Geweldig nieuws. In principe in ieder geval. Er bestaan plannen voor een agrocentrum waarin varkensstallen, een bio-energiecentrale, een slachterij en toeleverende bedrijven onder 1 dak gaan samenwonen.
Milieudefensie schijnt tegen te zijn als het gaat om gesloten varkensbedrijven die minstens 900 zeugen, 2.600 biggen en 6.300 vleesvarkens huisvesting bieden. 10.000 varkens dus. In een zgn. comfort class stal. Het meeste luxe wat er op dit moment is. Transport naar het slachthuis is niet meer nodig, dus het is heel veel diervriendelijker. Eindelijk verwerking van de mest tot energie die meteen weer gebruikt kan worden. Boeren moeten nu een paar tientjes per kuub mest bijbetalen voor de vruchtbare mest die ze kwijt moeten. In dit geval krijgen ze er geld voor en wordt het nuttig gebruikt. Zo komt er meer geld vrij dat misschien wel gebruikt kan worden voor een nóg mooiere dood voor de dieren.
Hoe kan Milieudefensie in 's hemelsnaam tegen zijn? Ik denk dat het de onwennige gedachte is. Misschien moeten we weer even helemaal opnieuw beginnen om het publiek - Milieudefensie is wellicht niet wijzer, maar ik weet het niet zeker; zou het om Wakker Dier of haar politieke arm de PvdD gaan, dan twijfelde ik niet - te laten zien hoe ideaal varkensflats zijn. Heel nieuwe. Prachtige glazen pyramides, meerdere lagen (schaduw naar het centrum van het bouwwerk), te openen ramen. Bakken met vervangbare aarde, zodat varkens eindelijk een hoge gezondheidsstatus kunnen hebben, net als kippen. Bosschages daarin.
Dat gebouw moet middenin de stad. De zelfslachtende slager ernaast.
Het eetafval van de hele buurt gaat weer naar die beesten. Volkomen CO2-neutraal.
De mensen kunnen de dieren tevreden zien knorren. Zullen alleen nog die dieren willen eten, want dan weten ze tenminste wat ermee gebeurt is. Ze zullen er misschien zelfs wel wat meer voor willen betalen. Vanwege die zekerheid en de sympathie met 'hun' beesten in die superdeluxe, heel veel luxer dan bio met uitloopje 'comfort class stal' die de heruitvinding van de middeleeuwse stad in de 21e eeuw is.
En daarna kan het: prachtige bouwwerken met gelukkige varkens, tevreden consumenten in duurzame CO2-neutrale, hun varkens mestende hollandse steden.
Het is een exportproduct. Een modern middeleeuws Wereldwonder. Wég met die platte 'varkensflats' (wie durft het woord daarvoor nog te misbruiken?) op ons laatste stukjes niet beeldvervuild platteland. In de stad. Daar hoort het varken en daar kan het gelukkig zijn. Heel zichtbaar, als onze eeuwenoude vriend die leeft van het eten dat wij niet meer blieven. Dát is het varken.
Snappen jullie Milieudefensie nog? Ga de straat op, eis je stadsvarken.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 4 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 4 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Dit idee is niet van mij, maar van de meest creatieve varkensboer die ik de afgelopen jaren heb leren kennen: Kees Scheepens uit Best. Zijn vrouw en hij werken kleinschalig met een ander soort varken. Je kunt dus raden dat er ook een beetje van mijn eigen sausje in dit verhaal zit.
Maar lieve mensen, laten we nou toch weer eens gaan begrijpen dat het varken een dier voor stadsmensen is. Altijd geweest. Pas verbannen uit de stad toen de varkenskotten achter de huizen en eethuizen verboden werden. Daarmee werd een keten van duizenden jaren goede samenleving met het varken doorbroken.
Het varken hoort niet op het platteland in platte varkensplets.
Waarom dan niet pleiten voor huisvarkens voor mensen die varkens willen eten? Als hond, kat, kanarie, konijn en cavia mogen, dan zou je dat voor een varken net zo goed moeten kunnen organiseren. In plaats van suffe kinderboerderijen: varkentjes die in de herfst naar het slachthuis om de hoek gaan. Heb je meteen het kleinschalige, de directe productconfrontatie en de educatie te pakken.
Het lijkt mij dat naar zo'n geclusterde totaalveehouderij enórm veel aan-en-afrijdend vrachtverkeer nodig is. Ik zou er niet graag in de buurt wonen...
Inderdaad, Lizet. Of een ander oud instituut herstellen: de huisslachter. Dat hadden de Belgen moeten doen toen gezinnen daar kippen kregen om duurzaam het huisvuil weg te laten werken.
Maar je eigen kip slachten is natuurlijk niet leuk. Het idee was niet af.
In het bericht staat dat de centra in Groningen en West-Brabant komen, helemaal niet in hartje Parijs. Verder betwijfelen of die belofte van mileuvriendelijkheid wel klopt. Ze hebben er een halve dag vrij voor meoten nemen, dus het is ze menens.