Maar neem het me niet kwalijk, want ik was het niet van plan. Ik zei het gisteren al, ik was zelfs van plan me er helemaal niet mee te bemoeien. Trouw startte de discussie over de affaire 'kadaverton' van Varkens in Nood en werd door de organisatie reeds gevraagd z'n rekenwerk over te doen. Toen ik er gisteren toch iets over zei, wilde ik slechts wijzen op onverbeterlijk effectbelust gedrag dat de organisatie buiten spel plaatst. Zelfs als'ie wel met relevante informatie komt.
Ik kreeg hier klachten, want Varkens in Nood reageerde hier tenslotte uitgebreid. Zo kwam het dat ik toch even in de cijfers dook. De conclusie daaruit is duidelijk: er moet echt wat gebeuren aan het rekenonderwijs in Nederland.
Terwijl ik hier beweerde dat Varkens in Nood door de mand was gevallen, stelde Leon Varitimos hier gisteren dat zijn organisatie niet door de mand was gevallen. Het percentage dode biggen zou tussen 2003 en 2008 zijn gestegen van 13,8 tot 14,8%. Wat Leon vergeet te vertellen of niet heeft gezien, is de ontwikkeling van het aantal levende dieren dat de eindstreep tot het slachthuis haalt. Dat neemt
De conclusies zijn op z'n zachtst gezegd opmerkelijk: de biggensterfte neemt sterk af in relatie tot het toenemende aantal geboortes.
Je vraagt je af waarom varkensboeren dergelijke cijfers zelf niet vol trots aan de kranten melden. Ze grenzen namelijk bijna aan het ongelofelijke.
Mocht Varkens in Nood m'n spreadsheetje met de onderliggende formules willen, dan stuur ik die natuurlijk met alle plezier even toe. Hieronder een screenshot van de uitkomsten. Ze spreken voor zich.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 4 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 4 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Dick@ Dank voor het cijfermateriaal. Ik moet zo weg en zal het vanavond beter bestuderen. Maar "%groei dood" en "dode biggen", zou je die cijfers voor een simpele rekenaar zoals ik, kunnen verduidelijken. Ik vind het niet schokkend, ik ben blij dat de omstandigheden kennelijk beter zijn.
Met dank, Florine
@Dick, het zijn nog steeds veel dode biggen in percentages. Meer dan bedrijfsongevallen in fabrieken en in de bouw. Hoeveel dode biggen zouden varkens zeg zo'n 100 jaar geleden hebben gehad in een heel producerend leven?
Florine, mag ik je er op wijzen, dat bovenstaande vergelijking bizar en onkies is ? Jij vergelijkt bedrijfsmatige uitval bij het kweken van varkens met bedrijfsongevallen van mensen ? Is er ook iets verkeerds met het feit dat procentueel meer varkens geslacht worden dan mensen ?
En wat je eerder schreef: “Al zou het een incident betreffen, dan nog geeft het aan hoe mis de stand van zaken is in de varkensfokkerij.”
Florine, leg dàt eens uit. Ik snap dat niet. In hoeverre is hier een exces of incident een symptoom ?
Maar ik heb een duurzaam technische oplossing voor je, hoor ! Kijk maar hier
ps.
Niet grappig was (is ?) het feit dat Organon Oss middels de actie ‘Moeders voor moeders’ uit de urine van zwangere vrouwen een groeihormoon voor hogere worpen bij zeugen distilleerde.. Niets mis mee, maar het was wel een beetje de boel bedonderen.
Je vindt het niet schokkend?!?! Florine, dat is opmerkelijk. Nee, ik wil niets interpreteren. Ik wil mensen even zelf naar de cijfers laten kijken. Waar het om gaat is de verhouding tussen de groei in het aantal biggen dat de eindstreep haalt (='% groei gezond') en het aantal dat als big (bij geboorte, voor het spenen of daarna) doodgaat en de slachtfase niet haalt (='% groei dood').
Die verhouding was .74/2.94 in 2003 en werd .66/3.73 in 2008 via tussenfasen waarin zelfs 1.16/2.25 voorkwam. Het hele reeksje ziet er als volgt uit:
2004: 0,25170068
2005: 0,918918919
2006: 0,473469388
2007: 0,222011385
2008: 0,1769437
Er zit dus een rare piek in 2005 en 2006, terwijl 2007 en 2008 een duidelijke verbetering aangeven ten opzichte van 2003 bij - nota bene - een stijging in worpgrootte van 10% per zeug. De cijfers laten dus precies het omgekeerde zien van wat Varkens In Nood beweert.
Ik snap alleen niets van de piek en zou willen weten welk geweldig nieuws ten grondslag ligt aan de afgenomen in plaats van gestegen sterfte. Kennelijk zijn de varkensvermeerderaars ergens in geslaagd maar zijn ze vergeten dat aan het publiek te melden.
Hans/Marieke/Guillaume, zullen we ons aan de feiten houden en 'ns kijken wat van daaruit op te bouwen en te concluderen valt?
Enne, Florine, 'het zijn nog steeds veel dode biggen in percentages', daar trapte dus ook Trouw aanvankelijk in. Weinig van heel veel, voelt nog steeds als heel veel. Weet jij hoe groot de humane zuigelingensterfte in de wereld is? Het is schrikken, zeker als je zou corrigeren voor het feit dat wij zoogdieren zijn die gemiddeld nauwelijks meer dan 1 jong per keer baren.
Kijken we naar kinderstrefte in het Westen, dan is die op dit moment 8 (op 1000). Corrigeren we voor worpgrootte (x 12), dan ligt onze Westerse kindersterfte op 9,6% in vergelijking tot varkens. Volgens de statistieken van Agrovision ligt die op 12,9% (ik neem de biggen na het spenen). Kijken we naar het wereldgemiddelde (81 kinderen op 1000), dan schrik je je pas compleet wild hoe goed varkenshouders het doen. Ik reken het maar niet voor om het niet al te grotesk te maken.
Nogmaals: dat alles laat onverlet de terechte vraagstelling van Varkens in Nood. Varkens verdienen een goed lot. De vraag is alleen of dat te behalen is via een nadruk op lagere sterftecijfers.