Kun je je partner 's ochtends wel schieten? Dan eerst gauw wat eten, want mischien ben je wel gewoon 'hangry'.
Amerikaanse onderzoekers van de Ohio State University namen de relatie tussen de bloedsuikerspiegel en het gedrag van getrouwde stellen jegens elkaar onder de loep. Dat deden ze met voodoo-poppen. Het onderzoek is gepubliceerd in PNAS.
Het onderzoek richtte zich op één simpele, vaak over het hoofd geziene factor: honger door een laag bloedsuikergehalte. Honger zou wel eens een drijvende factor kunnen zijn in echtelijke twisten, ruzies en mogelijk zelfs huiselijk geweld, volgens hoofdonderzoeker Brad Bushman, professor Communicatie en Psychology. Er blijkt - in het Engels - zelfs een term voor te bestaan: 'hangry', een begrip dat 'hungry' en 'angry' samentrekt.
Voodoopoppen
107 getrouwde stellen deden mee aan het onderzoek. Eerst moesten ze een vragenlijst invullen over hoe tevreden zij waren in hun relatie. Daarna gingen de onderzoekers met een unieke onderzoeksopzet aan de gang om de mate van boosheid te meten. Alle deelnemers kregen een voodoopop, die hun partner voorstelde, en 51 spelden. Gedurende de drie weken van het onderzoek staken ze iedere avond 0 tot 51 spelden in de pop, afhankelijk van hoe boos ze zich voelden. Verder maten ze iedere ochtend (nuchter) en iedere avond voor het slapengaan hun glucosegehalte.
De uitkomst: hoe lager het glucosegehalte 's avonds, des te meer spelden ze in hun voodoopop staken. Ook gecorrigeerd voor de tevredenheidsscore uit de vragenlijst bleef deze associatie overeind.
Toeteren
Na deze drie weken was het tijd voor een test in het laboratorium. De stellen kregen te horen dat ze tegen hun partner moesten spelen door op een knopje te drukken zodra ze op een scherm een doelvakje rood zagen worden. De winnaar van iedere ronde kon zijn of haar partner vervolgens een hard en akelig geluid laten horen via een koptelefoon. In werkelijkheid speelden ze tegen een computer die ze ongeveer de helft van de keren liet winnen. Bij winst mochten ze zelf bepalen hoe hard en hoe lang ze in de oren van hun partner (dachten ze) zouden toeteren. Bushman in ScienceDaily: "We gaven de proefpersonen een wapen in handen dat ze, binnen de ethische grenzen van het onderzoekslaboratorium, konden gebruiken om hun partner met onaangenaam geluid te bombarderen".
Uit de resultaten bleek dat degenen met een lager gemiddeld glucoseniveau ('s avonds) langer en harder in de oren van hun partner toeterden - ook na correctie voor de relatietevredenheid en verschillen tussen mannen en vrouwen. Dat bleek te kloppen met de eerdere resultaten met de voodoopoppen: degenen die daar meer spelden in staken toeterden langer en harder. "We vonden een duidelijk verband tussen agressieve impulsen en daadwerkelijk agressief gedrag", zegt Bushman.
Lage bloedsuikerspiegel leidt tot boosheid en agressie
Waarom maakt een lage bloedsuikerspiegel je eigenlijk boos en agressief? Bushman legt dat als volgt uit: glucose is brandstof voor het brein. Het beheersen van je boze en agressieve impulsen kost energie. Die energie haal je (deels) uit glucose. "Al maken onze hersenen maar 2% van ons lichaamsgewicht uit, ze gebruiken ongeveer 20% van onze calorieën. De hersenen zijn erg veeleisend als het op energie aankomt". Bushman is een praktisch mens en vertaalt zijn onderzoek meteen in een concrete raad: "Zorg er voor dat je niet hongerig aan een lastig gesprek met je partner begint."
Fotocredits: 'Not VooDoo, just crafty', uitsnede, Chiot's Run
Dit artikel afdrukken
Het onderzoek richtte zich op één simpele, vaak over het hoofd geziene factor: honger door een laag bloedsuikergehalte. Honger zou wel eens een drijvende factor kunnen zijn in echtelijke twisten, ruzies en mogelijk zelfs huiselijk geweld, volgens hoofdonderzoeker Brad Bushman, professor Communicatie en Psychology. Er blijkt - in het Engels - zelfs een term voor te bestaan: 'hangry', een begrip dat 'hungry' en 'angry' samentrekt.
Voodoopoppen
107 getrouwde stellen deden mee aan het onderzoek. Eerst moesten ze een vragenlijst invullen over hoe tevreden zij waren in hun relatie. Daarna gingen de onderzoekers met een unieke onderzoeksopzet aan de gang om de mate van boosheid te meten. Alle deelnemers kregen een voodoopop, die hun partner voorstelde, en 51 spelden. Gedurende de drie weken van het onderzoek staken ze iedere avond 0 tot 51 spelden in de pop, afhankelijk van hoe boos ze zich voelden. Verder maten ze iedere ochtend (nuchter) en iedere avond voor het slapengaan hun glucosegehalte.
De uitkomst: hoe lager het glucosegehalte 's avonds, des te meer spelden ze in hun voodoopop staken. Ook gecorrigeerd voor de tevredenheidsscore uit de vragenlijst bleef deze associatie overeind.
Toeteren
Na deze drie weken was het tijd voor een test in het laboratorium. De stellen kregen te horen dat ze tegen hun partner moesten spelen door op een knopje te drukken zodra ze op een scherm een doelvakje rood zagen worden. De winnaar van iedere ronde kon zijn of haar partner vervolgens een hard en akelig geluid laten horen via een koptelefoon. In werkelijkheid speelden ze tegen een computer die ze ongeveer de helft van de keren liet winnen. Bij winst mochten ze zelf bepalen hoe hard en hoe lang ze in de oren van hun partner (dachten ze) zouden toeteren. Bushman in ScienceDaily: "We gaven de proefpersonen een wapen in handen dat ze, binnen de ethische grenzen van het onderzoekslaboratorium, konden gebruiken om hun partner met onaangenaam geluid te bombarderen".
Uit de resultaten bleek dat degenen met een lager gemiddeld glucoseniveau ('s avonds) langer en harder in de oren van hun partner toeterden - ook na correctie voor de relatietevredenheid en verschillen tussen mannen en vrouwen. Dat bleek te kloppen met de eerdere resultaten met de voodoopoppen: degenen die daar meer spelden in staken toeterden langer en harder. "We vonden een duidelijk verband tussen agressieve impulsen en daadwerkelijk agressief gedrag", zegt Bushman.
Lage bloedsuikerspiegel leidt tot boosheid en agressie
Waarom maakt een lage bloedsuikerspiegel je eigenlijk boos en agressief? Bushman legt dat als volgt uit: glucose is brandstof voor het brein. Het beheersen van je boze en agressieve impulsen kost energie. Die energie haal je (deels) uit glucose. "Al maken onze hersenen maar 2% van ons lichaamsgewicht uit, ze gebruiken ongeveer 20% van onze calorieën. De hersenen zijn erg veeleisend als het op energie aankomt". Bushman is een praktisch mens en vertaalt zijn onderzoek meteen in een concrete raad: "Zorg er voor dat je niet hongerig aan een lastig gesprek met je partner begint."
Fotocredits: 'Not VooDoo, just crafty', uitsnede, Chiot's Run
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Verbranden boze mensen niet gewoon meer energie?
What's new?
Ik eet ca. 5x per dag een maaltijd of tussendoortje (omdat ik anders chagrijnig wordt; voor mij heeft dat altijd met laag bloedsuikergehalte te maken gehad).
En, Rene ik ben geen 'boos' mens (alhoewel ik deze emotie wel goed ken).
En ja, er zijn andere onderzoeken die uitwijzen dat mensen, die denken iets toe te dienen aan andere mensen, die zij niet zien (bijv. stroomstoten), daarin extreem kunnen zijn.
OK; dit onderzoek zou kunnen leiden tot de gedachte dat e.e.a. ook kan opgaan voor jouw geliefde volwassene, als deze niet in jouw buurt is (en je bloedsuikerspiegel laag is).
Hoe zou dat uitwerken, als eigen kinderen in zo'n project betrokken worden?
Toen ik nog een 'pakjes en zakjes' huisvrouw was en mezelf volstopte met koekjes, chips enz, weinig groente en fruit at werd ik ook heel snel prikkelbaar als mijn man iets zei, dat zal toen om de andere dag geweest zijn dat ik wel minstens 1x per dag boos op hem was. Had niks met mijn glucosespiegel te maken, want ik propte me vol met zat koolhydraten. Bij mij had het te maken met de verkeerde voeding, want als ik nu 1x in het half jaar boos op hem word is het nog veel.
Ik prik dagelijks met m'n Lantus-spuit insuline in m'n pens....
Prik regelmatig met mijn One Touch prikpen in de toppen van m'n tengels om de glucose te controleren...
En dan nog eens tussen de 0 en 51 speldjes in een popje (?) prikken dat mijn lieve vrouw moet voorstellen ???
Moeten mesjokke testpersonen met een prik-trauma zijn geweest.
Ze verdienen een hele harde prik.
Leuke stelling, die helaas uitgaat van de veelgemaakte fout dat hersenen alleen op glucose kunnen werken. Hersenen werken echter ook uitstekend op zogenaamde ketonen; sterker nog, een ketogeen dieet is een ouderwetse behandelign voor epilepsie.