Er kwam op foodlog.nl de nodige kritiek los op hun stuk dat niet zou getuigen van kennis van de landbouw. Toch zitten ze in het parlement en doen ze er uitspraken over. De redactie vroeg Monique Vos, een Nederlandse melkboerin in de Duitse Eiffel, hoe zij naar het rapport kijkt. Ze is niet mals.Ik neem haar tekst ongekuist over omdat je er een heel pure boeren manier van denken in ziet.
Monique - @meelmuisje - Vos:
Vooral hier in de omgeving zijn er mensen met een baan die ernaast 20 tot 40 stuks vleesvee aanhouden, enkel en alleen voor de subsidies/hectaretoeslag. Dat geld ook voor een aantal kleine melkveehouders Gevolg: schrikbarend hoge landprijzen (schaarste) en lage vlees- en melkprijzen.
Als subsidies verdwijnen, houden deze "semi"boeren ook op en komt er niet alleen land vrij (waardoor landprijzen dalen naar een normalere prijs) maar zal ook het aanbod van vlees en melk gaan verminderen. Tenminste, als de overblijvende boeren niet teveel (gedwongen worden tot) groeien.
Het probleem bij boeren is dat, zodra ze minder gaan verdienen, ze steeds meer gaan produceren. Voorbeelden zat, zeker in Nederland. Hier hebben veel boeren ver, heel ver, over hun (maand)quotum gemolken voor 23 cent de liter. Overproductie-> lage prijzen.
Ik ben het ermee eens dat subsidies moeten verdwijnen. Maar er moet wel wat voor in de plaats komen.
Gerbrandy schrijft: Vorig jaar ging er zo’n 53 miljard euro - ruim een derde van het hele Europese budget – naar de boeren in Europa.
Hij vergeet er even bij te schrijven wat, vooral door de Nederlandse boeren, (13,66 miljoen euro voor Nederland) aan superheffingen is betaald.
Een jaar daarvoor was dat voor Nederland een superheffing van 41 miljoen. Ook quotum voor rechtstreekse verkoop van melk aan de consument is afgelopen jaar overschreden, boete ruim zes ton. (Ik zou zeggen dat is heel wat "belasting"geld!)
Gerbrandy schrijft: "Naarmate de quota’s worden afgebouwd en verlieslijdende boerderijen sluiten, komt er ruimte voor jonge boeren die intussen onafhankelijk van de overheid een gezond boerenbedrijf op kunnen bouwen". Hij vergeet daarbij "even" dat je als beginnende boer òf een niet!!!-verliesgevend bedrijf overneemt van ouders en/of familie, òf naar het buitenland vertrekt. Jonge boeren, vers van de MAS of HAS, met een paar miljoen euro op zak? Ken jij ze?
"De glas- en tuinbouwsector in Nederland is een goed voorbeeld van hoe het ook kan. Geen enkele cent inkomenssteun, maar wel marktleider en innovatief". Ja natuurlijk, van lucht kan je leven. Deze meneer Gerbrandy zou eens moeten weten: de tuinbouw in Nederland staat nog altijd op het randje van de afgrond. Ook zou hij een praatje kunnen maken met ondernemers als Jan Robben. Oftewel: wie gelooft er nog in sprookjes???
Gerbrandy schrijft: "Zo hecht de burger aan dierenwelzijn, maar koopt de consument nog gewoon de kiloknaller. Ook genieten we van rust, ruimte en groen op het platteland, zonder daar ergens entree voor te betalen. Maar boeren maken er wel kosten voor. Daar kan de overheid wél bijspringen."
En dan: "Voor D66 staat voorop dat een boerenbedrijf ook een bedrijf is, en dat er niet zoiets is als ‘boerengeld’. Het is belastinggeld".
Sorry hoor, maar als ik dit lees.....
"Geef ondernemers de ruimte zelf te bepalen op welke basis zij hun bedrijf willen ontwikkelen, met alleen een steuntje in de rug waar de markt echt niet werkt".
Net ervoor schrijft hij "D66 ziet de boer het liefst als ondernemer in een volwassen en toekomstgerichte sector. En ja, dat betekent ook dat je bedrijf failliet kan gaan".
Wat wil Gerbrandy nu eigenlijk?? Hij heeft de klok horen luiden maar weet overduidelijk niet waar de klepel hangt. Laat hem eens een tijdje ècht meelopen met een boer. Misschien dat hij dan in het vervolg weet waarover hij schrijft.
Landbouw verdwijnt zonder subsidie
Kort nadat ze me bovenstaande tekst had gestuurd wees Monique me op het pleidooi van Volkskrant journalist Ariejan Korteweg voor de Franse boer die op de Unesco lijst van Werelderfgoederen zou moeten. Het ging haar om deze passage:
In Nederland wordt dat Gemeenschappelijke Landbouwbeleid maar een saai onderwerp gevonden. Kranten schrijven er zelden over. En als ze dat al doen, dan is het vooral om te zeggen dat het een schande is dat Europa z’n goede geld uitgeeft aan een paar Franse geitenboertjes die nog met de hand melken.
Europa geeft 55 miljard euro per jaar uit aan landbouw. Dat is 44 procent van alle uitgaven. Ongeveer een kwart daarvan gaat naar Frankrijk. Geen wonder dus dat het onderwerp daar heel anders wordt beleefd. Mét Europese steun hebben veel Franse boeren het al moeilijk – in geen beroepsgroep ligt het percentage zelfmoorden zo hoog. Valt die steun weg, dan houdt ook de Franse landbouw op te bestaan.
Twee vragen
- Verstaat u deze boeren manier van denken?
- Zit Monique te dicht op het boerenleven of slaat ze de spijker op z'n kop?
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 4 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 4 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Overproductie voert tot lagere prijzen, nog meer overproductie tot nog lagere prijzen, dat is lagere school economie, daarvoor hoef je geen economie gestudeerd te hebben. Dat snapt iedereen met zijn boerenverstand. En laten we eerlijk zijn, ieder (behalve boeren) is toch reuze blij dat hij of zij slechts een marginaal deel van zijn inkomen besteed aan voer? Of versmaad u misschien dat dagje Londen dit weekend.
Hectare toeslagen, weggaan van productiebeheersingssytemen, is toch het volstrekt ultieme bewijs dat men dit graag ziet. En dan krijg je midden in de hoogtijdagen van de globaliseringswaan en het neoliberale regiem een rapport over dit onderwerp van Silvis e.a. zo'n Freudiaanse zin onder ogen die werkelijk zegt wat er speelt: "is overigens enige scepsis op zijn plaats bij het vertrouwen op de goede afloop van een vrije marktwerking. Vanwege de geringe prijselasticiteiten van vraag en aanbod worden agrarische markten gekenmerkt door een grote instabiliteit van de prijzen. Nog zorgwekkender is dat de mogelijke groei van de agrarische productiecapaciteit weinig gevoelig is voor een daling van de relatieve prijs van landbouwproducten. Dan dreigt een verdere onderbeloning van productiefactoren in vooral de grondgebonden agrarische sectoren."
Vraag aan Stientje van Veldhoven en Gerben Jan Gerbrandy, is dit nu onzin wat hier werd gezegd? Zo niet! En hoeft dat dan geen politieke consequenties te hebben? Of blijven jullie gierig loeren naar deze pot met geld van de boeren om het daarna leeg te stelen?
Nog even aan Stientje van Veldhoven en Gerben Jan Gerbrandy, Henry A. Wallace was ook een liberal, Amerikaans voorbeeld weet je wel, en die had set asides, ever normal granary, productiebeheersingssytemen weet je wel. Even lezen.
Juist dit onderwerp, dat er maar één monocausaal beeld van ongelimiteerde vrijhandel zou bestaan is de reden van mijn schrijverij op dit blog. Bij de vorige debatreeks in de Rode Hoed kreeg ik van Rottenberg niet de ruimte hier een aantal opmerkingen over te maken. Men was nog volstrekt met de kop in de globaliserinsgedachte terwijl die al lang dood was. Het leek al jaren zo dat er maar één monocausaal wereldbeeld de ware was. In 2006 had ik om voor een ander beeld te zorgen, samen met Greet Goverde en Joop de Koeijer een stuk over Henry A. Wallace van Daryll E. Ray voor de NAV vertaald. http://www.nav.nl/2006/02/landbouwbeleid-voor-de-eenentwintigste-eeuw/
Later heeft Niek Koning op 11-3-2006 te De Meern in een lezing over vrijhandel of geordende wereldhandel die geschiedenis nog eens uitvoerig uitgewerkt. http://www.nav.nl/2006/03/free-trade-of-managed-trade-wie-zijn-de-echte-multilateralisten/
Dus D66 liberals er zijn nog andere opties open. Aan u de keuze.
Op welke partij stemt Monique?
Monique's denken is een wijdverbreid standaarddenken onder melkveehouders. Ze wijzen massaal op de hoge kosten van productiemiddelen, quotum en grond. Daarbij beseffen ze onvoldoende dat hun hele financiering gebaseerd is op de waarde die daaruit voortkomt. Er is bovendien niemand die die prijzen dicteert, het zijn de boeren zelf die de prijs bepalen. Het zal mij niet verbazen dat daar de subsidiegelden voor aangewend worden. Het fiscale afschrijfsysteem maakt het nog aantrekkelijker.
Haar voorbeeld van stoppende subsidieontvangende hobbyboeren en de mogelijkheden die daaruit ontstaan om wel rendabel te kunnen produceren ondergraven direct de waarde, in euro's, van bedrijven die verder willen. Slapeloze nachten voor boer en bankier.
De quotumoverschrijdende boeren gokken veelal op de verrekeningsmethoden die er zijn binnen nationale quota. Percentage melkvetverrekening en onderschrijders.
Om te stellen dat boeren meer gaan produceren als prijzen dalen is meer te algemene tendens van schaalvergroting. Ze hadden nog meer geproduceerd als de prijs fractioneel hoger was geweest. Massa is kassa.
Het is nu eenmaal een kunstmatig in het leven gehouden bezigheid en terug naar het D66 voorstel van eigen benen doet vele benen breken.
Paul, Jacques Steenbergen van de Belgische Mededingingsautoriteit zei het zo:
"Eigenlijk is het opmerkelijk, je identificeert boeren niet met speculanten, maar ze gedragen zich in de markt veel meer als speculant dan de meeste industriëlen die we hier over de vloer krijgen."
Maar van D66 verwacht ik op geen enkel terrein enig heil. Ik vind dat een slappe club.
Ik zwalp heen en weer, ik ben jaren zelf boer geweest. Dat maakt het moeilijk stellingen in te nemen. Boeren zijn vaak slachtoffer, voor de handliggende zwarte schapen in een goedgelovige familie. Wees maar boer en ploeg maar voort. De beste stuurlui staan aan wal. Ik ontsnapte, bewust. Ik kan me anderzijds doodergeren aan hun kortzichtigheid, naiëviteit en koppigheid. Maar het is echter ook allemaal zo complex (geworden). Boer ben je, boer word je niet. Maar als je 't hebt, wat moet je dan, vandaag, morgen? Ik moet het toegeven, ik heb een haat-liefde verhouding met boeren.
"Make farming and farmers sexy again" las ik ergens. Lingerie aantrekken terwijl niemand kijkt, blijft een frustrerende bezigheid. We hebben elkaar nodig, misschien meer dan ooit. Meer begrip, zeer zeker, maar de boer moet ook uit zijn pijp komen. Sommigen doen het hier op Foodlog. Lovenswaardig. Hopelijk komen er meer. Boeren zijn met commodities bezig, de rest van de wereld met goods, services en experiences. Moet de boer al die economische facetten beheersen of mag de boer gewoon doen waar hij goed in is én willen al die anderen daar dan ook een faire prijs voor betalen? Weet dat boeren voor boeren verdorie al moeilijk genoeg is.