Aardappelboeren vragen om hulp omdat hun akkers onder water staan. Ze hebben schade en hun bedrijven dreigen failliet te gaan. Een boze ondernemer van een gewoon voedingsmiddelenbedrijf mailde ons: mag ik nou ook schadevergoeding vragen als Brexit doorgaat?
De ondernemer exporteert voor een groot deel naar Engeland. Bij een Brexit vreest hij een deel van zijn omzet naar dat land te verliezen.
In de Limburger vraagt boer Johan Geraats om hulp. Zijn aardappeloogst is naar de Filistijnen. Ik trok hem na. Hij ontvangt ruim €40.000 subsidie. Zelfs als hij niet één aardappel poot. Toch is er die klacht: ik ga failliet, daarom heb ik hulp nodig.
Er zijn boeren in vergelijkbare situaties die enkele tonnen landbouwsubsidie krijgen. Alleen maar omdat ze hectares landbouwgrond hebben. Een hectare landbouwgrond is in Nederland gemakkelijk €50.000 waard, terwijl aardappelen ook in goede jaren maar weinig opbrengen. Ze zijn dus prima verzekerbaar. Boeren spreken over 'tonnen en miljoenen schade', maar eigenlijk weten ze hun risico niet te spreiden en laten ze het er op aankomen.
Onze meelezende ondernemer is er een beetje boos over. Hij schrijft:
Staatsscretaris Van Dam kan weer schade gaan regelen, dit keer voor de aardappelboeren. Het is te nat.
Ik ga hem ook om een schaderegeling vragen.
Voor de Brexit.
Mijn grote klanten zitten in Engeland.
Daar wordt import duurder voor natuurlijk.
Dus….
Geachte staatssecretaris,…………….
Ik snap hem wel. Die boer had best een slecht weer verzekering af kunnen sluiten, maar verdomt dat. Brexit is een ander geval. De politiek verpest het voor onze 'gewone' ondernemer en laat hem met de gebakken peren zitten omdat er geen verzekeringen tegen politiek falen zijn.
Boeren snappen echter niets van onze lezer. Google maar eens op wateroverlast + aardappelen. Als er wat is, bellen ze de minister om hulp. Wat moet Van Dam, de bewindsman die er iets over moet beslissen, nou doen met goed fatsoen? Als hij boer Johan helpt, moet hij immers ook andere boeren met nog heel veel meer landbouwsubsidie helpen.
Dit artikel afdrukken
In de Limburger vraagt boer Johan Geraats om hulp. Zijn aardappeloogst is naar de Filistijnen. Ik trok hem na. Hij ontvangt ruim €40.000 subsidie. Zelfs als hij niet één aardappel poot. Toch is er die klacht: ik ga failliet, daarom heb ik hulp nodig.
Er zijn boeren in vergelijkbare situaties die enkele tonnen landbouwsubsidie krijgen. Alleen maar omdat ze hectares landbouwgrond hebben. Een hectare landbouwgrond is in Nederland gemakkelijk €50.000 waard, terwijl aardappelen ook in goede jaren maar weinig opbrengen. Ze zijn dus prima verzekerbaar. Boeren spreken over 'tonnen en miljoenen schade', maar eigenlijk weten ze hun risico niet te spreiden en laten ze het er op aankomen.
Onze meelezende ondernemer is er een beetje boos over. Hij schrijft:
Staatsscretaris Van Dam kan weer schade gaan regelen, dit keer voor de aardappelboeren. Het is te nat.
Ik ga hem ook om een schaderegeling vragen.
Voor de Brexit.
Mijn grote klanten zitten in Engeland.
Daar wordt import duurder voor natuurlijk.
Dus….
Geachte staatssecretaris,…………….
Ik snap hem wel. Die boer had best een slecht weer verzekering af kunnen sluiten, maar verdomt dat. Brexit is een ander geval. De politiek verpest het voor onze 'gewone' ondernemer en laat hem met de gebakken peren zitten omdat er geen verzekeringen tegen politiek falen zijn.
Boeren snappen echter niets van onze lezer. Google maar eens op wateroverlast + aardappelen. Als er wat is, bellen ze de minister om hulp. Wat moet Van Dam, de bewindsman die er iets over moet beslissen, nou doen met goed fatsoen? Als hij boer Johan helpt, moet hij immers ook andere boeren met nog heel veel meer landbouwsubsidie helpen.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Van Dam moet uitleggen dat de overheid niet verantwoordelijk is voor schade die goed te verzekeren is. Net zoals de Nederlandse overheid niet aansprakelijk is voor beslissingen van Britse burgers. Misschien dat hij meteen kan vermelden dat wie niet tegen risico's kan, beter geen ondernemer kan worden.
Zo heilzaam is die Brede Weersverzekering niet. Algemeen wordt maar 40% van de gewasschade uitgekeerd.
Piet, als je 100% van de risico's wilt afdekken worden de kosten te hoog, bovendien is het niet nodig. Een verstandig mens verzekert de risico's die hij niet zelf kan dragen.
Tamelijk genant zo'n "collega"-boer met 500 ha aardappelen die om hulp vraagt omdat er een kwart verloren is. (Vorig jaar had ik dat ook in peen en mij hoorde je niet.). Kortom; Hij heeft zijn risico's niet goed onder controle zoals Henric, stelt. Op Boerderij.nl heb ik na lange tijd afwezigheid ook iets van gemeld dat dat raar is dat die boer dat doet. Het is weer zo lomp in de beeldvorming. Het is verzekerbaar en zelfs dan heb je 30% eigen risico. Bij Vereinigte Hagel is het anders dan Agriver, waar ik verzekerd ben qua systematiek, maar bij de eerste is de premie veel hoger. Het moet uit de lengte of de breedte komen. Uiteraard gun ik hem een goede oogst, maar als je je zaak niet op orde hebt, ga je maar zoals ieder ander op de fles. Boeren hebben ook geen medelijden met werknemers van V&D en omgekeerd. Dit is zo dom.
Even globaal rekenen n.a.v wat ik lees in de Limburger; 500 ha aardappelen. De broers stellen jaarlijks 27000 ton aardappelen af te leveren. De heren zullen hun aardappelen vnl op contract hebben bij een fritesfabriek. Stel een contractmiddenprijs van 15 cent per kg over het hele seizoen. Dat maakt ca 4mlj euro bruto. Bruto ruim 8000 euro per hectare bij die prijs. Daar kun je het goed voor doen. De prijs per kilogram zal wel lager zijn, 12 cent ofzo. Ligt aan ras, grond en andere condities. Bij die prijs is de bruto-opbrenst 6400 euro/ha.
Als de broers 40000 euro subsidie ontvangen schat ik dat ze 100 hectare eigen grond hebben, waar overigens niet jaarlijks aardappelen geteeld worden Er is dus voor 450 ha grond nodig via losse pacht tegen een redelijk forse prijs p/ha. (€1000,--/ha ? of Meer?) Overigens zullen de lasten op die 100 ha eigen grond ook hoog zijn, omdat er geleend is omdat er waarschijnlijk grote schuren aanwezig zijn voor die 27000 ton om op te slaan. Er zal een groot duur machinepark zijn. Als men 500 ha heeft is dat vooral de laatste 10 jaar ontstaan. Bedrijven met zulke grote schaal voor de Nederlandse situatie zijn vooral de laatste 10 jaren ontstaan. Dat zie je in alle sectoren; glas, melk, intensief, akkerbouw.... Daarmee nemen de risico's toe voor de plankgasondernemer en bank.
Er is dus bij de bank om dit mogelijk te maken nogal geleend. Rente en aflossing. Personeel. Variabele kosten zoals bemesting, chemie, brandstof, overige verzekeringen. Plantgoed is vaak duur per hectare. Nou.... dan gaat het hard. Men kan dus, zo ik lees, het risico van eens in de zoveel tijd 30% eigen risico niet aan bij een Brede Weersverzekering. Met 500 ha over 70 percelen over een halve provincie verspreid lijkt me dat eigenlijk ook overbodig om die af te sluiten omdat die verspreiding al voor voldoende weersrisicospreiding zorgt.
Maar je moet wel je risico's kennen m.b.t. grond en grondsoort en wateraanvoer en waterafvoer. Bij ons in de polder op zeeklei is dat toch makkelijker in te schatten, te bufferen, zelfs bij extremen. In sommige streken van het land moet je eigenlijk geen aardappelen willen telen, vanwege zulke risico's.
De afspraken met de fritesfabrieken zijn vaak niet zodanig dat je over de jaren veel spek op de botten kan creëren. Je moet immers ook constant investeren in machines, Met die toename in extreme buien wordt dat steeds lastiger.