Over Kok’s merkwaardige voedingswetenschappelijke opvattingen schreef ik hier lang geleden al eens. Hij is professor maar stelt dat we weinig tot niets weten van voeding. Vervolgens verbindt hij daaraan de conclusie dat tech in food gewoon door moet gaan omdat we nou eenmaal moeten leren hoe nieuwe producten uitpakken. Tot slot verbindt hij daaraan dan weer de conclusie dat de maatschappij gewoon een reusachtig laboratorium is. We doen allemaal mee aan het experiment van Kok en zijn collega’s die het niet weten, maar die wel honderden proefjes tegelijk op hun proefdieren loslaten om te ontdekken wat wel en wat niet werkt. Zo krijg je, zoveel is zeker, een wetenschap die zo veranderlijk is als de wind.
Een eerstejaars student leert al dat het zo niet gaat. Je komt immer nooit aan de weet welk effect door welk product of welke combinatie van producten wordt veroorzaakt als je alles maar door elkaar laat lopen. OK, dat was oud zeer over een weinig handige uitspraak van Kok.
Nu over zijn jongste wijsheid voor het front van het Nederlandse volk. Rode wijn was goed maar is het niet meer. Eieren waren slecht maar zijn het niet meer. Chocolade zou uitstekend zijn maar is het niet meer. Alles verandert met de week. Van onderzoek tot onderzoek. Maar, concludeert Kok dan, er is toch iets dat echt slecht is: verzadigd vet van dieren. Daarom is vooral het varken zo’n duivel. Je zou vooral vet van planten moeten hebben. Al die gezonde olies - die overal al in zitten en waar we onder aanvoering van het Voedingscentrum in moeten bakken en die we overal over heen moeten gooien – barsten van de omega zesjes.
Daarom komen wetenschappers tot de ontdekking dat verzadigd vet, dat niet concurreert met de drietjes om te worden opgenomen, de oplossing is. Je eet er minder van omdat het beter verzadigt en het laat ons de broodnodige drietjes (onze hersenen bestaan zo’n beetje uit drietjes) weer binnenkrijgen. Het schijnt, maar dat is de onzekerheid van de wind, dat je zo een boel moderne problemen oplost, van kanker tot hartinfarcten en ADHD.
Lieve Professor, als u niks weet, maak dat dan ook echt duidelijk. En kom eens met een methode die de voedingswetenschappen WEL zinvol maakt in plaats van uw nest te bevuilen, de wetenschap in een kwaad daglicht te stellen, het publiek de stuipen op het lijf te jagen en nog eens vals te informeren ook.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 4 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 4 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Geen grote hang tot consensus? Geen groter roem dan nieuwe ontdekkingen?
Historici en sociologen van de wetenschap - hoe zacht hun vak ook mag wezen - tonen nou juist aan dat nieuwe ontdekkingen die echt fundamenteel zijn, het helemaal niet zo makkelijk doen vanwege het gevaar op excommunicatie uit de 'scientific community'. Dat zou het gedrag van Katan jegens Ravnskov, waar hij idd nooit inhoudelijk op ingaat, kunnen verklaren.
Binnen het paradigma is vernieuwen idd gewenst. Daarbuiten is het nog steeds zeer de vraag. Vet lijkt zo'n breukvlak.
Heb jij Martijn Katan gezien over Ranskov? Dat moet je voor de grap eens doen. Maar je hebt in bepaalde zin gelijk: Wat ik zeg is inderdaad geen wet van Meden en Perzen, dus dissidente geluiden komen wel degelijk naar boven. Maar het sentiment om toch vooral niet de beroepsgroep af te vallen is grotelijks aanwezig. Vooral niet over gepolitiseerde onderwerpen, en vooral niet in de populaire pers.
Ongetwijfeld. En wellicht is dat ook nog eens een reden voor een aantal mensen om dissidente geluiden binnenskamers te houden. Anders gaan "ze" alleen maar in kwakzalvers geloven. (Ja, dit flink gechargeerd, lees met knipoog)
Het wantrouwen tegen wetenschappers en sentiment van "wij leken weten het allemaal beter" vind ik soms potsierlijk.
Dat ben ik volstrekt eens. Dat soort meningen is niets waard als ze niet op kennis of inzicht gebaseerd zijn.
Mijn kritiek op Kok (en Katan) is dat hij idd niet ver genoeg gooit. Tegelijk zeg ik dat hij onterechte zekerheden stelt, die wijzen op een breuk in het bestaande paradigma. Wetenschapsgeschiedenis is een zacht vak, maar daarbinnen mag gezegd worden dat op breukvlakken de aanhangers van 'old science' zich als gelovigen gaan gedragen. Beide genoemde heren hebben daar een handje van. Dat maakt het waarschijnlijk niet persoonlijk, maar suggereert dat het iets stelt over de voedingswetenschappen zelf: ze moeten zich herorienteren op hun methoden en de reikwijdte van hun uitspraken en het beleid dat daarop inmiddels gemaakt wordt. In Frankrijk betaal je zomaar 15%* meer voor wat vetter eten, maar niet voor IKB-achtige taart, drop en ijs die van Kok en Katan's collega Seidell inmiddels iedere dag mag.
Ja, dat laatste schrijf ik polemisch, maar het laat precies zien waar de schoen wringt.
* IKB gaat daar niet misselijk: gewoon via de BTW.
P, de statements van Kok zijn juist het bewijs dat dissidente geluiden naar buiten komen. Zie bv mijn opmerking over wijn hierboven.
De drang naar consensus is echt niet zo groot, grote roem dan met een nieuwe waarheid komen kun je niet verkrijgen.
"is de basis van waaruit de bovenstaande kritiek is geschreven wat jou betreft geraaskal? "
Geen idee, zou ik de literatuur goed moeten lezen. Begrijp me goed, ik ben juist voor kritiek en discussie maar dit gebeurt al in de wetenschap. Ik postte hier laatst bv nog een studie over low carb uit de NEJM. Probleem is wel dat wanneer die discussie naar buiten komt de leek helemaal door de bomen het bos niet meer ziet. Dat was mijn probleem met de kroket van Katan. Op zich juist maar als de indruk ontstaat dat je onbeperkt kroketten kunt eten weer heel fout.
Ik denk dat het laatste woord over vet nog niet is gezegd, voedingswetenschap is inderdaad zacht en niet echt mijn ding gelukkig... Maar, Kok gooit wel degelijk een knuppel, jouw kritiek is misschien dat hij er niet genoeg gooit.
Over zijn conclusie mbt wijn kun je trouwens ook discussieren bv, veel studies over de effecten van wijn pretenderen wel degelijk dat ze de life style effecten uitgefilterd hebben.
Mijn probleem is wel dat alternatieve theorien soms veel te gretig worden omarmd. Het wantrouwen tegen wetenschappers en sentiment van "wij leken weten het allemaal beter" vind ik soms potsierlijk.