Afgelopen tijd kreeg ik hier een paar keer op m'n lazer omdat ik Nederlanders huichelaars en schijnheiligerds noemde. Ze zeggen immers wel dat ze bio en diervriendelijk vlees willen, maar ze kopen het niet.
Van Peter Veldhuijzen kreeg ik deze link naar een verhelderend marktonderzoek van Postbank toegestuurd. Nederlanders blijken wel eerlijk, als je ze maar vraagt wat ze willen betalen. En dan weet je het ook meteen. 80% van onze bevolking haakt al af als bio 5% duurder is dan gangbaar.
Dat verklaart veel: we zijn wél eerlijk en willen graag voor een dubbeltje op de eerste rij zitten. Een biokipfiletje zit zelfs bij AH al zomaar op een procent of 600 meer vergeleken bij de dagelijks wel ergens knallende bodemaanbieding. Een lastig parket dus, tenzij je bio flink subsidieert of de boer verder uitknijpt. Dat laatste zal resulteren in nog minder bioboeren in Nederland.
Als Postbank - en echt, al bravo voor dit verhelderende onderzoek! - nou de volgende keer eens vroeg hoeveel mensen bereid zijn om meer te betalen als iets een beetje, heel wat en heel veel lekkerder is? Uiteraard, met voorbeelden in de mond erbij.
Kunnen wij de voorbeelden van echte in Nederland verkrijgbare producten noemen die consumenten wel de prijsmoeite waard vinden? Wie weet pakt Postbank het echt op.
Dit artikel afdrukken
Van Peter Veldhuijzen kreeg ik deze link naar een verhelderend marktonderzoek van Postbank toegestuurd. Nederlanders blijken wel eerlijk, als je ze maar vraagt wat ze willen betalen. En dan weet je het ook meteen. 80% van onze bevolking haakt al af als bio 5% duurder is dan gangbaar.
Dat verklaart veel: we zijn wél eerlijk en willen graag voor een dubbeltje op de eerste rij zitten. Een biokipfiletje zit zelfs bij AH al zomaar op een procent of 600 meer vergeleken bij de dagelijks wel ergens knallende bodemaanbieding. Een lastig parket dus, tenzij je bio flink subsidieert of de boer verder uitknijpt. Dat laatste zal resulteren in nog minder bioboeren in Nederland.
Als Postbank - en echt, al bravo voor dit verhelderende onderzoek! - nou de volgende keer eens vroeg hoeveel mensen bereid zijn om meer te betalen als iets een beetje, heel wat en heel veel lekkerder is? Uiteraard, met voorbeelden in de mond erbij.
Kunnen wij de voorbeelden van echte in Nederland verkrijgbare producten noemen die consumenten wel de prijsmoeite waard vinden? Wie weet pakt Postbank het echt op.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Op het moment geen. Hoezo.
Robin, in wat voor handel zit jij?
Ik vind het maar een raar verhaal.
Normaal gesproken berekent een bedrijf gewoon haar kostprijs. En dat is dan een optelling van inkoopprijs en bijkomende kosten als transport. In centen dus. En pas daaroverheen gooi je een winstmarge. Uiteraard is dat een percentage. Bij een kostprijs van 10 euro heb je namelijk veel meer kapitaal nodig dan iets dat maar een kostprijs van 2 euro heeft. Je wilt een rendement over die 10 euro, niet over "een broodje kaas".
Het kan best zijn dat bedrijven een hogere marge berekenen als ze denken "dat het kan". Redelijk normaal ook in niche-markten.
Ik vind het dus maar een gammel verhaal.
@Dick
Nee, maar dat kan de lokale firewall of proxy zijn. Die is tamelijk brak.
Voor alle duidelijkheid, ik ga akkoord met de Klootwijk's stelling "Tussenhandelaren en winkeliers hadden er hun gebruikelijke percentages al bovenop gezet. Zij verdienen zo meer aan een product van de zogenoemde eerlijke handel, fair trade, dan aan gewone producten."
Ik heb het hier zelf ook al vaker betoogd. Lees o.a. de comments bij het artikel, waar Dick en ik tot 'sombermannen' werden gepromoveerd door Klootwijk.
Ik trek partij (dus ben in deze 'vooringenomen') voor diegenen die aan het begin van de keten staan. In 1992 rekende een econoom in Vlaanderen voor: een pakje koffie moest toen 240 frank (6 gulden) kosten ipv 80 frank (2 euro), wilde je koffieboeren een bestaansminimum garanderen, vergelijkbaar met een overlevingsloon in Europa.
Zoals vandaag de economie is geörganiseerd, is er geen denken aan, dat dit zal gebeuren. Het is een procentendiscussie. Al komen we er niet veel verder mee, wanneer niemand weet naar wie welke grootte-orde aan procenten gaan.
Wanneer ik ook hier broodrellen voorspel, klets ik niet uit mijn nek. Al moet ik het dringend eens gaan documenteren.