Geitjes zijn lief. Raja (3,5 jaar) ziet volgende week haar broers, zuster en kinders vermoord worden. Boeren worden weer boeven, al vonden we ze net zielig worden. De ministers Klink en Verburg zijn beulen die 'doodvonnissen' tekenen (zo zegt de krant het). En nu moet alle intensieve veehouderij het land uit.
Dat is het resultaat van de Q-koorts die Nederland in zijn greep houdt, net voor het aan de kant-en-klare Kerstmalen met Nieuw-Zeelandse kweekreerug gaat. Wild is immers wel te vertrouwen.
Ik gaf van de week Marianne Thieme gelijk. De beleidsmakers aan overheidszijde valt schuld te verwijten. Of het 'dood door schuld' is, is een kwestie van (on)vriendelijkheid in manier van zeggen. Q-koorts is niet zomaar besmetting. Het verspreidt zich gemakkelijk door de lucht, is gevaarlijk voor mensen die er flink en lang ziek van kunnen worden en waarvan de ziekte het immuunsysteem blijvend kan verstoren. Sommigen gaan er zelfs dood van. Dat is wat anders dan mond-en-klauw zeer of varkenspest. En jazeker, iedere geïnformeerde leek weet het inmiddels. Q-koorts komt ook gewoon in de natuur voor. It's dangereous out there. Dat zou het gedrag van de overheid een beetje kunnen vergoelijken. Natuurlijk is het gevaarlijk buiten. Altijd al geweest. En vroeger nog veel meer dan vandaag.
De boeren zijn niet zo schuldig. Zij wilden maatregelen en enten. Tussen hun verstandige droom en de daad stonden een vaccintekort, trappelende nieuwe en uitbreidendende geitenhouders, H1N1, alias de Mexicaanse Griep, en een overheid die liever geen paniek wou. In het laatste zat het probleem. Tis makkelijk 'n koe achterafin d'r kont te kijken. Maar het was niet handig want er waren teveel experts die het zeiden: dit kun je niet zomaar laten. Dan moet je oppassen. Een slimme politicus deelt dan het probleem. Dan heeft iedereen het gedaan. En zo is het ook. Wij eten al die beesten, drinken hun melk en eten hun kaas. Boeren houden ze en we vinden het wel best zo.
Nu is het uit de hand gelopen en zijn die lieve geitjes de stok om binnen afzienbare tijd ook de productie van onze dik 400 miljoen kippen en 20 miljoen varkens mee te slaan. Het land uit, roept een aanzwellende stem. Wie gaat ze dan houden, waar en wat gebeurt er dan?
Ministers zouden er goed aan doen het eens open te hebben over die simpele vraag: wat is verstandig en wat doen we, ook al weten we het niet precies? Da's politiek echt veel handiger en nog zinvol ook. Heel open. Dan zijn we eindelijk van het gewauwel af.
Niemand hoort meer dat er boeren staan te janken omdat hun gezonde geitjes worden vermoord en zomaar moeten worden weggegooid, terwijl het niet zou hoeven omdat het risico wel/niet aanvaardbaar is. Maar die afweging staat nu maatschappelijk buiten spel. Da's de echte doodzonde.
Hoe worden geiten in Nederland gehouden? Deze foto's stuurde een terzake kundige lezer me: binnen en een beetje open (ondenkbaar in varkens- of kippenhouderij). Had het nou helemaal gesloten moeten zijn?
Fotocredits: geit met fles, Maarten Dirkse
Dit artikel afdrukken
Dat is het resultaat van de Q-koorts die Nederland in zijn greep houdt, net voor het aan de kant-en-klare Kerstmalen met Nieuw-Zeelandse kweekreerug gaat. Wild is immers wel te vertrouwen.
Ik gaf van de week Marianne Thieme gelijk. De beleidsmakers aan overheidszijde valt schuld te verwijten. Of het 'dood door schuld' is, is een kwestie van (on)vriendelijkheid in manier van zeggen. Q-koorts is niet zomaar besmetting. Het verspreidt zich gemakkelijk door de lucht, is gevaarlijk voor mensen die er flink en lang ziek van kunnen worden en waarvan de ziekte het immuunsysteem blijvend kan verstoren. Sommigen gaan er zelfs dood van. Dat is wat anders dan mond-en-klauw zeer of varkenspest. En jazeker, iedere geïnformeerde leek weet het inmiddels. Q-koorts komt ook gewoon in de natuur voor. It's dangereous out there. Dat zou het gedrag van de overheid een beetje kunnen vergoelijken. Natuurlijk is het gevaarlijk buiten. Altijd al geweest. En vroeger nog veel meer dan vandaag.
De boeren zijn niet zo schuldig. Zij wilden maatregelen en enten. Tussen hun verstandige droom en de daad stonden een vaccintekort, trappelende nieuwe en uitbreidendende geitenhouders, H1N1, alias de Mexicaanse Griep, en een overheid die liever geen paniek wou. In het laatste zat het probleem. Tis makkelijk 'n koe achteraf
Nu is het uit de hand gelopen en zijn die lieve geitjes de stok om binnen afzienbare tijd ook de productie van onze dik 400 miljoen kippen en 20 miljoen varkens mee te slaan. Het land uit, roept een aanzwellende stem. Wie gaat ze dan houden, waar en wat gebeurt er dan?
Ministers zouden er goed aan doen het eens open te hebben over die simpele vraag: wat is verstandig en wat doen we, ook al weten we het niet precies? Da's politiek echt veel handiger en nog zinvol ook. Heel open. Dan zijn we eindelijk van het gewauwel af.
Niemand hoort meer dat er boeren staan te janken omdat hun gezonde geitjes worden vermoord en zomaar moeten worden weggegooid, terwijl het niet zou hoeven omdat het risico wel/niet aanvaardbaar is. Maar die afweging staat nu maatschappelijk buiten spel. Da's de echte doodzonde.
Hoe worden geiten in Nederland gehouden? Deze foto's stuurde een terzake kundige lezer me: binnen en een beetje open (ondenkbaar in varkens- of kippenhouderij). Had het nou helemaal gesloten moeten zijn?
Fotocredits: geit met fles, Maarten Dirkse
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 4 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 4 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lekker vaag stukje wel...
Ik ben er voor mezelf niet uit. Eeuwen lang leven we al samen met geiten, varkens, kippen en koeien, maar niet in deze verhouding. Als ik deze foto's bekijk word ik toch een beetje claustrofobisch. Zoveel dieren bij elkaar is inderdaad een enorme haard.
Toch ben ik er niet voor om te ruimen en voel ik meer voor de aanpak van de boer in het stukje van Raja. Brandhaarden bestrijden, goed monitoren. Ik geloof er namelijk niets van dat je Q-koorts elimineert door deze dieren massaal af te maken. Er ontsnapt er altijd eentje de dans. Zo zit de natuur nu eenmaal in elkaar.
Overigens ben ik groot geworden met geiten. Ze liepen bij ons door de keuken en kregen de fles. Nooit ziek geweest. Ik snap de boerentranen, de emotie. Ook, zoals gisteren de mensen in Oirschot, hoe zet ik mijn bedrijf voort. Is dit mijn ondergang?
Max, waar zit de vaagheid?
Dat geiten "binnen en een beetje open" worden gehouden zal vooral met het klimaat te maken hebben, en dan niet het klimaat waar ze in Kopenhagen een mooi afgerond en verstandig besluit over nemen.
Koeienstallen waren eerst veel meer gesloten, de oude grupstallen waren bedompte onderkomens. Koeien stonden hier bovendien aangebonden. Door de invoering van de loopstallen konden de koeien door de hele stal bewegen. Sinds een jaar of tien worden de zijwanden van de stal open gehouden om een frisser klimaat te hebben. Wel wordt er dan zgn windbreekgaas aangebracht.
Boeren worden weer boeven, staat in de derde regel. Bijzonder is dat het oordeel over boeren en dat over landbouw zo uit elkaar lopen. Uit alle onderzoeken blijkt dat boeren een goed imago hebben bij het publiek. Landbouw heeft een gemengd imago volgens mij. Boeren vinden dat de landbouw aan een bombardement van ongenuanceerde kritiek blootstaan. Maar bij het grote publiek zal het beeld vrij gemiddeld zijn. Reden waarom afzet van dier/milieuvriendelijke producten beperkt is denk ik.
De media spelen hierbij een rol. Nu zal ik tot mijn laatste snik volhouden dat de Nederlandse media tot de allerbeste ter wereld horen. Maar er is een wisselwerking tussen wat het publiek vindt en wat de media naar buiten brengen. Mijn stelling: als er geen MKZ, BSE en varkenspest was geweest dan zou er vrijwel geen aandacht besteed zijn aan het ruimen van drachtige geiten. (Wel aan mensen die ziek worden van Q-koorts).
Verrassend en opmerkelijk! Josien Kapma nam een deel van onze eerdere discussie (Jopie Duijnhouwer's twee sporenbeleid in dierhouderij: biologisch kleinschalig en grootschalig in gesloten flats op industrieterreinen) mee naar boerensite de Boerderij. Daar werd vanmorgen een opmerkelijk commentaar geplaatst door een biologische intensieve eierboer:
Twee sporen veehouderij ? Om hier een mening over te vormen vereist kennis van beide los van emotie juist in deze tijd wanneer emotie gevoed door media de boventoon voert. Op ons pluimveebedrijf hebben we ruim 10 jaar geleden gekozen voor twee verschillende manieren van produceren. Op twee locaties hebben we een bovengemiddeld groot gangbaar scharrelbedrijf op een locatie een biologisch kippenbedrijf. Destijds bewust gekozen voor de bio/locatie om veel redenen die je nu ook weer hoort. Nu na 10 jaar gaan we op de biolocatie over op gangbaar om de volgende redenen. De kwaliteit van de bioeieren legt het af tegen gangbaar, het ei wordt steeds witter en bevat veel te veel dioxine . Te veel uitval bij de biokippen door ziekte als gevolg van klimaat wormen slecht weer in de uitloop, slechter voer pikkerij etc. Het is wachten op een wakkere journalist die de bio ballon lek prikt. Er zijn nu reeds biobedrijven met 20 tot 30 duizend dieren, dit is levensgevaarlijk in kip dichte gebieden. Het voer komt reeds van heel de wereld en de biomest wordt gangbaar geexporteerd. Ook zo`n 80 procent van de eieren gaat de grens over. Dit alles hadden Ot en Sien niet kunnen bedenken en verwachten de bio consumenten niet.
Jopie is overigens zelf heel duidelijk: voor hem alleen kleinschaligheid. Dat kun je overal in de wereld rond bevolkingscentraties herhalen.