In Europa geldt sinds oktober 2013 een moratorium op het gebruik van neonicotinoïden. Daardoor gebruiken koolzaadtelers veel meer bestrijdingsmiddelen dan voorheen.
Koolzaadtelers in Duitsland en Groot-Brittannië zijn het afgelopen jaar veel meer 'ouderwetse' insecticiden gaan spuiten. In Duitsland is het gebruik daarvan ten opzichte van 2013 verviervoudigd, in Groot-Brittannië verdubbeld.
Vrijwel hele Duitse areaal aangetast door glanskever
Dat schrijft Boerderij op basis van een onderzoek door het Duitse marktbureau Kleffmann.
Kieffmann ondervroeg 1.100 Duitse en 400 Britse koolzaadtelers. Duitsland teelt 1,3 miljoen hectare koolzaad, waarvan volgens de telers 338.000 hectare sterk en 780.000 hectare middelzwaar aangetast is. In Groot-Brittannië werden gemiddeld 16 larven per koolzaadplant aangetroffen. De omstandigheden waren vorig jaar 'ideaal' voor de glanskever, met een zachte winter en een warm voorjaar.
Neonicotinoïden zijn systemische bestrijdingsmiddelen. Ze worden toegepast door zaaigoed van een coating te voorzien, zodat de werkzame stof in de hele plant opgenomen wordt. Omdat er mogelijk een relatie is met bijensterfte, stelde de EU per oktober 2013 een driejarig moratorium in. Dat loopt dit jaar af.
Vorige week bleek uit een advies van het hoogste wetenschappelijke orgaan van de EU, EASAC, dat neonics waarschijnlijk een nog veel bredere impact hebben dan tot nu toe gedacht.
'Noodgeval'
In Finland hebben koolzaadtelers een andere oplossing gevonden voor het moratorium. Daar heeft de Finse autoriteit voor de toelating van chemische stoffen (Fukes) bepaald dat het zonder neonicotinoïden niet mogelijk is in Finland oliehoudende zaden te telen. Er is sprake van een 'noodgeval'. Finse koolzaadtelers mogen daarom wel neonicotinoïden gebruiken.
Fotocredits: 'koolzaad', Bert Kaufmann
Dit artikel afdrukken
Vrijwel hele Duitse areaal aangetast door glanskever
Dat schrijft Boerderij op basis van een onderzoek door het Duitse marktbureau Kleffmann.
Kieffmann ondervroeg 1.100 Duitse en 400 Britse koolzaadtelers. Duitsland teelt 1,3 miljoen hectare koolzaad, waarvan volgens de telers 338.000 hectare sterk en 780.000 hectare middelzwaar aangetast is. In Groot-Brittannië werden gemiddeld 16 larven per koolzaadplant aangetroffen. De omstandigheden waren vorig jaar 'ideaal' voor de glanskever, met een zachte winter en een warm voorjaar.
Neonicotinoïden zijn systemische bestrijdingsmiddelen. Ze worden toegepast door zaaigoed van een coating te voorzien, zodat de werkzame stof in de hele plant opgenomen wordt. Omdat er mogelijk een relatie is met bijensterfte, stelde de EU per oktober 2013 een driejarig moratorium in. Dat loopt dit jaar af.
Vorige week bleek uit een advies van het hoogste wetenschappelijke orgaan van de EU, EASAC, dat neonics waarschijnlijk een nog veel bredere impact hebben dan tot nu toe gedacht.
'Noodgeval'
In Finland hebben koolzaadtelers een andere oplossing gevonden voor het moratorium. Daar heeft de Finse autoriteit voor de toelating van chemische stoffen (Fukes) bepaald dat het zonder neonicotinoïden niet mogelijk is in Finland oliehoudende zaden te telen. Er is sprake van een 'noodgeval'. Finse koolzaadtelers mogen daarom wel neonicotinoïden gebruiken.
Fotocredits: 'koolzaad', Bert Kaufmann
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Tja, dat verwacht je dan niet, allemaal beslissingen genomen door plank voor de kop politici die leven bij de waan van de dag, er zit geen enkele logica meer in het beleid.
Reageren op wat geroepen wordt in de pers en dan verontwaardigd als achteraf de genomen beslissingen anders uitpakken dan wat ze hoopte.
Je kon er op wachten, maar het voorspellen zou als een dreigement hebben geklonken.
Mag ik het anders formuleren, heren: wordt u liever door de kat of de hond gebeten of vindt u die vergelijking ongepast?
Nee, lijkt me niet Dick, maar ik ben niet deskundig, daar moeten wetenschappers maar een uitspraak over doen. De vraag is denk ik in hoeverre we zonder gewasbeschermingsmiddelen kunnen. Zal voor elke teelt en gewas weer anders zijn. Ook vraag ik me af wat de gevolgen van steeds strengere regelgeving zijn, terwijl de milieubelasting van gewasbeschermingsmiddelen de laatste tien jaar, met 80% is verminderd. Ik begrijp de maatschappelijke en politieke druk, maar in combinatie met een te stringent, bodemverarmend mestbeleid hoor ik akkerbouwers, tuinders en boomkwekers grote zorgen uiten over opbrengst en kwaliteit van hun producten. Die deel ik. Ook die kant van de medaille zou goed onderzocht moeten worden.
In Duitsland en Frankrijk (en vast ook wel in andere landen) zijn biologische koolzaadtelers: zonder chemische bestrijdingsmiddelen. Het kan dus...Tuurlijk kan het.