Mensen gebruiken vier argumenten om hun vleesconsumptie te rechtvaardigen. Veldwerk zou een beetje aantonen wat in Nederland Roos Vonk in 2011 probeerde te bewijzen: vleeseters zijn minder sociaal.
Uit de beeldvorming komen verschillende goede redenen naar voren om minder of geen vlees meer te eten. Teveel rood vlees brengt gezondheidsrisico’s met zich mee. Vlees in het algemeen bezorgt dieren een weinig soortspecifiek leven, zorgt veelal voor de uitbuiting van laag betaalde arbeiders en creëert druk op het milieu. Ondertussen is het eten van vlees nog steeds gewoon, maar ontwikkelen mensen die dat dat wél doen argumenten om hun eetgewoonten te verdedigen.
Rationaliseren
Een groep onderzoekers onder leiding van Dr. Jared Piazza van de Lancaster University onderzocht de manieren waarop mensen het eten van vlees verdedigen, schrijft Science Daily.
Volgens de onderzoekers gaat het allemaal om de 4 N’s. We rationaliseren het eten van vlees, zeggen ze, want we geloven dat het ofwel Nice, Natuurlijk, Normaal of Noodzakelijk is om dat te doen.
De wetenschappers probeerden de argumenten te categoriseren die mensen gebruiken om hun vleesconsumptie te rechtvaardigen. De 4 categorieën bleken daarvoor een goede basis. Tussen de 80 en 90% van de mensen kon erin worden geplaatst. Vlees eten noemen we overwegend Natuurlijk (“Mensen zijn omnivoren” – "onze voorouders aten al vlees"), Noodzakelijk (“vlees voorziet in essentiële nutriënten”), Normaal (“zo ben ik opgevoed”- "de meeste mensen eten vlees") of gewoon Lekker (“Vlees is heerlijk”). Meer dan een derde van de legitimaties viel in de categorie “Noodzakelijk”.
Sociale ongelijkheid
In aanvullende studies constateerden de onderzoekers dat mensen die meer vlees consumeren, daarvoor rationalisaties gebruiken. Hoe meer ze daarin geloven, hoe minder ze het idee hebben dat dieren een eigen wil hebben en kunnen lijden. Daarnaast zouden deze mensen zich minder zorgen maken om het milieu en dierenwelzijn. Sociale ongelijkheid tolereren ze daarentegen bovengemiddeld.
'Vleeshufter'
De onderzoekers vinden het verontrustend dat vleesetende mensen doorgaans alles-of-niets zijn in hun rationalisaties. Volgens de auteurs kan dit er toe leiden “dat mensen de hoeveelheid bewijs die hun positie versterkt, overschatten”. Kennelijk vinden we de drang om vlees te eten onvoldoende legitimatie om dat te doen. We dwingen onszelf om de impact van vleesconsumptie te minimaliseren door ons gedrag te rationaliseren. Dat zou de vorming van reëel beleid om de vleesconsumptie te beperken, kunnen bemoeilijken. De onderzoekers wijzen erop dat de rechtvaardiging van slavernij en seksisme lijkt op de manier waarop notoire vleeseters bijvoorbeeld het eten van een hotdog rechtvaardigen.
Op de Deense radio doodde onlangs een presentator een konijn met een fietspomp tijdens een gesprek met een dierenwelzijnsactivist om te laten zien dat doden voor vlees heel normaal is. De man kreeg veel kritiek over zich heen.
Het eten van vlees lijkt vooral een beladen onderwerp omdat mensen het zich niet af willen laten nemen. Dat leidt tot spanningen tussen voor- en tegenstanders die met verve zoeken naar argumenten om hun primaire keuzen jegens elkaar te rechtvaardigen.
Fotocredits: ‘Lena vs. Turkey', Michael Newton
Dit artikel afdrukken
Rationaliseren
Een groep onderzoekers onder leiding van Dr. Jared Piazza van de Lancaster University onderzocht de manieren waarop mensen het eten van vlees verdedigen, schrijft Science Daily.
Volgens de onderzoekers gaat het allemaal om de 4 N’s. We rationaliseren het eten van vlees, zeggen ze, want we geloven dat het ofwel Nice, Natuurlijk, Normaal of Noodzakelijk is om dat te doen.
Ze wijzen erop dat de rechtvaardiging van slavernij en seksisme lijkt op de manier waarop notoire vleeseters bijvoorbeeld het eten van een hotdog rechtvaardigenAlles of niets
De wetenschappers probeerden de argumenten te categoriseren die mensen gebruiken om hun vleesconsumptie te rechtvaardigen. De 4 categorieën bleken daarvoor een goede basis. Tussen de 80 en 90% van de mensen kon erin worden geplaatst. Vlees eten noemen we overwegend Natuurlijk (“Mensen zijn omnivoren” – "onze voorouders aten al vlees"), Noodzakelijk (“vlees voorziet in essentiële nutriënten”), Normaal (“zo ben ik opgevoed”- "de meeste mensen eten vlees") of gewoon Lekker (“Vlees is heerlijk”). Meer dan een derde van de legitimaties viel in de categorie “Noodzakelijk”.
Sociale ongelijkheid
In aanvullende studies constateerden de onderzoekers dat mensen die meer vlees consumeren, daarvoor rationalisaties gebruiken. Hoe meer ze daarin geloven, hoe minder ze het idee hebben dat dieren een eigen wil hebben en kunnen lijden. Daarnaast zouden deze mensen zich minder zorgen maken om het milieu en dierenwelzijn. Sociale ongelijkheid tolereren ze daarentegen bovengemiddeld.
'Vleeshufter'
De onderzoekers vinden het verontrustend dat vleesetende mensen doorgaans alles-of-niets zijn in hun rationalisaties. Volgens de auteurs kan dit er toe leiden “dat mensen de hoeveelheid bewijs die hun positie versterkt, overschatten”. Kennelijk vinden we de drang om vlees te eten onvoldoende legitimatie om dat te doen. We dwingen onszelf om de impact van vleesconsumptie te minimaliseren door ons gedrag te rationaliseren. Dat zou de vorming van reëel beleid om de vleesconsumptie te beperken, kunnen bemoeilijken. De onderzoekers wijzen erop dat de rechtvaardiging van slavernij en seksisme lijkt op de manier waarop notoire vleeseters bijvoorbeeld het eten van een hotdog rechtvaardigen.
Bovenstaand onderzoek zou het woord 'vleeshufter' minder gemakkelijk uit het Nederlandse taalgebruik hebben laten verdwijnen, zoals gebeurde na de zogenaamde Stapel-affaireIn 2010 en 2011 noemde in Nederland de hoogleraar sociale psychologie Roos Vonk vleeseters bij herhaling 'hufters'. Aanvankelijk deed ze dat vanuit een theoretische argumentatie. Vervolgens gaf ze opdracht tot feitelijk onderzoek. Dat werd verzorgd door hoogleraar Diederik Stapel en zou op basis van veldwerk aantonen dat vleeseters minder en zelfs asociale wezens zijn. Het onderzoek bleek getrukeerd. Bovenstaand onderzoek zou het woord 'vleeshufter' minder gemakkelijk uit het Nederlandse taalgebruik hebben laten verdwijnen, zoals gebeurde na wat later bekend werd als de Stapel-affaire.
Op de Deense radio doodde onlangs een presentator een konijn met een fietspomp tijdens een gesprek met een dierenwelzijnsactivist om te laten zien dat doden voor vlees heel normaal is. De man kreeg veel kritiek over zich heen.
Het eten van vlees lijkt vooral een beladen onderwerp omdat mensen het zich niet af willen laten nemen. Dat leidt tot spanningen tussen voor- en tegenstanders die met verve zoeken naar argumenten om hun primaire keuzen jegens elkaar te rechtvaardigen.
Fotocredits: ‘Lena vs. Turkey', Michael Newton
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
"Vlees in het algemeen bezorgt dieren een weinig soortspecifiek leven, zorgt veelal voor de uitbuiting van laag betaalde arbeiders en creëert druk op het milieu".
In het onderzoek kon ik dit niet terugvinden, al heb ik niet het rapport gekocht maar de abstract gescand.
Is dit dan de mening of visie van de Foodlogredactie? Dat mag dan wel duidelijker worden gemaakt en onderbouwd. De uitspraak over uitbuiting zo even wegzetten zonder duiding is niet waar Foodlog zich normaal mee onderscheidt.
Welke vier mechanismen gebruiken veganisten om niet-veganisten zwart te maken, en waar komt die behoefte vandaan? Hoe ontstaat de cognitieve dissonantie dat veganisme normaal of zelfs moreel beter is, terwijl vlees een essnetieel onderdeel van een normaal (= niet industruieel) menu vormt?
Dat vind ik veel urgentere vragen.
Marc #1, dat is de beeldvorming. Is die onwaar?
@Dick, #3 en @Marc#1. Wat is 'een weinig soortspecifiek leven', en valt het moderne (veganistische?) agriculturele-industriele-urbane leven van homo sapiens daar ook onder?
Verder; de argumenten mbt milieudruk en arbeidersuitbuiting geldt ook voor kleding en Iphones. Gaan we die ook ontmoedigen of gaan we iets aan de uitbuiting zelf doen?
Martijn, dat is grappig. Ik sprak daar gisteren zeer uitvoerig over met Imke de Boer, hoogleraar in de dierhouderij in Wageningen. Ik stelde haar dezelfde vraag. Zij verwees naar de algemeen geaccepteerde vrijheden voor het dier zoals die zijn opgesteld door Roger Brambell. Google daar maar eens op.