Het Wereld Natuur Fonds (WNF) heeft samen met het Nederlandse Initiatief Duurzame Handel het onafhankelijke Aquaculture Stewardship Council (ASC) opgericht. Vanaf deze week ligt de eerste kweekvis met dit certificaat in de Nederlandse supermarkten. Nu met Indonesische tilapia, maar binnenkort staan ook pangasius, forel en schelpdieren op stapel. Dat wordt spannend, want met de Vietnamese pangasiuskweek lijkt heel veel mis. Zou het ASC lukken dat snel te veranderen?
Het WNF stelt in zijn aankondiging dat kweekvis nodig is om in de groeiende eiwitbehoefte van de wereldbevolking te voorzien, vooral in Azië: Ongeveer 950 miljoen mensen op aarde zijn voor hun eiwitten afhankelijk van vis. Door de groei van de wereldbevolking met bijna dertig procent zal de komende veertig jaar de behoefte aan vis verder toenemen. Omdat het WNF zich zorgen maakt over de milieu- en sociale gevolgen die niet-gecontroleerde viskweek heeft, heeft de organisatie in 2009 het initiatief genomen tot de oprichting van ASC.
De criteria van ASC zijn opgesteld door alle betrokken partijen: viskwekers, vishandelaren, retailpartijen, NGO's en wetenschap. Daarmee verwacht ASC daadwerkelijk internationaal grip te kunnen krijgen op verbetering van de viskweek: Vis met het ASC-keurmerk komt van kwekerijen die strenge normen hanteren. Zo wordt bijvoorbeeld het gebruik van chemicaliën en antibiotica aan banden gelegd en wordt ziekteverspreiding voorkomen doordat de kweekvis niet kan ontsnappen. Op sociaal gebied sluiten de kwekerijen onder andere kinderarbeid uit, garanderen ze veiligheid voor de medewerkers en gaan ze goed om met de gemeenschap waarin ze opereren.
De eerste vis met ASC keurmerk is tilapia uit Indonesië. Vanaf vandaag is deze bij Coop in de diepvries te vinden van het merk Queens. Volgens De Levensmidddelenkrant gaat nog dit najaar Vietnamese pangasius gecertificeerd worden, daarna venusschelpen, mosselen en oesters. Aan de certificering van kweekgarnalen en forel wordt gewerkt.
Met de pangasiuskweek in Vietnam is het nodige mis. Niet alleen vanuit milieu-oogpunt maar ook als economisch systeem. Het is dan ook een spannende case om te volgen. In een industrie die nagenoeg failliet is en in heftige interne concurrentiestrijden is verwikkeld is het knap om een fors volume op de been te brengen dat echt zorgt voor een betere productie-omstandigheden dan in de thans verziekte uitgangssituatie. De supers staan kennelijk klaar, dus er moet wel volume stromen.
Fotocredits: WorldFish, Large tilapia cages near Alexandria, Egypt. Photo by Graeme Macfadyen (Poseidon), 2011
Dit artikel afdrukken
De criteria van ASC zijn opgesteld door alle betrokken partijen: viskwekers, vishandelaren, retailpartijen, NGO's en wetenschap. Daarmee verwacht ASC daadwerkelijk internationaal grip te kunnen krijgen op verbetering van de viskweek: Vis met het ASC-keurmerk komt van kwekerijen die strenge normen hanteren. Zo wordt bijvoorbeeld het gebruik van chemicaliën en antibiotica aan banden gelegd en wordt ziekteverspreiding voorkomen doordat de kweekvis niet kan ontsnappen. Op sociaal gebied sluiten de kwekerijen onder andere kinderarbeid uit, garanderen ze veiligheid voor de medewerkers en gaan ze goed om met de gemeenschap waarin ze opereren.
De eerste vis met ASC keurmerk is tilapia uit Indonesië. Vanaf vandaag is deze bij Coop in de diepvries te vinden van het merk Queens. Volgens De Levensmidddelenkrant gaat nog dit najaar Vietnamese pangasius gecertificeerd worden, daarna venusschelpen, mosselen en oesters. Aan de certificering van kweekgarnalen en forel wordt gewerkt.
Met de pangasiuskweek in Vietnam is het nodige mis. Niet alleen vanuit milieu-oogpunt maar ook als economisch systeem. Het is dan ook een spannende case om te volgen. In een industrie die nagenoeg failliet is en in heftige interne concurrentiestrijden is verwikkeld is het knap om een fors volume op de been te brengen dat echt zorgt voor een betere productie-omstandigheden dan in de thans verziekte uitgangssituatie. De supers staan kennelijk klaar, dus er moet wel volume stromen.
Fotocredits: WorldFish, Large tilapia cages near Alexandria, Egypt. Photo by Graeme Macfadyen (Poseidon), 2011
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Men moet zich altíjd afvragen hoe objectief journalistiek is, of kan zijn! Dit geldt overigens ook voor iedere andere vorm van onderzoek. In mijn verhaal heb ik vermeld dat geen van de meereizende journalisten een vorm van manipulatie hebben ervaren. Het kan natuurlijk best zijn dat er een Geheime Dienst op een scooter achter ons aan is gereden, zonder dat we het merkten, en op slinkse wijze e.e.a. heeft verdoezeld.
In antwoord op Kamervragen in 2010 werden beschuldigingen inzake chemisch vervuilde Pangasius als niet serieus te nemen ter zijde geschoven.
https://zoek.officielebekendmakingen.nl/ah-tk-20102011-1448.pdf
Ik ga er vooralsnog vanuit dat nVWA, en LNV, en de Europese EFSA, en de importeurs, en de certificerende organisaties rond Global-CAP, en de ASC niet in een omvangrijk complot zijn verwikkeld om ons willens en wetens te vergiftigen.
Vinh Hoan is een van de bedrijven die wij zelf in 2010 bezocht hebben en de mensen gesproken over zaken van voedselveiligheid. Deze reis hebben wij zelf betaald, zijn niet gevolgd door de geheime dienst van Vietnam en wij hebben een eigen tolk uit Nederland meegenomen die geboren en getogen is in die streek. Journalisten zoals Lourens Gengler hebben in juni 2011 een gesponsorde trip naar Vietnam van Queens aangeboden gekregen. Vraag is natuurlijk hoe objectief deze journalistiek is. De resultaten van onze onafhankelijke inspectie waren onthutsend en ik vraag mij oprecht af of dit bedrijf haar leven gebeterd heeft. ASC certifiering is totaal geen probleem in Vietnam. Dat certificaat hangt men snel naast al die andere die men schijnbaar moeiteloos heeft behaald in de afgelopen jaren. Wij blijven deze ontwikkelingen op de voet volgen.
Best belangrijk in het algemeen, dit vb en dit artikel.
Ik bedoel, afspraken maken hoe te produceren, en die vervolgens ook nakomen.
Alleen in het algemeen (dus niet specifiek dit vb), zit er altijd een flinke flasback op.
Van mooier voordoen dan het is, wel zeggen transparant te zijn, maar eigenlijk het niet willen en ook niet doen.
Of dingen mooier maken dan ze zijn (etiketten, reclame's) etc etc.
Dat gevoel is niet leuk, maar denk ik bij velen wel aanwezig, en zal altijd het draagvlak onderuit halen (of noem het vertrouwen) bij vb als deze.
Ik hoop toch echt dat we naar een stijgende trend gaan dat vertrouwen er komt omdat de ervaring leert dat vertrouwen opgebouwd en "verdient" is.
Niet blind, maar ook gewoon door flinke controle, immers in tijd is alles aan verandering onderhevig, ook de eerste mooie plannen etc.
Mooie starters ideeën heeft iedereeen, maar om het waar te maken of langdurig vast te houden is een totaal ander aspect.
Ik ga niet veel vb geven, dat mogen anderen doen van wat ze manupulatie of gewoon leugens vinden.
Maar ik vindt nog steeds diep bedroefd, en gewoon heel erg, dat zoveel organisaties, veel boeren belangenbehartigers, en zelf een Universiteit zich inzetten voor duurzame soja.
Zo kun je ook zien hoe het in NL georganiseerd is en maakt me niet blij, zie wie er mee doet, cono, fc, ah, de kids van de wur "solidaridad" etc etc.
Je kan voor of tegen zijn, dat is een ander aspect, maar het juist niet transparant willen zijn of deze soja gentech is, dat is nu net het vb wat ik boven bedoelde weer te geven. (de dubbele agenda).
Dodelijk voor je gevoel, dodelijk voor anderen die wel postief dingen willen neerzetten, en dodelijk voor de toekomst van mensen in het algeem, immers hoe meer un-trust er is, hoe meer chaos.
Zoals Interchcken nu 1 sterren kip zal leveren vanuit Roemenie, met een visie op flexibel schakelen naar 2 of 3 sterren is wel een goed vb.
Wel hoop ik, immers zit niet in de sterren gebakken, dat voer en medicijn gebruik etc ook in een concept wordt gezet, en als nodig is zelf door Interchicken.
Wat wordt er gevoerd, wat is het medicijn gebruik per jaar etc etc.
Ik denk, met dierwelzijn, plus voeding, plus medicijn gebruik is het scale redelijk breedt waar je als bedrijf ook zelf wat mee kan, ik denk ook willen, en laat je ook een voorloper zijn als alles transparant en gezekerd is.
Plus het feit, je maakt voedsel voor de mens, wat dus inhoud dat een mens recht heeft op alle informatie van een product.
Immers andersom bekeken, zoals nu zo vaak gebeurd, gaan bedrijven en boeren belangen-behartigers eerst voor de maximale productie, en als laaste komt het besef dat ze voedsel producenten zijn die de mens voorop moeten stellen, dus kwalitatief hoogwaardig voedsel moeten leveren, en niet "voedsel' dat kg belangrijker maakt en dus het systeem afhankelijk maakt van resultaat per kg ipv kwaliteit voor de men.
Vinh Hoan is in ieder geval de grootste exporteur, die exporteerden dit jaar t/m juni al voor >USD 70 miljoen.
Alex, wat is het volume van dit bedrijf en hoe was het daar gesteld met de praktijken die in de doorkliks gemeld staan?