Bert en Petra Vernooij telen fruit in 't Goy bij Utrecht. Ze gingen een weddenschap aan met GroenLinks politicus Tijm Corporaal. Volgens Corporaal zou het hen makkelijk lukken dit jaar tien Nederlandse fruitplukkers aan de oogst te laten meewerken.
Woonomstandigheden
Corporaal verloor, meldt de lokale krant 't Groentje. De weddenschap kwam tot stand na een forse discussie in de gemeenteraad over met name de woonomstandigheden van arbeiders uit Oost-Europa. Dat moest toch anders kunnen en wel met Nederlandse arbeid, vond GroenLinks.
't Groentje laat Corporaal en de Vernooij's uitgebreid aan het woord. Voor de goede verstaander spreken de reacties boekdelen.
"Helaas, het is niet gelukt", moet Tijm teleurgesteld mededelen. "We hebben best wel veel reacties gekregen op onze oproepen, maar de weddenschap is toch verloren. We hebben er niet één gevonden. Dat had met name te maken met de extra voorwaarden, zoals de beschikbaarheid voor voldoende hele dagen in deze periode; dat bleek toch moeilijk. Daarnaast is er contact geweest met een stichting die bezig is met leer-werktrajecten, maar daar kwam de vraag te vroeg. Ook bij WIL durfden ze de uitdaging nog niet aan om uitkeringsgerechtigden een plukbaan aan te bieden. Daarbij hoor ik vaak dat het werk het imago heeft van lange dagen maken en hard werken. Jullie bedrijf staat toch wel bekend als: daar moet worden aangepoot!"
Petra: "Ik vind het nogal raar dat het idee blijkbaar bestaat dat hier harder gewerkt moet worden dan bij een ander bedrijf? Overal moet toch gewoon gewerkt worden, dat is hier volgens mij echt niet anders dan bij welk ander bedrijf ook! We zijn geen slavendrijvers, maar je moet natuurlijk ook niet gaan lopen lanterfanten. Maar dat is, denk ik, normaal."
De politicus houdt vol
De fruittelers weten waarom het GroenLinks niet is gelukt: "Zolang er geen financiële prikkel bestaat voor Nederlandse werklozen om bij ons fruit te komen plukken, gaat het niet werken. Het gaat om salarissen rond het minimumloon, dus voor die paar euro meer dan een uitkering komen de Nederlanders inderdaad geen hele dagen naar ons. Het loonverschil met bijvoorbeeld Polen maakt het voor die mensen wel de moeite waard. Zolang het systeem niet verandert, kunnen wij niet anders dan dankbaar gebruik maken van de beschikbaarheid van Oost-Europese arbeidskrachten. En dat probleem ligt toch echt bij de landelijke overheid."
Maar de politicus geeft niet op: "Toch komt er langzaam ook een lokale en regionale verandering op gang. In Wijk bij Duurstede is het namelijk wel gelukt, en waarom? Daar staat de hele politiek al achter het idee. Initiatieven die breed ondersteund worden hebben meer kans van slagen. Gelukkig ontstaan die nu al her en der. Het denken over alternatieven gaat door. Ik ben ervan overtuigd dat seizoenswerk in de land- en tuinbouwsector over vijf jaar weer overwegend door Nederlandse arbeidskrachten kan worden uitgevoerd. Als we hierop samen inzetten, gaat dat zeker lukken!"
Gisteravond werd op Nederland 3 de documentaire de Meisjes van de Vleesfabriek uitgezonden. Fruitpluk gaat om seizoensarbeid. Het werken in slachterijen gaat om banen die jaarrond vragen om invulling met goedkope arbeid. Dat is het enige formele verschil met seizoenswerk, met deze aantekening dat de meisjes mooiere vooruitzichten worden geboden dan het werk dat Nederlanders al evenmin willen doen, kan bieden.
Fotocredits: Basket of apples, Skånska Matupplevelser
Dit artikel afdrukken
Woonomstandigheden
Corporaal verloor, meldt de lokale krant 't Groentje. De weddenschap kwam tot stand na een forse discussie in de gemeenteraad over met name de woonomstandigheden van arbeiders uit Oost-Europa. Dat moest toch anders kunnen en wel met Nederlandse arbeid, vond GroenLinks.
't Groentje laat Corporaal en de Vernooij's uitgebreid aan het woord. Voor de goede verstaander spreken de reacties boekdelen.
"Helaas, het is niet gelukt", moet Tijm teleurgesteld mededelen. "We hebben best wel veel reacties gekregen op onze oproepen, maar de weddenschap is toch verloren. We hebben er niet één gevonden. Dat had met name te maken met de extra voorwaarden, zoals de beschikbaarheid voor voldoende hele dagen in deze periode; dat bleek toch moeilijk. Daarnaast is er contact geweest met een stichting die bezig is met leer-werktrajecten, maar daar kwam de vraag te vroeg. Ook bij WIL durfden ze de uitdaging nog niet aan om uitkeringsgerechtigden een plukbaan aan te bieden. Daarbij hoor ik vaak dat het werk het imago heeft van lange dagen maken en hard werken. Jullie bedrijf staat toch wel bekend als: daar moet worden aangepoot!"
Petra: "Ik vind het nogal raar dat het idee blijkbaar bestaat dat hier harder gewerkt moet worden dan bij een ander bedrijf? Overal moet toch gewoon gewerkt worden, dat is hier volgens mij echt niet anders dan bij welk ander bedrijf ook! We zijn geen slavendrijvers, maar je moet natuurlijk ook niet gaan lopen lanterfanten. Maar dat is, denk ik, normaal."
De politicus houdt vol
De fruittelers weten waarom het GroenLinks niet is gelukt: "Zolang er geen financiële prikkel bestaat voor Nederlandse werklozen om bij ons fruit te komen plukken, gaat het niet werken. Het gaat om salarissen rond het minimumloon, dus voor die paar euro meer dan een uitkering komen de Nederlanders inderdaad geen hele dagen naar ons. Het loonverschil met bijvoorbeeld Polen maakt het voor die mensen wel de moeite waard. Zolang het systeem niet verandert, kunnen wij niet anders dan dankbaar gebruik maken van de beschikbaarheid van Oost-Europese arbeidskrachten. En dat probleem ligt toch echt bij de landelijke overheid."
Maar de politicus geeft niet op: "Toch komt er langzaam ook een lokale en regionale verandering op gang. In Wijk bij Duurstede is het namelijk wel gelukt, en waarom? Daar staat de hele politiek al achter het idee. Initiatieven die breed ondersteund worden hebben meer kans van slagen. Gelukkig ontstaan die nu al her en der. Het denken over alternatieven gaat door. Ik ben ervan overtuigd dat seizoenswerk in de land- en tuinbouwsector over vijf jaar weer overwegend door Nederlandse arbeidskrachten kan worden uitgevoerd. Als we hierop samen inzetten, gaat dat zeker lukken!"
Gisteravond werd op Nederland 3 de documentaire de Meisjes van de Vleesfabriek uitgezonden. Fruitpluk gaat om seizoensarbeid. Het werken in slachterijen gaat om banen die jaarrond vragen om invulling met goedkope arbeid. Dat is het enige formele verschil met seizoenswerk, met deze aantekening dat de meisjes mooiere vooruitzichten worden geboden dan het werk dat Nederlanders al evenmin willen doen, kan bieden.
Fotocredits: Basket of apples, Skånska Matupplevelser
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 4 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 4 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Tja, ipv de vaste medewerkers bij de rotterdamse roteb eruit te gooien en die vervangen voor jongelui EN die vaste medewerkers die nu aan een uitkering zitten via de sociale zaken datzelfde werk te laten doen zou je ook die roteb medewerker gewoon zijn baan kunnen laten houden en de uitkeringslui, niet alleen jongeren, maar ook ouderen, ook in de tuinbouw verplicht aan het werk kunnen stellen, net als ze doen met het rotebwerk. Doe je het niet dan ben je je uitkering kwijt. En mocht de boer jouw loon kunnen betalen, dat je wat meer kan verdienen, dan zou de mogelijkheid er moeten zijn dat je vast in dienst kan komen als je dat wilt, desnoods met behoud van uitkering en daarbovenop aanvullend loon ,zodat je aan minstens het minimumloon boven deu itkeringsgrens gaat komen en het de moeite waard wordt.
Wel opvallend dat het in het nabij gelegen Wijk bij Duurstede beter lukt om mensen in de bijstand fruit te laten plukken. Meer info: http://wijkbijduurstede.sp.nl/nieuws/2014/09/succesvol-project-fruitteelt-opnieuw-van-start?utm_source=twitterfeed&utm_medium=twitter
""Het doel van de samenwerking is werkzoekenden in de gemeente Wijk bij Duurstede zoveel mogelijk te laten meedoen op de arbeidsmarkt.""
Misschien dat dit de clou is Wouter. Wat ik al zei, ipv bij ons in Rotterdam bijv de vaste banen bij de roteb te laten verdwijnen en datzelfde werk(het papierprikken) door bijstandsgerechtigden te laten doen, terwijl diegenen die die baan al hadden dat nu met behoud van uitkering moeten gaan doen, kunnen ze ook zoeken naar plek waar e3cht mensen nodig zijn, zoals in de tuinbouw, en in het begin met behoud van uitkering met doorgroeimogelijkheden tot een vaste baan waarbij je ook meer verdient.
Want weet je wat het is met een uitkering? Als je die hebt krijg je allerlei toeslagen die veel teveel mensen ook echt nodig hebben, bijv huurtoeslag omdat de huren vaak gewoon veel te hoog zijn. Als je gaat werken voor een minimumloon valt dat heel vaak weg, maar dna heb je nog steeds bijna hetzelfde bedrag of maar net iets meer, te weinig om zonder bijv huurtoeslag alleen al je huur te kunnen betalen. Vandaar dat als in de tuinbouw helpen niet genoeg betaald ook veel mensen dat gewoon niet willen doen.
Als je je uitkering kan behouden, wat dan een soort basisinkomen gaat worden, waarbovenop je wat meer kan verdienen omdat je werkt, zou het een stuk aantrekkelijker worden en dan eventueel een deel van de toeslagen behouden zodat je je huur en alles kan betalen.