Hans Pollemans deelt het genot van een eigen vijgenboom. Met een winterharde vijg kan dat namelijk ook bij ons prima.
In de betere groentenwinkel vind je mooie importvijgen, overrijp en duur, en soms meer dan een euro per stuk. Dat kan veel en veel goedkoper. Want een winterharde vijgenboom is een prachtstruik of boom met hoge opbrengst. Groeit als onkruid, en levert een vrucht waar je culinair heel veel mee kunt doen.
De boom groeit snel uit. Niet te vergelijken met de notenboom, of nog erger de olijvenboom, die in het kader vallen van ‘boompje groot, plantertje dood’. De onze heeft geen dikke stam omdat we er een struikboom van hebben laten groeien aan de zuidkant van ons huis. Elk jaar groeien de vruchtdragende takken tussen de een à twee meter.
Snoei- en plukplan
Dat vraagt om een slim snoei- en plukplan. De jonge vijgen worden in twee jaar groot. Omdat de kleintjes aan de uiteinden van de nieuwe takken zitten, zou je met een jaarlijkse snoei de oogstbare hoeveelheid sterk verminderen. Dat dwingt je dus tot een tweejaarlijkse snoei-cyclus, waarbij je het ene jaar veel en het volgende jaar wat minder oogst. De gele streep op de bijgaande afbeelding geeft de tweejaarlijkse snoeilijn aan. De kleine jonge vijgen kunnen goed tegen vorst. Er zullen er wat afvallen, maar de meerderheid van de kleintjes geraken de zomer daarop op je bord.
Een goed wintervast boompje dat ik kan aanbevelen is de Bornhol Diamand. Voor 10-15 euro haal je een boel plezier in je tuin.
Naast veel plezier biedt de boom ook een minder leuke eigenschap. Knip je een tak of trek je een blad er af, dan vloeit onmiddellijk een melkachtig op latex lijkend sap uit de wond. Pas op voor contact met huid en ogen. Ga je snoeien, zorg dan voor volledige lichaamsbedekking. Draag dus niet enkel een vijgenblad, maar zorg voor veiligheidsbril, pet en handschoenen. Gemorst sap op de huid dat ook nog aan zonlicht wordt blootgesteld, veroorzaakt een fytofototoxische reactie met erg vervelende irritatievlekken, die pas na 2-3 weken verdwijnen. Ze laten zelf na langere tijd nog een witte vlek door pigmentverlies na. Ik spreek uit ervaring.
Zodra de vrucht groenbruin licht verkleurt, - die wordt niet zo paars als de mediterrane vijgen -, en zacht aanvoelt, kan hij geplukt worden. Wil je ze wat rijper, leg ze binnen op de vensterbank in het zonlicht. De smaak is prima, maar de vijg leent zich vooral voor verdere culinaire verwerking.
Vijgenjam en vijgencompote
Snij de vijgen in stukken (laat de groene huid er aan) en kook er jam van. Kilo-verhouding vijgen op suiker, 1:0,65. Wel er bij blijven om in te roeren en een koud bordje in de buurt om de viscositeit te controleren. Loopt bij het recht houden van het bord de druppel er trager af en stopt die, dan is de jam klaar.
Op basis van dit recept, kun je met grovere stukken een heerlijke vijgencompôte maken, die zich samen met een uiencompôte prima laten serveren bij een overheerlijke, duurzame foie van canard of van oie! Of ’s winters bij wildpaté..
Maak je uiencompôte, dan is een flinke scheut (inkoken nadien) Chateau d’Yquem aan te bevelen. Zelf kopen we wegens geldgebrek de veel goedkopere Monbazillac bij een Belgische supermarché.
Warme vijgen
Gratineren zorgt voor een prachtig mediterraan gerecht. We gaven het zelf een creatieve draai.
Snij het teutje van de vijg af en snij die overlangs in twee. Leg de vijghelften op de rug in een ovenvaste schaal(tje). Giet voorzichtig in de kleine uitholling midden in de vijg wat balsamico; ik doe dat met een grove injectiespuit. Giet daarna over de vijgen een beetje olijfolie, en giet ook een klein plasje op de bodem. Leg op elke vijg een stuk blauwader kaas, camembert, maar geen aardappelmeelkaas uit een strooizakje!
Zet de schaaltjes een hete oven en gaar de vijgen even goed door, maar laat de kaas niet verbranden. Gewoon door het raampje volgen tot ze goed lijken. Doop met stokbrood de saus op die overblijft en drink er een glas fruitige rode wijn, of een wat vettere witte bij, maar bepaal je keus voor de wijn door de kaas die je gebruikt.
Fotocredits: Hans Pollemans
Dit artikel afdrukken
De boom groeit snel uit. Niet te vergelijken met de notenboom, of nog erger de olijvenboom, die in het kader vallen van ‘boompje groot, plantertje dood’. De onze heeft geen dikke stam omdat we er een struikboom van hebben laten groeien aan de zuidkant van ons huis. Elk jaar groeien de vruchtdragende takken tussen de een à twee meter.
Snoei- en plukplan
Dat vraagt om een slim snoei- en plukplan. De jonge vijgen worden in twee jaar groot. Omdat de kleintjes aan de uiteinden van de nieuwe takken zitten, zou je met een jaarlijkse snoei de oogstbare hoeveelheid sterk verminderen. Dat dwingt je dus tot een tweejaarlijkse snoei-cyclus, waarbij je het ene jaar veel en het volgende jaar wat minder oogst. De gele streep op de bijgaande afbeelding geeft de tweejaarlijkse snoeilijn aan. De kleine jonge vijgen kunnen goed tegen vorst. Er zullen er wat afvallen, maar de meerderheid van de kleintjes geraken de zomer daarop op je bord.
Een goed wintervast boompje dat ik kan aanbevelen is de Bornhol Diamand. Voor 10-15 euro haal je een boel plezier in je tuin.
Naast veel plezier biedt de boom ook een minder leuke eigenschap. Knip je een tak of trek je een blad er af, dan vloeit onmiddellijk een melkachtig op latex lijkend sap uit de wond. Pas op voor contact met huid en ogen. Ga je snoeien, zorg dan voor volledige lichaamsbedekking. Draag dus niet enkel een vijgenblad, maar zorg voor veiligheidsbril, pet en handschoenen. Gemorst sap op de huid dat ook nog aan zonlicht wordt blootgesteld, veroorzaakt een fytofototoxische reactie met erg vervelende irritatievlekken, die pas na 2-3 weken verdwijnen. Ze laten zelf na langere tijd nog een witte vlek door pigmentverlies na. Ik spreek uit ervaring.
Zodra de vrucht groenbruin licht verkleurt, - die wordt niet zo paars als de mediterrane vijgen -, en zacht aanvoelt, kan hij geplukt worden. Wil je ze wat rijper, leg ze binnen op de vensterbank in het zonlicht. De smaak is prima, maar de vijg leent zich vooral voor verdere culinaire verwerking.
Vijgenjam en vijgencompote
Snij de vijgen in stukken (laat de groene huid er aan) en kook er jam van. Kilo-verhouding vijgen op suiker, 1:0,65. Wel er bij blijven om in te roeren en een koud bordje in de buurt om de viscositeit te controleren. Loopt bij het recht houden van het bord de druppel er trager af en stopt die, dan is de jam klaar.
Op basis van dit recept, kun je met grovere stukken een heerlijke vijgencompôte maken, die zich samen met een uiencompôte prima laten serveren bij een overheerlijke, duurzame foie van canard of van oie! Of ’s winters bij wildpaté..
Maak je uiencompôte, dan is een flinke scheut (inkoken nadien) Chateau d’Yquem aan te bevelen. Zelf kopen we wegens geldgebrek de veel goedkopere Monbazillac bij een Belgische supermarché.
Warme vijgen
Gratineren zorgt voor een prachtig mediterraan gerecht. We gaven het zelf een creatieve draai.
Snij het teutje van de vijg af en snij die overlangs in twee. Leg de vijghelften op de rug in een ovenvaste schaal(tje). Giet voorzichtig in de kleine uitholling midden in de vijg wat balsamico; ik doe dat met een grove injectiespuit. Giet daarna over de vijgen een beetje olijfolie, en giet ook een klein plasje op de bodem. Leg op elke vijg een stuk blauwader kaas, camembert, maar geen aardappelmeelkaas uit een strooizakje!
Zet de schaaltjes een hete oven en gaar de vijgen even goed door, maar laat de kaas niet verbranden. Gewoon door het raampje volgen tot ze goed lijken. Doop met stokbrood de saus op die overblijft en drink er een glas fruitige rode wijn, of een wat vettere witte bij, maar bepaal je keus voor de wijn door de kaas die je gebruikt.
Fotocredits: Hans Pollemans
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Herfst toepassing voor Hollandse vijgen nu het buiten koud wordt. Met Tomme de Savoye en Schinkenspeck.. Maar vele alternatieven mogelijk: stukje gewone kaas, restje rauwe, gekookte of gerookte ham. na inkwasten met olijfolie wat grof gemalen peper er op.
Pas op. Aan zo’n schaaltje heb je een volledige maaltijd met wat brood er bij. Is relatief zwaar.
We halen, vrees ik, deze week er de laatste af..
# Allen
Voor de liefhebbers van koken hier 12 recepten van ‘femme actuele’ voor vijgen.
Dat vertaal je best als ‘Vrouw van Vandaag’.
Dat zijn er die met haar naaldhakken stevig in de deze tijd staat, omdat ze ook kunnen koken,natuurlijk…
Hoop dat jullie het Frans als taal niet ‘lieten vallen’ op school, want het kan zijn dat er eerst een pop-up komt, en als je daar boven op ziet staan ‘Cliquez ici pour accéder au site’, dan klik je daar op en is tie foetsie.
Dat is dus geen knop om de recepten te downloaden..
Het leuke is, dat er niet alleen de paarse mediterrane vijgen in voorkomen maar ook de ‘onze Hollandse’ met groene schil en rood hart.
En het zijn zeker zeer creatieve, maar ook goed uitvoerbare recepten, waar je zelf niet op komt…
Bon appétit
Tof, Ria! Meteen opgezocht en afgedrukt. Voorlopig laat ik ze nog maar even hangen en door rijpen voor zover mogelijk. Altijd beter en lekkerder, dunkt mij.
Hans, ik vond o.a. dit (niet geprobeerd natuurlijk, want tot nog toe heb ik geen enkele vijg):
http://www.spijkenisse-hoogvliet.groei.nl/index.php?id=60137
Onze boom staat er al weer een paar jaar, gewoon met ingekapselde wortels in worteldoek. Al vanaf het eerste jaar gaf hij vruchten en het ding groeit tegen de klippen op. Ik snoei weg wat me in de weg zit. Elk jaar komt de eerste oogst goed door en we consumeren naar hartelust. De oogst uit de tweede fase die er nu aan hangt, redt het eigenlijk nooit. Ze zijn nu nog klein en nu het kouder wordt beginnen de eerste bladeren er al af te vallen. Er zitten nog pakweg 100 tot 200 vruchten aan. Iemand een recept voor onrijpe vijgen? Ik houd me aanbevolen.
Een jaar slechts hadden we geen oogst, na de extreem koude januari zonder sneeuwbedekking een jaar of drie geleden. Maar toen hebben veel planten een flinke klap gehad.
Na de zomer moet ik de vijg maar eens flink inkorten, sommige takken worden te groot en te zwaar. Ze breken zelfs af onder het gewicht van alle vruchten. Maar het blijft een genot om regelmatig weer een flinke handvol rijpe vijgen te kunnen plukken