Er kwam op foodlog.nl de nodige kritiek los op hun stuk dat niet zou getuigen van kennis van de landbouw. Toch zitten ze in het parlement en doen ze er uitspraken over. De redactie vroeg Monique Vos, een Nederlandse melkboerin in de Duitse Eiffel, hoe zij naar het rapport kijkt. Ze is niet mals.Ik neem haar tekst ongekuist over omdat je er een heel pure boeren manier van denken in ziet.
Monique - @meelmuisje - Vos:
Vooral hier in de omgeving zijn er mensen met een baan die ernaast 20 tot 40 stuks vleesvee aanhouden, enkel en alleen voor de subsidies/hectaretoeslag. Dat geld ook voor een aantal kleine melkveehouders Gevolg: schrikbarend hoge landprijzen (schaarste) en lage vlees- en melkprijzen.
Als subsidies verdwijnen, houden deze "semi"boeren ook op en komt er niet alleen land vrij (waardoor landprijzen dalen naar een normalere prijs) maar zal ook het aanbod van vlees en melk gaan verminderen. Tenminste, als de overblijvende boeren niet teveel (gedwongen worden tot) groeien.
Het probleem bij boeren is dat, zodra ze minder gaan verdienen, ze steeds meer gaan produceren. Voorbeelden zat, zeker in Nederland. Hier hebben veel boeren ver, heel ver, over hun (maand)quotum gemolken voor 23 cent de liter. Overproductie-> lage prijzen.
Ik ben het ermee eens dat subsidies moeten verdwijnen. Maar er moet wel wat voor in de plaats komen.
Gerbrandy schrijft: Vorig jaar ging er zo’n 53 miljard euro - ruim een derde van het hele Europese budget – naar de boeren in Europa.
Hij vergeet er even bij te schrijven wat, vooral door de Nederlandse boeren, (13,66 miljoen euro voor Nederland) aan superheffingen is betaald.
Een jaar daarvoor was dat voor Nederland een superheffing van 41 miljoen. Ook quotum voor rechtstreekse verkoop van melk aan de consument is afgelopen jaar overschreden, boete ruim zes ton. (Ik zou zeggen dat is heel wat "belasting"geld!)
Gerbrandy schrijft: "Naarmate de quota’s worden afgebouwd en verlieslijdende boerderijen sluiten, komt er ruimte voor jonge boeren die intussen onafhankelijk van de overheid een gezond boerenbedrijf op kunnen bouwen". Hij vergeet daarbij "even" dat je als beginnende boer òf een niet!!!-verliesgevend bedrijf overneemt van ouders en/of familie, òf naar het buitenland vertrekt. Jonge boeren, vers van de MAS of HAS, met een paar miljoen euro op zak? Ken jij ze?
"De glas- en tuinbouwsector in Nederland is een goed voorbeeld van hoe het ook kan. Geen enkele cent inkomenssteun, maar wel marktleider en innovatief". Ja natuurlijk, van lucht kan je leven. Deze meneer Gerbrandy zou eens moeten weten: de tuinbouw in Nederland staat nog altijd op het randje van de afgrond. Ook zou hij een praatje kunnen maken met ondernemers als Jan Robben. Oftewel: wie gelooft er nog in sprookjes???
Gerbrandy schrijft: "Zo hecht de burger aan dierenwelzijn, maar koopt de consument nog gewoon de kiloknaller. Ook genieten we van rust, ruimte en groen op het platteland, zonder daar ergens entree voor te betalen. Maar boeren maken er wel kosten voor. Daar kan de overheid wél bijspringen."
En dan: "Voor D66 staat voorop dat een boerenbedrijf ook een bedrijf is, en dat er niet zoiets is als ‘boerengeld’. Het is belastinggeld".
Sorry hoor, maar als ik dit lees.....
"Geef ondernemers de ruimte zelf te bepalen op welke basis zij hun bedrijf willen ontwikkelen, met alleen een steuntje in de rug waar de markt echt niet werkt".
Net ervoor schrijft hij "D66 ziet de boer het liefst als ondernemer in een volwassen en toekomstgerichte sector. En ja, dat betekent ook dat je bedrijf failliet kan gaan".
Wat wil Gerbrandy nu eigenlijk?? Hij heeft de klok horen luiden maar weet overduidelijk niet waar de klepel hangt. Laat hem eens een tijdje ècht meelopen met een boer. Misschien dat hij dan in het vervolg weet waarover hij schrijft.
Landbouw verdwijnt zonder subsidie
Kort nadat ze me bovenstaande tekst had gestuurd wees Monique me op het pleidooi van Volkskrant journalist Ariejan Korteweg voor de Franse boer die op de Unesco lijst van Werelderfgoederen zou moeten. Het ging haar om deze passage:
In Nederland wordt dat Gemeenschappelijke Landbouwbeleid maar een saai onderwerp gevonden. Kranten schrijven er zelden over. En als ze dat al doen, dan is het vooral om te zeggen dat het een schande is dat Europa z’n goede geld uitgeeft aan een paar Franse geitenboertjes die nog met de hand melken.
Europa geeft 55 miljard euro per jaar uit aan landbouw. Dat is 44 procent van alle uitgaven. Ongeveer een kwart daarvan gaat naar Frankrijk. Geen wonder dus dat het onderwerp daar heel anders wordt beleefd. Mét Europese steun hebben veel Franse boeren het al moeilijk – in geen beroepsgroep ligt het percentage zelfmoorden zo hoog. Valt die steun weg, dan houdt ook de Franse landbouw op te bestaan.
Twee vragen
- Verstaat u deze boeren manier van denken?
- Zit Monique te dicht op het boerenleven of slaat ze de spijker op z'n kop?
Subsidies en markt(in)stabiliteit. En "hoe wil je anders een sociaal beleid voeren met enorm fluctuerende voedselprijzen"
Een aantal jaren geleden stond ik aan de zijlijn van het voetbalveld te praten met de vader van een ander voetballend jongetje. De teamleider was gevraagd of één van de jongens naar een ander team wilden omdat ze daar te weinig hadden.
"Dat moeten ze helemaal niet willen" zei de vader (ook een boer), "dit team loopt nu net lekker dus daar moeten ze niks aan veranderen!" Klinkt heel logisch, nietwaar?
Maar onze plaatselijke vereniging heeft iets van 20 jeugdteams van F-jes tot A's. Voortdurend komen er spelers bij midden in het seizoen of gaan er weg. Wat als 15 van die teams weigeren spelers af te staan voor andere teams?? Dan zijn de overige op eens met zijn vijven of even later met zijn twintigen per team.
Leuke vraag zou zijn voor die vader: als je niet wilt dat jouw team meehelpt problemen van andere op te lossen, wat doe je dan als de keeper, reservekeeper én nog drie anderen geblesseerd raken?
Veel van de stabiliserende effecten van subsidies zijn voor "intern gebruik".
In Amerika zijn zgn countercyclical subsidies - deficiency payments. Als de marktprijzen laag zijn zijn die hoger en vice versa. Lijkt heel sociaal voor de boeren. Maar voor "andere teams" zijn die verwoestend. Immers als er op de wereldmarkt overaanbod is wordt er meer subsidie uitgekeerd. En als er voedseltekorten zijn juist minder.
Dergelijke subsidies zijn juist sterk destabiliserend. Als ze werkelijk countercyclical zouden zijn dan zouden ze net andersom moeten werken.
Zo'n subsidiesysteem hebben wij in Europa niet gehad. Hoewel, de optelling van een >wisselende wereldmarktprijs< en >countercyclical marktbeleid< is een vaste marktprijs en dat hebben we in Europa juist wel lang gehad.