China kent al jaren een importverbod op varkensvlees uit de VS. Toch neemt het Chinese Shuanghui juist de Amerikaanse varkensproducent Smithfield over. Die is net gestopt met het controversiële groeimiddel ractopamine.
Reuters presenteert een analyse waaruit blijkt dat Smithfield vorig jaar al in stilte begonnen is het gebruik van de groeibevorderaar ractopamine af te bouwen. Importerende landen als China en Rusland hebben importverboden voor vlees van met ractopamine-supplementen gevoerde dieren uit de VS of Brazilië. Smithfield kon vrij eenvoudig ingrijpen in de voerketen van de dieren die het fokt en verwerkt, omdat het zelf eigenaar is van de varkenshouderijen. Dit in tegenstelling tot concurrenten die hun varkens moeten inkopen. Inmiddels is de helft van de Amerikaanse Smithfield-varkens ractopamine-vrij.
Ractopamine
Ractopamine is een zogenaamde beta-agonist, een stof die het metabolisme van dieren beïnvloedt zodat ze sneller spierweefsel aanmaken. Je krijgt er dus mooi mager vlees mee in redelijk snelle tijd. De stoffen zijn in de jaren 90 ontwikkeld toen groeihormonen in een kwade reuk kwamen te staan. De Amerikaanse FDA stond gebruik toe voor varkens in 1999, later ook voor andere diersoorten. Het middel wordt in Noord- en Zuid-Amerika op grote schaal gebruikt. In Europa is het altijd buiten de deur gehouden, niet in de laatste plaats om goedkoper vlees te weren met een inhoudelijk argument.
Mogelijke gezondheidseffecten
Meer en meer mensen maken zich zorgen over de langetermijn-effecten van de groeibevorderaars. Volgens Reuters is er nog nooit onafhankelijk onderzoek gedaan naar wat het langdurig binnenkrijgen van beta-agonisten in lage doses (als residu in vlees van dieren die het toegediend gekregen hebben) doet met het menselijk lichaam. De FDA stelt dat het gebruik van ractopamine in voor hun vlees gefokte varkens veilig is. Het zou meermalen bevestigd zijn en er zou ook geen verband zijn met antibiotica-resistentie.
De importverboden geven echter aan dat niet iedereen daar hetzelfde over denkt. Opvallend genoeg is het juist China, waar het ene voedselschandaal na het andere aan het licht komt, dat voorop loopt bij het streven naar 'schone' import. Europese varkensboeren verkeerden de afgelopen jaren in de luxepositie dat ze hun gegarandeerd ractopamine-vrije Europese varkens redelijk eenvoudig naar China konden exporteren. Als deze markt nu wegvalt doordat ook Amerikaanse varkens voortaan aan de eisen voldoen, is dat een extra domper voor de toch al in zwaar weer verkerende Europese varkenssector.
Farmaceutische industrie
Reuters noemt nog een 'slachtoffer' van het stoppen met ractopamine. Voor diverse grote farmaceuten zijn diervoeding, diergezondheid en supplementen een inmiddels meer dan welkome aanvulling op hun humane productlijnen. Een grote speler als Eli Lilly heeft in 2012 9 procent van z'n omzet uit op ractopamine gebaseerde voedingsadditieven gehaald. Smithfield heeft inmiddels de helft van zijn varkensboerderijen ractopamine-vrij gemaakt. Dat zal niet zonder gevolgen blijven voor Eli Lilly en consorten.
Fotocredits: Holly Occhipinti
Dit artikel afdrukken
Ractopamine
Ractopamine is een zogenaamde beta-agonist, een stof die het metabolisme van dieren beïnvloedt zodat ze sneller spierweefsel aanmaken. Je krijgt er dus mooi mager vlees mee in redelijk snelle tijd. De stoffen zijn in de jaren 90 ontwikkeld toen groeihormonen in een kwade reuk kwamen te staan. De Amerikaanse FDA stond gebruik toe voor varkens in 1999, later ook voor andere diersoorten. Het middel wordt in Noord- en Zuid-Amerika op grote schaal gebruikt. In Europa is het altijd buiten de deur gehouden, niet in de laatste plaats om goedkoper vlees te weren met een inhoudelijk argument.
Mogelijke gezondheidseffecten
Meer en meer mensen maken zich zorgen over de langetermijn-effecten van de groeibevorderaars. Volgens Reuters is er nog nooit onafhankelijk onderzoek gedaan naar wat het langdurig binnenkrijgen van beta-agonisten in lage doses (als residu in vlees van dieren die het toegediend gekregen hebben) doet met het menselijk lichaam. De FDA stelt dat het gebruik van ractopamine in voor hun vlees gefokte varkens veilig is. Het zou meermalen bevestigd zijn en er zou ook geen verband zijn met antibiotica-resistentie.
De importverboden geven echter aan dat niet iedereen daar hetzelfde over denkt. Opvallend genoeg is het juist China, waar het ene voedselschandaal na het andere aan het licht komt, dat voorop loopt bij het streven naar 'schone' import. Europese varkensboeren verkeerden de afgelopen jaren in de luxepositie dat ze hun gegarandeerd ractopamine-vrije Europese varkens redelijk eenvoudig naar China konden exporteren. Als deze markt nu wegvalt doordat ook Amerikaanse varkens voortaan aan de eisen voldoen, is dat een extra domper voor de toch al in zwaar weer verkerende Europese varkenssector.
Farmaceutische industrie
Reuters noemt nog een 'slachtoffer' van het stoppen met ractopamine. Voor diverse grote farmaceuten zijn diervoeding, diergezondheid en supplementen een inmiddels meer dan welkome aanvulling op hun humane productlijnen. Een grote speler als Eli Lilly heeft in 2012 9 procent van z'n omzet uit op ractopamine gebaseerde voedingsadditieven gehaald. Smithfield heeft inmiddels de helft van zijn varkensboerderijen ractopamine-vrij gemaakt. Dat zal niet zonder gevolgen blijven voor Eli Lilly en consorten.
Fotocredits: Holly Occhipinti
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
de link op de juiste manier:
Smithfield Deal Signals China's Need for Meat, Dairy, Other Food buys
een analyse van de Wall Street Journal . Laatste zin volgens een analist van de Rabobank: "The domestic (Chinese mainland) market can't convince consumers of food safety, so there's a lot of space for such acquisitions (meat, dairy, processed foods)."
Gevoelsmatig denk ik dat 'de Chinese consument' wel kiest voor import-beef, maar niet voor import-varken of import-kip. Niet voor import-groentes, wel voor import-fruit. Sowieso ook voor import-melkpoeder natuurlijk ...
Geopolitiek is deze deal fascinerend. Precies zoals Liesbeth en Piet wat mij betreft correct aangegeven. We zijn nog niet eens begonnen te begrijpen - de Chinezen misschien ook niet - wat deze manier van doen teweeg gaat brengen.
Vraag 1: welke analyses hebben jullie erover aangetroffen in Europese kranten? En welke in Amerikaanse?
Vraag 2: vinden jullie het nuttig hier op basis daarvan een analyse te maken van het begrip van het Westen voor de toestand in de wereld?
Piet (#1), was even zoeken maar die constructies waarbij de (Chinese) staat voor de cash zorgt, heten Souvereign Wealth Funds , waarbij 'the SWF's primary objective is to transfer wealth to future generations'. Nog uit FD artikel:
'The Chinese Investment Corporation’s biggest investment last year was a 30% ($3.2 billion) stake in the gas and oil exploration and production sector of the French energy giant GDF Suez. CIC chose to take a significant share in one branch, rather than a small share in the whole group, because doing so offered both a strategic advantage (access to energy resources) and a monetary benefit (investment in dollar-denominated assets).'
In (o.a.) energie en in food dus, oftewel in grondstoffen.
Hendrik, we hebben een andere invalshoek. Wat ik hier interessant vind, spreekt jou verder niet tegen. Wel is het van belang te weten dat China al grote consumptiesprongen heeft gemaakt, zeker in vlees. In zuivel verschilt de consumptie nog wel fors met westerse consumptiepatronen, maar dat zal ook deels een cultuurverschil zijn/blijven. In China wordt wel veel meer groente geconsumeerd dan wij doen, daar weet Piet wsl. alles van.
Over het aanbod; in China zijn de opbrengsten (v. granen) per ha. hoog, zal idd moeilijk zijn om die nog substantieel te verbeteren. In andere landen - zoals India - zijn die grofweg de helft van China/ EU/VS, daar valt de productie nog sterk te verhogen.
Maar mijn vraag ging niet zozeer over het macro-niveau; mijn vraag ging over de bedrijven. Waarom is het geen Chion geworden; omdat de primaire productie hier niet te koop is?