolgen nog niet te overzien zijn.
Op haar eigen website schrijft actieorganisatie Urgenda:
Urgenda en negenhonderd mede-eisers wonnen 24 juni de klimaatzaak en dwingen stringenter klimaatbeleid af bij de Nederlandse Staat. De Haagse rechtbank heeft de eisers in het gelijk gesteld en de overheid moet nu meer en effectievere klimaatacties ondernemen om het aanzienlijke Nederlandse aandeel in de mondiale uitstoot te verminderen. Het is de eerste keer dat een rechter een Staat verplicht om maatregelen te nemen tegen klimaatverandering. Internationaal betekent deze uitspraak een steun in de rug voor alle klimaatzaken in andere landen.
De uitkomst van het proces lijkt een klap in het gezicht van de gedachte dat bedrijven en publiek via een verduurzamend aanbod aan zet zijn bij het definiëren van de toekomst. De uitkomst van het proces geeft het primaat aan het landsbestuur. Dat is zowel voor de geldende marktgedachte in Nederland (en Europa) als in de relatie tussen staten om de ecologische, financiële en ethische vraagstukken waarvoor de wereldgemeenschap aan het begin van de 21e eeuw staat een geheel nieuw uitgangspunt waarvan de gevolgen nog nauwelijks te overzien zijn.
Fotocredits: Marjan Minnesma (l), directeur van Urgenda, Urgenda
Dit artikel afdrukken
Urgenda en negenhonderd mede-eisers wonnen 24 juni de klimaatzaak en dwingen stringenter klimaatbeleid af bij de Nederlandse Staat. De Haagse rechtbank heeft de eisers in het gelijk gesteld en de overheid moet nu meer en effectievere klimaatacties ondernemen om het aanzienlijke Nederlandse aandeel in de mondiale uitstoot te verminderen. Het is de eerste keer dat een rechter een Staat verplicht om maatregelen te nemen tegen klimaatverandering. Internationaal betekent deze uitspraak een steun in de rug voor alle klimaatzaken in andere landen.
De uitkomst van het proces lijkt een klap in het gezicht van de gedachte dat bedrijven en publiek via een verduurzamend aanbod de hoofdrol spelen bij het definiëren van de toekomst“Alle eisers zijn héél blij met deze uitspraak. Die maakt heel duidelijk dat klimaatverandering een groot probleem is dat veel effectiever moet worden aangepakt en dat staten zich niet meer kunnen veroorloven onvoldoende te doen. Ze dienen hun burgers te beschermen. Als de politiek dat niet uit zichzelf doet, dan kan de rechter de burger te hulp schieten,” zegt Urgenda directeur Marjan Minnesma, die in 2013 met een team van advocaten en negenhonderd mede-eisers het initiatief nam tot deze rechtszaak tegen de Staat der Nederlanden “De Staat is nu aan zet, de duurzame oplossingen liggen gelukkig voor het oprapen.”
De uitkomst van het proces lijkt een klap in het gezicht van de gedachte dat bedrijven en publiek via een verduurzamend aanbod aan zet zijn bij het definiëren van de toekomst. De uitkomst van het proces geeft het primaat aan het landsbestuur. Dat is zowel voor de geldende marktgedachte in Nederland (en Europa) als in de relatie tussen staten om de ecologische, financiële en ethische vraagstukken waarvoor de wereldgemeenschap aan het begin van de 21e eeuw staat een geheel nieuw uitgangspunt waarvan de gevolgen nog nauwelijks te overzien zijn.
Fotocredits: Marjan Minnesma (l), directeur van Urgenda, Urgenda
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Een van de vroegste reacties komt zojuist binnen: EDEV (Een Dier Een Vriend) wil een soortgelijk proces tegen de Nederlandse dierhouderij.
Het is zinvol de daadwerkelijke uitspraak te lezen:
Wat de rechter (mn vanaf overweging 4.31) doet is zeggen dat Internationale Verdragen met klimaatdoelstellingen die de Nederlandse Staat heeft geratificeerd, dan ook uitgevoerd moeten
worden. Maw. vrijblijvend beloven mag niet - of je ondertekent een verdrag en je houdt je er aan, of je ondertekent het niet.
Ik denk dat je daar redelijk nauwkeurig de kern van de uitspraak raakt Martijn (#2).
Ik was een beetje verbaasd over een aantal reacties, die gingen in een soort 'politieke uitspraak'. De uitspraak van de rechter is vooral een juridische uitspraak; op juridische basis.
Martijn, ik denk dat je daar terecht op wijst. De vraag is echter wat de gevolgen van die formele uitspraak zijn: wat moet de Staat doen om zich te houden aan het Verdrag?
Het zou te gek zijn als een rechter politieke uitspraken zou doen. De uitspraak roept echter wel degelijk politieke vragen op en heeft dus politieke consequenties.
De rechter wijst in de uitspraak op de minimale doelen waar de Staat voor getekend heeft (dat is die 25% die genoemd is) en benoemt die dus ook.
Dat de uitspraak politieke consequenties heeft is logisch, maar zijn het gevolg van het niet volgen van vastgelegde afspraken.